Από τη συγκέντρωση στο εργοτάξιο του Δήμου Ασπροπύργου

Μιλώντας στους εργαζόμενους η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε μεταξύ άλλων: «Ούτε την αγανάκτησή μας υπολογίζουν - η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, η ολιγαρχία του πλούτου - ούτε την ανησυχία μας, ούτε τους φόβους. Ενα πράγμα τους ενδιαφέρει: Αυτός ο φόβος και το αίσθημα της αδυναμίας, ότι τάχα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, να καταλάβει τους πάντες. Να αισθανθούμε όλοι ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα, δεν αλλάζει τίποτα, ότι έτσι πρέπει να συνεχίσουμε!

Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε το εξής πράγμα: Αν είναι ρεαλιστικό και δυνατό οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι, εμείς πιστεύουμε ότι είναι ρεαλιστικό και δυνατό, και εξαρτάται από εμάς - δε λέμε να γίνουμε πλούσιοι σε μια μέρα - αλλά εν πάση περιπτώσει τα επόμενα χρόνια να αρχίσουμε να περιορίζουμε τα βάσανά μας.

Οσοι ταλαντεύεστε, όσοι έχετε αποφασίσει, επειδή τα προηγούμενα χρόνια ψηφίζατε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ξανακάνετε το ίδιο, για να τους δώσετε λίγο χρόνο, όσοι δεν έχετε κατασταλάξει, επειδή είσαστε εργατιά - αν ήσασταν επιχειρηματίες, και δε θα ερχόμασταν και δε θα περιμέναμε κάτι διαφορετικό, αν ήσασταν μεγαλοεισοδηματίες δε θα ερχόμασταν να σας μιλήσουμε - όσοι λοιπόν δεν έχετε δοκιμάσει μέχρι τώρα, κάντε αυτή τη δοκιμή. Καταψηφίστε τους. Δοκιμάστε κάτι άλλο.

Και το κάτι άλλο, να το πούμε καθαρά: Ξέρετε πάρα πολύ καλά τι κάνουμε, τι λέμε. Μπορεί να μη συμφωνείτε μαζί μας σε όλα, να έχετε ερωτήματα, αλλά ξέρετε πολύ καλά ότι είμαστε συνεπείς. Ο,τι προβλέψαμε έγινε, δεν παίξαμε ποτέ στις εκλογές, δε σας κρύψαμε την αλήθεια, και πάνω απ' όλα σε μια δύναμη πιστεύουμε, στη δύναμη της εργατικής τάξης, στη δύναμη του λαού. Δυστυχώς ο λαός δεν έχει δείξει τη δύναμή του, δειλιάζει, φωνάζει, απειλεί ή ότι δε θα πάει στην κάλπη ή ότι δε θα τους ξαναψηφίσει, αλλά μέχρι τώρα ένα μέρος του λαού έχουν καταφέρει να το πείσουν να μην κάνει κάτι διαφορετικό.

Αυτή την φορά κάντε το διαφορετικό. Σκεφτείτε την Κυριακή το βράδυ τα δύο κόμματα να χάσουν από την εργατιά, από εσάς πρέπει να χάσουν, γιατί εάν χάσουν από εσάς και ενισχυθεί ταυτόχρονα το ΚΚΕ, εγώ δε λέω ότι 8 του μήνα θα έχουν λυθεί όλα τα προβλήματά σας, αλλά θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι διαφορετικά από τα προηγούμενα, ότι θα κάνουμε αγώνες έγκαιρα, ότι δε θα πιστεύουμε αυτούς που δεν πρέπει να πιστεύουμε. Και να ξέρετε καθαρά, μόνο στο κόμμα του λαού μπορείτε να υπολογίζετε. Δε θα μεταμορφωθούν σε αρνάκια οι λύκοι, αλλά οπωσδήποτε όταν πολλοί περισσότεροι συμφωνούν, όταν πολλοί περισσότεροι προσπαθούν και αγωνίζονται, κάτι θα καταφέρουμε περισσότερο.

