Με το όπλο της ψήφου στις ευρωεκλογές στις 7 του Ιούνη, ρίχνοντας στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ να καταδικάσουν με αποφασιστικότητα, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, τα κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που την υλοποίησαν και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, όπως ο ΣΥΝ, που συνυπέγραψαν. Το κάλεσμα αυτό απηύθυνε χτες, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας σε μαζική συγκέντρωση που συγκρότησαν οι εργατοτεχνίτες και χειριστές του ΟΛΠ για να την υποδεχτούν χτες το πρωί. Η συγκέντρωση έγινε στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του Οργανισμού στο Ικόνιο. Εκεί που διαπράχθηκε ένα ακόμα μεγάλο έγκλημα της αντιλαϊκής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο δρόμο που της άνοιξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έχει παραδώσει τον ΣΕΜΠΟ στα δόντια των μονοπωλίων και συγκεκριμένα στην κινεζική πολυεθνική COSCO. Και γι' αυτό η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε με έμφαση, προς τους εργαζόμενους ότι πρέπει να ψηφίσουν με βάση την πλούσια πείρα που έχουν αποκομίσει και από τις εξελίξεις στο λιμάνι. Να ψηφίσουν το ΚΚΕ ανεξάρτητα αν συμφωνούν σε όλα μαζί του γιατί έχουν σημείο συνάντησης μαζί του, είναι το σύνθημα που προβάλλει της «απειθαρχίας και ανυπακοής» σε αυτή την πολιτική, ενώ ξεκαθάρισε την αταλάντευτη θέση του ΚΚΕ για λιμάνια λαϊκή περιουσία. Η πλούσια συζήτηση που αναπτύχθηκε στη συνέχεια ήταν ένα ακόμα δείγμα του ενδιαφέροντος των εργαζομένων για τις προτάσεις του ΚΚΕ.

Μιλώντας στην συγκέντρωση των εργατοτεχνιτών και χειριστών του ΟΛΠ, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ανάμεσα σε άλλα:

«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ένα γεγονός. Σε μία τηλεοπτική συζήτηση, ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ κατήγγειλε ένα γεγονός. Οτι κοινοποιήθηκε ένα έγγραφο στον πρόεδρο του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων στην Κέρκυρα και ζητούσε το εξής πράγμα: Λέει, ποιος έγραψε αυτή την ανακοίνωση. Ηταν μια ανακοίνωση εναντίον των απολύσεων που κάνει το πολυκατάστημα ΤΖΑΜΠΟ.

Ανάμεσα σε αυτό που καταγγελλόταν και καταγγέλλουμε εδώ και καιρό, είναι ότι προσέγγισε η εργοδοσία έναν εργαζόμενο, ο οποίος ήταν μέλος της ΚΝΕ και του είπε ότι άμα σου δώσουμε 50 χιλιάδες ευρώ, να φύγεις, να παραιτηθείς, να υπογράψεις την παραίτησή σου από την εταιρεία, γιατί είσαι και συνδικαλιστής ταυτόχρονα. Αυτός αρνήθηκε και απολύθηκε. Αρχισε μια μεγάλη ιστορία κινητοποιήσεων έξω από τα ΤΖΑΜΠΟ. Θα μου πεις ότι δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία απόλυση. Αλλά, έχει πολύ μεγάλη σημασία όταν ένας νέος 20 χρόνων, βρέθηκε να αρνηθεί τα 50 χιλιάδες ευρώ, που για το νέο των 20 χρόνων είναι ένα τεράστιο και απλησίαστο ποσό. Δεν έχει πιάσει στα χέρια του τέτοιο ποσό. Και άρχισε μία αλυσίδα διαμαρτυριών και κινητοποιήσεων.

Ζητήθηκε τώρα να διωχθεί ο πρόεδρος του σωματείου, να δηλωθεί ποιος έγραψε την ανακοίνωση. Οταν εξέθεσε αυτή την ανακοίνωση ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ - που βεβαίως δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο η εργοδοτική βία και τρομοκρατία, οι ανοιχτοί και συγκαλυμμένοι εκβιασμοί - ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ηγετικό στέλεχος, λέει "ξέρετε αυτό που είπατε μου θυμίζει μία παλιά ελληνική ταινία μελό". Ξέρετε ποια είναι τα μελό. Αυτές οι ταινίες που συνήθως μιλούσαν για τον ανθρώπινο πόνο. Και κυρίως οι γυναίκες όταν έβλεπαν αυτές τις ταινίες - έχουμε και εύκολα τα δάκρυα οι γυναίκες - κλαίγαμε.

