ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σάπιοι, όσο και η εξουσία τους

Οταν το ΚΚΕ καλεί σε αντιμονοπωλιακή πάλη κάνει συγκεκριμένη την πρόταση μιλώντας καθαρά για πάλη που θα στοχεύει να κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Αν όμως οι εργάτες παλεύουν για έναν τέτοιο στόχο πώς θα μπορεί η «Ελευθεροτυπία» να παριστάνει την αντικαπιταλιστική; Ελα μου, ντε. Γι' αυτό και ο εκνευρισμός διαφόρων. Είναι καθαρά θέμα ταξικής θέσης. Παλιά λέγανε στον κόσμο ότι θα 'ρθουν οι κομμουνιστές να τους πάρουν τα γαϊδούρια. Και τότε γνώριζαν και τώρα γνωρίζουν ότι οι κομμουνιστές το μόνο που θα κάνουν θα είναι να μην αφήσουν κανέναν κηφήνα να ζει σε βάρος του ιδρώτα των πολλών. Οσοι αναγνωρίζουν στον εαυτό τους τον κηφήνα ασφαλώς και έχουν λόγο να ανησυχούν.

Πάμε παρακάτω: Σε ανύποπτη εποχή είχαμε σημειώσει πως κι αν δεν υπήρχε, θα τον έστηναν όρθιο ένα φασίστα, κατά τα πρότυπα του Λεπέν, γιατί ακριβώς τους χρειάζεται ως μπαμπούλας για να συσπειρωθούν άπαντες γύρω από κάποιον «τρίτο δρόμο», «τρίτο πόλο»... Ε, τώρα ξέρουμε πως και τον έστησαν και συγκεκριμένη αποστολή του ανέθεσαν. Αρκετά πιο σοβαρή απ' αυτή του μπαμπούλα, αφού πλέον δεν κρύβει πως στόχο έχει να στρέψει τους εργάτες από την αντικαπιταλιστική πάλη στην πάλη ενάντια σε άλλους εργάτες.

Την πλατεία που ήταν σύμβολο του Ελεήμονα την προβάλλουν τώρα ως σύμβολο του μίσους, ακόμα κι αν ήταν το πιο ειρηνικό μέρος του πλανήτη, με τα πρωτοσέλιδα που κυκλοφοράνε. Τα πρωτοσέλιδα δεν καταγράφουν, αλλά καλλιεργούν. Το «διαίρει και βασίλευε» των ανθρώπων του μόχθου στην άγρια εκδοχή του. Επικίνδυνα παιχνίδια που ζητάνε άμεση απάντηση. Τέτοια, που ορισμένους, βέβαια, στην «Ελευθεροτυπία» τους οδηγεί να γράφουν ότι «κόβουν φλέβες», γιατί, λέει, ο «Ριζοσπάστης» ανακάλυψε και εδώ τον ιμπεριαλισμό!

Ενοχλεί πολλούς το γεγονός ότι οι κομμουνιστές είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για τη λύση και των άμεσων προβλημάτων των μεταναστών. Οχι για το χρώμα τους, αλλά γιατί είναι εργάτες, γιατί είναι οι ευάλωτοι αυτής και κάθε κοινωνίας στην οποία καταφεύγουν, όπως κατέφευγαν και οι δικοί μας μετανάστες. Ενοχλεί πολλούς το γεγονός ότι οι κομμουνιστές δεν κλαίνε στις πλατείες, αλλά φροντίζουν με δουλειά προσεκτική μέσα στα ίδια τα εργοδοτικά κάτεργα να οργανώνουν τους μετανάστες, να τους στηρίζουν στην πάλη τους ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο.

Ποιο ακριβώς «εργαστήριο δοκιμών» έχει στηθεί στην πλατεία; Αυτό που εκτιμούν πλέον σε μείζον κοινωνικό θέμα για τις αστικές περιοχές; Και τι είναι αυτή η πρόβλεψη; Σαν κάποιου του Μιχ. Χρυσοχοΐδη που είπε στο ΜΕΓΚΑ ότι θα χυθεί αίμα; Τι σκοπεύουν να κάνουν στις αστικές περιοχές; Ο ανταγωνισμός τους για το ποιος είναι καλύτερος διώκτης των αλλοδαπών, ποιος, δήθεν, εγγυάται την ασφάλεια, δεν είναι αθώος. Κάθε μέτρο ενάντια στους μετανάστες είναι μέτρο ενάντια στην εργατική τάξη. Ποιος θυμάται ότι οι συνοριοφύλακες ήρθαν για να αντικαταστήσουν τους φαντάρους στα σύνορα και τώρα δέρνουν στην Ομόνοια;

Η αστική τάξη έχει ένα πρόβλημα με τη διασφάλιση της εξουσίας της σε βάθος χρόνου. Γι' αυτό χρειάζεται και τους τρίτους δρόμους και τους τρίτους πόλους.