Μας ξέρετε δεν σας έχουμε κοροϊδέψει, δεν τους φοβόμαστε, δεν τους φοβόμαστε καθόλου, δεν έχουμε καμία συναλλαγή μαζί τους, δεν μας ενδιαφέρει ούτε να πάρουμε υπουργεία σε κυβερνήσεις αντιλαϊκές. Μας ενδιαφέρει να είμαστε δυναμική αντιπολίτευση όσο ο λαός είναι στη γωνία και όταν ο λαός θα νικήσει θα πάρουμε και εμείς τις ευθύνες μαζί με το λαό, μαζί με άλλες δυνάμεις και τότε θα κριθούμε για την εξουσία. Αλλά σήμερα κρινόμαστε στα δύσκολα. Είναι εύκολο να είσαι κυβέρνηση όταν παραπλανάς το λαό και του κλέβεις την ψήφο. Είναι δύσκολο να είσαι αντιπολίτευση, όταν απέναντί σου έχεις να κάνεις με τέτοιες κυβερνήσεις και με τέτοια δύναμη. Εγώ σας το λέω καθαρά: Είμαστε μαθημένοι σε τέτοιες δυσκολίες, είμαστε ατσαλωμένοι, είμαστε έμπειροι, κάποτε ήμασταν και άπειροι, τώρα όμως και εμπειρία έχουμε και μαχητικότητα έχουμε, και αν θέλετε, από την προσφορά και τη λεβεντιά των εργαζομένων αντλούμε εμείς δύναμη.

Να νιώσουν την Κυριακή το βράδυ περίεργα, να μην το περιμένουν. Να δείτε ότι την άλλη μέρα θα είναι πιο μαζεμένοι. Δοκιμάστε, δεν έχει δοκιμαστεί αυτό . Από τον ένα στον άλλο δε βγαίνει τίποτα. Ιδιοι είναι. Κάποτε δεν ήταν έτσι. Κάποτε το ΠΑΣΟΚ ήταν καλύτερο από τη ΝΔ, αλλά στην πορεία γίνανε ίδιοι. Το δίκιο είναι με το μέρος σας. Αλλά δε θα το βρείτε αν δεν αποφασίσετε να το κάνετε δύναμη. Χρειάζεται δύναμη. Στην κάλπη δύναμη είναι το ΚΚΕ. Στον καθημερινό αγώνα εμείς δε λέμε ότι όλα εξαρτώνται από μας. Εξαρτώνται κι από σας και χέρι χέρι μπορούμε να βαδίσουμε, όχι σαν αυτό το "χέρι - χέρι" που λέει ο Καρατζαφέρης, αυτός κι αν κοροϊδεύει... Εμείς θα βαδίσουμε στο δρόμο του αγώνα και μπορούμε να νικήσουμε, πιστέψτε με. Αν αυτό το πιστέψετε, η νίκη δε θα έρθει σε ένα βράδυ, σε μια μέρα, αλλά μπορούμε σίγουρα να περιμένουμε καλύτερες μέρες μέχρι την τελική νίκη».

Ενημερώθηκε για τη λειτουργία της επιχείρησης και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στο χώρο των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ).

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ΕΒΟ Μάνδρας δουλεύουν περίπου 140 μόνιμοι εργαζόμενοι και πάνω από 50 συμβασιούχοι, ανάμεσά τους και ενοικιαζόμενοι. Συνολικά, στα ΕΑΣ οι εργαζόμενοι σήμερα φτάνουν μόλις τους 1.980 από 8.500 που ήταν παλιότερα. Την εικόνα απαξίωσης είδε από κοντά η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, περιοδεύοντας στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου, όπου ήταν φανερή η μειωμένη δραστηριότητα της επιχείρησης. Ενδεικτική η εικόνα τριών εργαζομένων που δούλευαν μαζί: Ο ένας ήταν μόνιμος, ο δεύτερος ενοικιαζόμενος και ο τρίτος μαθητευόμενος του ΟΑΕΔ!