Προσέχετε όμως. Καταγγέλλεται και θεώρησε μελό και την στάση του εργαζόμενου, που είπε ότι δεν παίρνω τα 50 χιλιάδες ευρώ και δεν παραιτούμαι και δεν εγκαταλείπω το συνδικαλιστικό πόστο. Αυτό θεωρήθηκε μελό. Και βεβαίως συνέπεσε εκείνη την στιγμή να αντιδράσει έτσι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Υπήρχε και υπουργός της σημερινής κυβέρνησης, ο οποίος έκανε πως δεν ήξερε αυτό το γεγονός, "τι, πώς" κλπ. και μάλλον, αν θυμάμαι καλά, κατάπιε την γλώσσα του.

Οταν λοιπόν μια λεβέντικη στάση ενός ανθρώπου 20-21 έτους θεωρείται μελό και όταν εξιδανικεύεται παραδείγματος χάρη, αυτό που εμφανίζουν ορισμένοι, νέοι άνθρωποι, που δεν ξέρουμε και εμείς τη διάσταση, που λέγεται, ότι ξέρω εγώ, "θα πάω να φάω σουβλάκι και δεν ψηφίζω", γιατί βολεύει η νεανική εποχή, καταλαβαίνεται λοιπόν για τι πράγματα μιλάμε. Σε μία εποχή που όλοι συμβουλεύουν τη νεολαία, ότι ζει σε μία "ενδιαφέρουσα" εποχή, ότι μόλις πιάσει το ποντίκι στο χέρι μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή βρίσκει όλα τα προβλήματα λυμένα, σε μία εποχή που άλλοι κάνουν ηθικοπλαστικά κηρύγματα στη νέα γενιά, πώς πρέπει να ζει, τι πρέπει να κάνει, άλλοι την απειλούν.

Εν πάση περιπτώσει, όλα πέφτουν πάνω, όχι μόνο στον νεολαίο αλλά και στον εργάτη. Βεβαίως, όχι για να ξεχάσει τα προβλήματα - τα προβλήματα δεν ξεχνιούνται - αλλά για να μην βγάλει άκρη για το ποιος φταίει και γιατί φταίει. Ενα είναι αυτό. Και πρέπει να σας πω ότι για μας δεν είναι καθόλου μελό ταινία τα βάσανα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων. Οτι κάθε χρόνο τα πράγματα είναι και χειρότερα και το ότι από εδώ και μπρος για όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους, θα υπάρχουν τραγικές συνέπειες αν βεβαίως δεν υπάρχει αυτό που εμείς λέμε αντεπίθεση.

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Δεν παίρνουν χαμπάρι ούτε περί περιστολής των αιτημάτων, ούτε να ζητήσουμε λιγότερα για να μας συμπαθήσουν, ούτε να κλαίμε και να αγανακτούμε για να μας λυπηθούν. Τίποτα δεν παίρνουν χαμπάρι από αυτά. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

Εσείς τώρα ξέρετε τι θα πει ΕΕ και από πρώτο χέρι. Παρότι δεν φτάνει ο χώρος για να βγάλετε τα συμπεράσματα, πρέπει να ξέρετε στο σύνολο τι σημαίνει η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Και αυτό έγινε με την βούλα των κομμάτων που λένε ότι μέσα στην ΕΕ έχουμε δυνατότητες. Δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ ψήφισαν την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Οταν έρχονται βέβαια στην Ελλάδα και εσείς ξεσηκώνεστε, τότε αρχίζουν τα κόλπα. Η μεν ΝΔ είναι κυβέρνηση, δεν μπορεί να κάνει πίσω. Το ΠΑΣΟΚ ανακαλύπτει το να βρούμε το καλό τίμημα, δεν μας αρέσουν οι όροι της πώλησης και ο ΣΥΝ περίπου τα ίδια. Και μετά όταν το κίνημα φουντώνει και αμάν, αμάν έχουμε ανάγκη ψήφου στην κάλπη, τότε πετάμε και ένα "όχι στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών".

Το ΚΚΕ τι είπε; Ούτε ξεψαχνίζαμε τα πράγματα - η τιμή, ο αγοραστής, αν είναι από την Κίνα αν είναι από τη Σιγκαπούρη, αν είναι από τη Ρωσία, αν είναι από τις ΗΠΑ, αν είναι Ευρωπαίος, αν είναι Ελληνας. Είπαμε όχι. Διότι τα λιμάνια όχι απλώς πρέπει να ανήκουν στο κράτος - τα λιμάνια, αν θέλετε, στο κράτος θα πρέπει να ανήκουν, όσο θα υπάρχει αυτό το ταξικό, το άδικο κράτος - πρέπει να γίνουν λαϊκή περιουσία, ανήκουν στο λαό. Τα λιμάνια έτσι εμείς τα βλέπουμε. Δεν μας ενδιαφέρει αν είναι Κινέζος ή όποιος να 'ναι. Οποιος και να είναι.