Παραδόξως (;) ούτε χτες όλοι αυτοί του τρίτου δρόμου, τρίτου πόλου, βρήκαν λέξη να πουν για τις αποφάσεις των υπουργών Εργασίας στις Βρυξέλλες.

Αντίθετα ανακάλυψαν πως υπάρχει πρόταση Τσίπρα προς το ΚΚΕ. Τι είδους πρόταση; Α, την ανέλυσαν καταπληκτικά χτες οι δύο σκιτσογράφοι της «Ελευθεροτυπίας». Ο ένας με το κείμενο που αναφέρεται σε «κάτι καθυστερημένα απομεινάρια» που «μαγαρίζουν τις σελίδες του Ριζοσπάστη» (ευτυχώς και έφυγε ο ίδιος για να μη μαγαριστεί, αφού του αρέσουν τα φρου-φρου και τα αρώματα αυτών στη δούλεψη των οποίων μπήκε) και ο άλλος με ένα σκίτσο που παρουσιάζει το ΚΚΕ σαν απολίθωμα στο μουσείο.

Κατανοούμε το πρόβλημά τους. Είχανε βάλει στόχο να βγούνε μπροστά από το ΚΚΕ και μάλιστα με όρους ηγεμονίας, σεντόνια τα σχετικά άρθρα. «Συνιστώσα» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που έγραφε και ξανάγραφε ότι το σύμβολο της εξέγερσης είναι «η πέτρα και η κουκούλα». Ε, τώρα, είναι λογικό να ανακαλύπτουν πως φταίει η Παπαρήγα - γράφει χτες σχετικά και ο Κιάος, πάντα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» - για τα ποσοστά τους.

Το πιο ωραίο απ' όλα είναι πως όλοι αυτοί είναι που ρωτάνε και ξαναρωτάνε πού τις είδε το ΚΚΕ τις προβοκάτσιες.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΡΥΦΤΟΥΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ

Ο ΣΤΟΧΟΣ: «Με ποσοστό κάτω από το 37% και με λιγότερες ψήφους απ' ό,τι σε όλες τις πρόσφατες αναμετρήσεις, το ΠΑΣΟΚ έχει δρόμο ακόμα για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων και να κλειδώσει αυτό το περίφημο "ρεύμα νίκης" που θα του εξασφαλίσει την αυτοδυναμία» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

Ο ΔΡΟΜΟΣ: «Η κεντροαριστερά δεν έχει καταφέρει να προσεγγίσει πειστικά τα νέα μεσαία στρώματα τα οποία όλο και περισσότερο διευρύνονται στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (...) η μοναδική προσπάθεια της Κεντροαριστεράς να εγγραφεί σε αυτό το νέο κοινωνικό σκηνικό ήταν ο "Τρίτος Δρόμος" του Τόνι Μπλέρ, το "Νέο Κέντρο" του Σρέντερ, ο Σοσιαλφιλελευθερισμός των Ισπανών σοσιαλιστών και γενικότερα το κίνημα του εκσυγχρονισμού. Αφότου ο "Τρίτος Δρόμος" εγκαταλείφθηκε η Κεντροαριστερά έμεινε χωρίς δρόμο (...) το συμπέρασμα είναι πικρό: η Κεντροαριστερά δεν έχει σχέδιο που να ανταποκρίνεται στις κοινωνίες που η ίδια δημιούργησε» (ο Γ. Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ).

Η ΠΡΟΤΑΣΗ: «Ο Τσίπρας (...) αναμένεται να στηρίξει την πρότασή του για τη διαμόρφωση ενός ισχυρού τρίτου πόλου των δυνάμεων της Αριστεράς μέσα από συνεργασία με το ΚΚΕ και τους Οικολόγους Πράσινους» (το θέμα στο ΠΟΝΤΙΚΙ).