Μιλώντας στους εργαζόμενους, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Οσο υπάρχει η αιτία του ιμπεριαλιστικού πολέμου, όσο υπάρχουν οι παράγοντες που οξύνουν τον πόλεμο, όσο υπάρχουν εθνικά σύνορα και όσο υπάρχει αυτό που λέμε η εθνοκρατική οργάνωση - και δεν ξέρουμε πόσο θα υπάρχει, αλλά υπάρχει - τότε για μας ως ΚΚΕ δεν καταργούνται ούτε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ούτε η ανάγκη της οργάνωσης της άμυνας της χώρας, ούτε η ανάγκη εθνικής αμυντικής βιομηχανίας... Αυτό που λέγεται ότι η παγκοσμιοποίηση και η ΕΕ κατάργησε τα σύνορα, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Κατάργησε μόνο τα σύνορα για την κίνηση του κεφαλαίου. Ολα τα άλλα σύνορα και τείχη σε βάρος των εργαζομένων και τα τείχη των συμφερόντων ανάμεσα στα κράτη δεν έχουν καταργηθεί. Ισα - ίσα, έχουν γίνει πιο ισχυρά και πιο ψηλά...

Κάνουμε έναν μεγάλο διαχωρισμό ανάμεσα στην αμυντική βιομηχανία και στις επιθετικές πολεμικές εξοπλιστικές δαπάνες. Τα εξοπλιστικά προγράμματα στην Ελλάδα αυξάνονται, όσο, αντίστοιχα, μειώνεται η ικανότητα της άμυνας και η κρατική αμυντική βιομηχανία. Το μεγαλύτερο μέρος των εξοπλιστικών προγραμμάτων, που δεν ταιριάζει στη μορφολογία του εδάφους, υπηρετεί επιθετικές ΝΑΤΟικές. Και εμείς κάνουμε αυτό το διαχωρισμό. Ακόμα και αύξηση των αναγκών για την άμυνα της χώρας, αλλά κατάργηση των επιθετικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, άρα και των αγορών, άρα και της εξάρτησης από ιμπεριαλιστικές χώρες και από το ΝΑΤΟ...

Στην Ελλάδα υπάρχει δυνατότητα, τεχνογνωσία, έμπειρο εργατικό δυναμικό, αλλά και αμυντικές ανάγκες - σε αντίθεση με την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ - ώστε να υπάρχει σύγχρονη δημόσια αμυντική βιομηχανία, που να διευρύνει όλο και πιο πολύ τις δραστηριότητες μέσα στην Ελλάδα. Είναι βαριά βιομηχανία, η οποία φαίνεται ότι μπορεί να αποτελέσει και μοχλό για τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση και της ειρηνικής, να το πω, βιομηχανίας και σε άλλα προϊόντα. Επομένως, είμαστε αντίθετοι, ακόμα και στις σημερινές συνθήκες που είναι το σύστημα που δεν μας αρέσει, να δίνεται πράσινο φως ιδιωτικά μονοπώλια (Μυτιληναίος κ.ά.) να μπαίνουν στο εναπομείναν κομμάτι της αμυντικής βιομηχανίας και επωφελούνται με συμπράξεις.

Είμαστε αντίθετοι και ψηφίσαμε κατά - κάτι που δεν έγινε με τα άλλα κόμματα - στο Ευρωκοινοβούλιο και σε όποια όργανα υπάρχουν για τη διαμόρφωσης ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας (την είπαν αμυντική, αλλά δεν είναι καθαρά αμυντική). Είμαστε αντίθετοι, η σημερινή ελληνική κυβέρνηση (το ίδιο έκανε και η προηγούμενη και δεν το λέμε για να πούμε 50 - 50 στην ευθύνη, έτσι είναι) στις διάφορες δοσοληψίες που έχουνε με άλλες κυβερνήσεις (όπως, για παράδειγμα, Ρωσία για τους αγωγούς κτλ.) να ανοίγουν το δρόμο για τους ιδιώτες, να αναλαμβάνουν παραγγελίες που έχουν σχέση με οπλικά συστήματα.