Η "Ολυμπιακή". Λοιπόν; Οταν πήγε να πουληθεί η "Ολυμπιακή", άρχιζαν και φωνάζανε, "θα την πάρει το Κατάρ"; Δηλαδή τώρα που την πήρε η "Μαρφίν" είναι καλά; Δηλαδή που εμφανίζεται εταιρεία που έχει και εδώ, γιατί βεβαίως οι περισσότερες εταιρείες είναι μεικτές, έχουν και ξένα κεφάλαια, δεν μας ενδιαφέρει. Ο Ελληνας καπιταλιστής δεν συμπεριφέρεται διαφορετικά από τον ξένο. Δεν είναι τόσο πατριώτες. Απόδειξη ότι παίρνουν τα κεφάλαιά τους, κλείνουν και τα εργοστάσια και πάνε και επενδύουν στο εξωτερικό γιατί εκεί βγάζουν περισσότερο κέρδος. Δεν τους έπιασε κανένας πατριωτισμός. Εχουν την έδρα τους στην Ελλάδα γιατί εδώ μπορούν να επωφεληθούν από τους αντιαναπτυξιακούς, εμείς τους λέμε, νόμους, αυτοί τους λένε αναπτυξιακούς, να επωφεληθούν από την αντεργατική νομοθεσία, μόνο για αυτό. Και επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους όπου τους συμφέρει. Δεν τους νοιάζει αν θα περιορίσουν εδώ τις θέσεις απασχόλησης.

Τώρα γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί στις 7 του Ιούνη ψηφίζουμε για το αν οι εμπειρίες μας από την συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ είναι θετικές για τους εργαζόμενους και όχι για το κεφάλαιο. Για το κεφάλαιο και τα κέρδη του είναι θετικές. Και εμείς θεωρούμε ότι σήμερα, ανεξάρτητα τι θεό πιστεύει ένας εργαζόμενος, ανεξάρτητα αν είναι υπέρ του μέσα ή έξω από την ΕΕ, οι εμπειρίες από αυτά που έχει ζήσει στην πλάτη του, στο χώρο του και ευρύτερα, είναι αρνητικές.

Θα μου πείτε, απ' έξω μας φέρνει η ΕΕ την αντεργατική πολιτική; Και από έξω και από μέσα. Από την στιγμή που υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και μία τάξη ολόκληρη που συμπεριφέρεται αντεργατικά, αντλεί τη δύναμή της και από την Ελλάδα και από την ΕΕ. Και κόμματα λοιπόν, αυτά τα κόμματα πρέπει να τιμωρηθούν. Να τιμωρηθούν κατ' αρχήν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όποια άλλα κόμματα, όπως είναι ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. που επίσης θεωρεί μονόδρομο την ΕΕ. Οπως είναι οι Οικολόγοι, που είναι οι εκπρόσωποι των πράσινων μονοπωλίων - εννοώ δηλαδή υποστηρικτές των πράσινων μονοπωλίων, γιατί εκπροσώπους τα μονοπώλια έχουν σε όλα τα άλλα κόμματα - πρέπει να καταδικαστούν. Γιατί; Για να βγει από όλη την Ευρώπη - εμείς μιλάμε τώρα στην Ελλάδα και εννοούμε ότι αυτό πρέπει να βγει σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ - να πάρει ένα χαστούκι η Κομισιόν.

Και αν θέλετε, εδώ στην Ελλάδα, έχουμε διπλό καθήκον να το κάνουμε. Δεν έγινε κανένα δημοψήφισμα και ποτέ, που είχε σχέση με την ΕΟΚ, την ΕΕ. Εχουν γίνει 5 δημοψηφίσματα, περισσότερα, και εκεί που υπήρχε 50 συν, ένα πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της ΕΕ, ήταν 49 το κατά. Πολύ ψηλότερο δηλαδή από ό,τι φαίνεται. Και υπήρχε και πλειοψηφικό ρεύμα κατά. Η Ιρλανδία, ο ιρλανδέζικος λαός τους εμπόδισε αυτή τη στιγμή να ψηφίσουν την Ευρωσυνθήκη και δεν κάνουν δημοψήφισμα στην Ιρλανδία πριν τις ευρωεκλογές, θέλουν μετά τις ευρωεκλογές, για να μη δοθεί σήμα.