Η ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ: «Κάτι καθυστερημένα απομεινάρια που μαγαρίζουν τις σελίδες του "Ριζοσπάστη"» (ο Στάθης Σ. στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ: «Απέτυχε η γραμμή (...) που περιλαμβάνει το ΚΚΕ είτε ως γενική αντίληψη είτε ως τακτικός ελιγμός για να κερδίσουμε τους ψηφοφόρους του. Οι ψηφοφόροι του ήταν σίγουρο ότι θα προτιμούσαν το αυθεντικό παρά τις απομιμήσεις ή τα υποκατάστατα» (ο Χρ. Τσακόπουλος στην ΑΥΓΗ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ των εργαζομένων πριν χαθεί πολύτιμος χρόνος

ΤΑ ΝΕΑ: Νέοι θυρωροί στην πολυκατοικία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Σφάζεται ο δεξιός... πόλος

ΤΟ ΒΗΜΑ: Κωδικός «Νόμος και Τάξη»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εμπόλεμη περιοχή ο Αγιος Παντελεήμονας

ΕΘΝΟΣ: ΧΟΡΕΥΕΙ τη ΝΔ στο ταψί...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Προετοιμάζεται δέσμη μέτρων για αντιμετώπιση λαθρομεταναστών

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΗΚΩΝΕΙ μανίκια η κυβέρνηση

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: «Θηλυκοποιούνται» οι άνδρες

Η ΧΩΡΑ: Φεύγω από την πολυκατοικία αλλά θέλω μερίδιο στο οικόπεδο

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΓΙΑ ΤΡΕΠΕΚΛΗ

Η ΑΥΓΗ: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρίζες στην κοινωνία

Ο ΛΟΓΟΣ: ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ το «χάσμα» ΝΔ - ΛΑΟΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εκρηξη στα δάνεια για μετοχές

Το «εργαστήριο δοκιμών»

«Τα βίαια επεισόδια στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα επιβεβαιώνουν δυστυχώς την ανησυχία πολλών ότι το μεταναστευτικό μετατρέπεται πλέον σε μείζον κοινωνικό θέμα για τις αστικές περιοχές. Στη συγκεκριμένη περιοχή όμως δημιουργείται ένα "εργαστήριο δοκιμών" με πρωτοβουλία ακραίων στοιχείων κάθε πλευράς και συχνά υπο την ανοχή των Αρχών» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Τα κόμματα της κεντροαριστεράς»

«Oι ευρωκάλπες ανέδειξαν ως μείζονα για το εκλογικό σώμα τα προβλήματα τάξης και λαθρομετανάστευσης. Ηδη η κυβέρνηση, φοβούμενη ότι το θέμα μονοπωλείται από ακραίες δυνάμεις, επιχειρεί με συγκεκριμένες πολιτικές να καλύψει τις ανησυχίες των πολιτών. Τα κόμματα της Κεντροαριστεράς αντιμετωπίζουν ως τώρα αμήχανα τα παραπάνω νέα προβλήματα. Οφείλουν όμως το ταχύτερο να τοποθετηθούν χωρίς επιφυλάξεις στα θέματα ασφάλειας και χωρίς εκπτώσεις στα ζητήματα των δικαιωμάτων. Η σύνθεση δεν είναι απλή, αλλά οι σιωπές και ο στρουθοκαμηλισμός κοστίζουν περισσότερο» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

Η αποστολή

«Η πραγματικότητα είναι πως η αριθμητική δύναμη των ακροδεξιών κομμάτων δεν αυξήθηκε σημαντικά. Απλώς επωφελήθηκαν από την εξαιρετικά χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές. Αλλά και από την παρακμή της Σοσιαλδημοκρατίας, που για πολλά χρόνια ηγήθηκε των επιθέσεων εναντίον των εργαζομένων (και δεν έμεινε ατιμώρητη γι΄ αυτό) (...) Ο φόβος για την άνοδο των ακροδεξιών δεν είναι δικαιολογημένος. Είναι αχρείαστοι, εκτός ίσως από αριθμητικό δεκανίκι για νέες συντηρητικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Αχρείαστοι, γιατί η κοινωνική αποστολή τους έχει ήδη συντελεστεί από άλλα λιγότερο φοβερά κόμματα, με λιγότερο φοβερά ονόματα που, με το πρόσχημα του "λιγότερου κράτους", το παρέδωσαν μαζί με τους εργαζόμενους στα χέρια των οργανωμένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Κι είναι αυτός ένας φασισμός που φοβάται να πει το όνομά του» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).