Οι ιδιώτες καταρχήν διαπραγματεύονται για τον εαυτό τους. Οι ιδιώτες θα έχουν εργολαβίες, θα έχουν ενοικιαζόμενους εργάτες.

Επομένως, εμείς θεωρούμε ότι έστω και στις σημερινές συνθήκες του συστήματος που πολεμάμε - παρεμβαίνουμε και σε αυτές τις συνθήκες για το μικρότερο κακό - οι συμφωνίες πρέπει να είναι διακρατικές και να υπάρχει κρατικός τομέας, που να παίρνει τις παραγγελίες, για να μην απειλείται και από τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στους ιδιώτες.

Δεν είναι της μοίρας να δουλεύετε 136 άτομα εδώ και να έχετε ενοικιαζόμενους, δεν είναι της μοίρας, για παράδειγμα στην ΠΥΡΚΑΛ, στον Υμηττό, να έχει γίνει "πάρκινγκ εργαζομένων" μέχρι να πάρουν σύνταξη. Οπως δε θα θέλουμε να μετατραπεί ο χώρος αυτός σε "πάρκινγκ ηλικιωμένων" μέχρι να πάρουν τη σύνταξη.

Κρατάμε και τα μπόσικα για να μη γίνουν και τα χειρότερα, αλλά αυτό δε φτάνει. Και πια ισχύει αυτό που λέμε: Πες μου με ποιον είσαι, για να σου πω ποιον υπερασπίζεσαι. Εάν υπερασπίζεσαι ως μονόδρομο την ΕΕ, ακόμα και εάν κάνεις μια προσπάθεια για τους εργαζόμενους ενός χώρου, για να μη χάσεις χρόνο ή γιατί είσαι υπό πίεση, τελικά, όταν έχεις μια κύρια επιλογή δεν μπορείς να διασώσεις και τα δευτερεύοντα.

Προεκλογικά εμείς καταγγείλαμε ότι δεν έγινε καμία ουσιαστική συζήτηση για το περιεχόμενο των ευρωεκλογών, για το πραγματικό διακύβευμα των ευρωεκλογών που αφορά τους εργαζόμενους και την αμυντική βιομηχανία. Εγινε συζήτηση για σκάνδαλα, σοβαρά βεβαίως, δε λέμε ότι δεν υπάρχουν. Εγινε όλη αυτή η συζήτηση για τα σκάνδαλα που βολεύει τα κόμματα εξουσίας και βολεύει και όποιο κόμμα δε θέλει να πει ή απειθαρχία και ανυπακοή ή πλήρης ενσωμάτωση, μοιρολατρία και ήττα. Εμείς δε φοβηθήκαμε καμία συζήτηση σε κανένα θέμα, παρά το γεγονός ότι είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχουμε μιαν άλλη πολιτική.

Εμείς ξέρουμε ότι αυτή η άλλη πολιτική που έχουμε, είναι μια πολιτική που έχει και πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα, ανεξάρτητα εάν είναι όλοι διατεθειμένοι και πρακτικά στο δρόμο της ρήξης, αλλά το σκέφτονται. Μπροστά στην κάλπη μπορείς στοιχειωδώς να πεις το εξής πράγμα: Δε φοβάμαι τίποτα, θα πω τη θέση μου. Εμείς τη λέμε και είμαστε βέβαιοι ότι και αυτοί που δε συμφωνούν θα τη δούνε με μια κατανόηση. Θα καταλάβουν από ποια αφετηρία το λέμε, από φιλεργατική αφετηρία.