Να το πω αλλιώς, είναι το δημοψήφισμα που δεν έγινε. Το 1981 το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε ότι θα κάνει δημοψήφισμα για να πει ναι ή όχι στην κύρωση της ένταξης της Ελλάδας που έγινε από τη ΝΔ χωρίς δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα δεν το έκανε. Εμείς δεν θέλουμε να προεξοφλήσουμε τι θα έβγαινε στο δημοψήφισμα, εμείς λέμε ότι δεν το ήθελε. Για την Συνθήκη του Μάαστριχτ που μπορούσε να γίνει δημοψήφισμα, δεν έγινε, για το "ευρωσύνταγμα" δεν έγινε. Αυτές λοιπόν οι εκλογές είναι ένα δημοψήφισμα. Οχι αν είναι η ΝΔ πρώτο ή δεύτερο κόμμα και το ΠΑΣΟΚ αντίστροφα. Είναι η ευκαιρία για το δημοψήφισμα που δεν έγινε, να σταλεί ένα μήνυμα καταδίκης στην ΕΕ. Των συγκεκριμένων συνεπειών, αν δεν θέλετε εφ' όλης της ύλης.

Δεύτερον, πρέπει να τιμωρηθούν και τα κόμματα. Τα οποία πάνε ψηφίζουν τα πάντα, και όταν διαπραγματεύονται, διαπραγματεύονται μόνο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι για τους εργαζόμενους και γι' αυτό πρέπει να βγει καθαρή καταδίκη. Ποιο κόμμα έχει δικαιωθεί στις προβλέψεις του, που τις κάνει από τις αρχές της δεκαετίας του '60; Το ΚΚΕ. Ποιο κόμμα πρόβλεψε ότι η πορεία μέσα στην ΕΕ, την ΕΟΚ τότε, θα είναι κατήφορος; Και βεβαίως, ξέρετε, δεν μπορείς να κρίνεις τα πράγματα ούτε μέσα σε πέντε χρόνια, ούτε σε έξι και εφτά. Οι αρνητικές συνέπειες δεν φαίνονται αμέσως. Είναι σαν το παιδί που του ανακατεύεις το φάρμακο με γλυκό, του το βάζεις μέσα σε ένα εύγευστο ποτό για να το πιει.

Ετσι είναι και εδώ. Το εύγευστο ποτό ήταν τα κοινοτικά ποσά τα οποία στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν κατά 80 - 90% στα χέρια των λίγων. Και οι αρνητικές συνέπειες, όπως και οι θετικές μιας πολιτικής, δεν φαίνονται αμέσως. Οι δε αρνητικές περνάνε έτσι, δεξιά αριστερά, μέσα από ελιγμούς όταν υπάρχει κίνημα, αλλά περνάνε. Λοιπόν, να σας το πω καθαρά. Αν στις 7 του Ιούνη δεν καταγραφούν αυτές οι αρνητικές συνέπειες, δεν καταψηφιστούν τα κόμματα που υιοθέτησαν την ιδιωτικοποίηση, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και όλα αυτά που ξέρουμε, τις αρνητικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, συν εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, συν η συμμετοχή της ΕΕ στον πόλεμο, να μη τα ξεχνάμε αυτά. Εκδικούμαστε και για την Γιουγκοσλαβία και για το Αφγανιστάν και για το Ιράκ. Δεν μπορεί να μην ψηφίζει ο εργαζόμενος με την εμπειρία της πείρας του, αλλά και με έναν ευρύτερο ορίζοντα. Αν δεν βγει τέτοιο σαφές μήνυμα καταδίκης το οποίο μπορεί να βγει κυρίως μέσα, αποκλειστικά μέσα από το ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν συμφωνείτε σε όλα.