Πάντως, θα σας το πω καθαρά: Εμείς όταν λέμε δεν πάει άλλο, λέμε δεν πάει άλλο να πειθαρχούμε και να προσαρμοζόμαστε στη φωνή των μονοπωλίων. Πάει και τελείωσε. Τώρα, πότε θα έρθει η τελική ρήξη, πότε θα έρθει η ουσιαστική ρήξη, πώς θα οργανώσουμε την άμυνα, την αντεπίθεση, τη διεκδίκηση - έστω κάποιων άμεσων ζητημάτων, για να μην τα χάσουμε - αυτά όλα τα συζητάμε. Εάν δεν έχεις, όμως, μια γραμμή καθαρά φιλεργατική και αρχίζεις και λες ότι μας βοηθάει η ΕΕ, τι θα κάναμε χωρίς αυτήν (τι θα κάναμε, δηλαδή, χωρίς βαρβάρους), τότε δε μπορείς να τα καταφέρεις ούτε στην άμυνα, ούτε στη διεκδίκηση κάποιων έστω και μισομέτρων, ούτε, πολύ περισσότερο, μπορείς να μιλάς για ένα ουσιαστικό αύριο.

Τέλος, όταν απειλούνται τα εργατικά δικαιώματα, όταν απειλείται η αμυντική ικανότητα της χώρας, τότε απειλούνται όλα, και οι συντάξεις, και η Παιδεία, και η Υγεία, και η Κοινωνική Ασφάλιση. Το ένα φέρνει το άλλο και δεν πρέπει να τα αποσυνδέουμε στο μυαλό μας. Οταν με τα όπλα ή προσπαθούν να ανοίξουν δρόμο για τα κεφάλαια ή προσπαθούν να αφαιρέσουν σε εθνικό επίπεδο την ικανότητα μιας χώρας να αμύνεται, τότε γιατί θα σεβαστούν τα συστήματα συνταξιοδότησης, γιατί θα σεβαστούν το παιδί του εργάτη να μπορεί να φτάνει μέχρι το πανεπιστήμιο, χωρίς να πληρώνει ο γονιός; Τότε όλα τα άλλα είναι επακόλουθα.

Δε θα το μετανιώσετε όσοι για πρώτη φορά αποφασίσετε να δοκιμάσετε στην κάλπη με το ΚΚΕ. Στις 8 του μήνα, δε θα είναι γεμάτο το πιάτο σας, ούτε θα έχει διασφαλιστεί ότι θα λυθούν τα προβλήματά σας. Υπάρχει, όμως, ελπίδα ότι ο αγώνας θα αποκτήσει πιο ουσιαστική πίεση, μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα και θα έχουμε ανοιχτή μια πόρτα και ένα παράθυρο για ριζικές λύσεις στην πορεία.

Τα εκλογικά αποτελέσματα μετράνε, μετράνε και ψυχολογικά για το λαό, μετράνε, όμως, και για τον αντίπαλο. Οταν γίνονται οι διαφοροποιήσεις, απλώς γίνεται μια μετάγγιση ψήφων απ' το ένα κόμμα στο άλλο ή πάει η ψήφος σε ανώδυνα κανάλια, τότε ξέρουν πολύ καλά ότι μπορούν να ανακτήσουν το όποιο χαμένο έδαφος έχουν τα κόμματα του δικομματισμού.

Η ουσιαστική ήττα τους, όσο γίνεται περισσότερο, και η ενίσχυση του πιο ορκισμένου αντίπαλου, και της ΕΕ, και των κομμάτων εξουσίας, είναι οπωσδήποτε ένα ταρακούνημα. Και πρέπει να βοηθήσετε και εσείς να τους αιφνιδιάσουμε. Εκεί που δεν το περιμένουν, εκεί που νομίζουν ότι είναι ένας απλός περίπατος, εκεί να χάσουν εργατικές ψήφους και να μην υπάρξει αποχή της εργατιάς από την κάλπη. Συμμετοχή με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Εσείς μπορείτε να μας δεσμεύσετε».