Πρέπει να σας πω ότι κατακαλόκαιρο έρχονται πολύ χειρότερα. Το όπλο της ψήφου να αξιοποιηθεί στο έπακρο με την ενίσχυση του ΚΚΕ. Δείτε τι είπε χτες το ΔΝΤ. Η ΝΔ λέει προεκλογικά, θα δούμε την προσαρμογή στην Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ λέει "άνοιξε το κρυφό συρτάρι". Σιγά, δεν έχει κρυφό συρτάρι η ΝΔ, ό,τι δρομολογείται θα το κάνει, απλώς δεν το κάνει παραμονές των εκλογών. Γιατί δεν μας λέει το ΠΑΣΟΚ τι δεν θα κάνει από αυτά που λέει το ΔΝΤ; Γιατί ρωτάει τη ΝΔ τι θα κάνει; Εμείς ξέρουμε τι θα κάνει η ΝΔ, δεν έχουμε να ρωτήσουμε κανέναν. Και το ΔΝΤ δεν ήταν κάτι που εμείς χειροκροτήσαμε ποτέ. Ούτε μας ενδιαφέρουν, όχι δεν μας ενδιαφέρουν, παίρνουμε υπόψη αυτά που λέει, αλλά για να οργανώσουμε την αντίσταση.

Οταν λέμε απειθαρχία και ανυπακοή, που είναι το σημείο συνάντησής μας και με όλους εκείνους που δεν συμφωνούν σε άλλες θέσεις που έχουμε, εννοούμε το εξής πράγμα: Να μην δικαιολογήσεις στο μυαλό σου ότι αυτά τα μέτρα πατάνε σε κάποια επιχειρήματα. Για να μπορέσεις να οργανώσεις την αντίσταση. Επομένως, εμπειρίες έχετε εδώ, δεν θέλω να σταθώ στις δικές σας εμπειρίες. Είναι κρίσιμο ζήτημα αυτό που σας λέμε. Τα δύο κόμματα να πέσουν κάτω, να μην σκορπίσει η ψήφος στους "ναι μεν αλλά", στις ιμιτασιόν, να το πω καθαρά, αντιπολιτεύσεις, χωρίς να λέω ότι όλοι ίδιοι είναι μεταξύ τους - ο καθένας κινείται με τα δικά του επιχειρήματα. Αντίβαρο, πραγματικός αντίπαλος, αυτό που λέμε της πλουτοκρατίας, είναι το ΚΚΕ.

Θα μου πείτε, ψήφους θέλετε. Και θέλετε να σιγουρέψετε και τους τρεις ευρωβουλευτές, αφού με τη μείωση των θέσεων στην Ελλάδα και με τα ίδια ποσοστά, δεν μπορείτε να βγάλετε τρεις. Φυσικά και αυτό το θέλουμε. Και νομίζω είναι και μια απαίτηση που έχουμε. Γιατί να μην θέλουμε, παλέψαμε άλλωστε. Δεν είναι μόνο αυτό το ζήτημα. Νύχι κρέας κίνημα - ΚΚΕ. Υπάρχει ένα θέμα, ο λαός θα βάλει τον πήχη ψηλά των δικών του απαιτήσεων; Γιατί άμα έχεις μειωμένες απαιτήσεις, τότε θα εισπράξεις τραγωδία. Κανένας δεν πρόκειται να σου πει "σε ευχαριστώ δεν ζητάς πολλά". Θα πει ευκαιρία, πάνω του.

Λοιπόν, σας ζητούμε να προβληματιστείτε. Κρατήστε και ορισμένα ερωτήματα που μπορεί να έχετε. Στην κάλπη θα ψηφίσεις ένα από όλα τα κόμματα. Εμείς ούτε λόγο κάνουμε για αποχή, ειδικά από την εργατική τάξη. Αν η εργατική τάξη απέχει, τότε σημαίνει ότι ανάβει πράσινο φως σε χειρότερα μέτρα. Και μετέχει και ψηφίζει ταξικά. Μέχρι τις 7 του μήνα είναι η κυριότερη μάχη. Στις 8 του μήνα, η μάχη θα ξαναπάει στους τόπους δουλειάς, στα χωράφια, στις γειτονιές, στα γραφεία των επιχειρήσεων, μέσα έξω από το ΤΖΑΜΠΟ, μέσα έξω από τα λιμάνια κλπ. Αλλά η κάλπη, αυτή την στιγμή, η ψήφος, είναι όπλο. Αν πάθει αφλογιστία το όπλο, θα είναι μια χαμένη ευκαιρία.

Τα αποτελέσματα της ψήφου διατηρούνται για αρκετά χρόνια και επομένως πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο. Εμείς να το πω καθαρά όχι με έπαρση, ούτε με αυτοϊκανοποίηση, αλλά με το κεφάλι ψηλά, ότι δεν υποκύψαμε. Οτι δεν έχουμε πάψει ποτέ να λέμε ότι η εργατική τάξη μπορεί να τα αλλάξει όλα, να τα ανατρέψει όλα. Αλλοι λένε "τα αλλάζουμε όλα". Εμείς δίνουμε τη μάχη μέχρι αυτό το σταθμό. Την Δευτέρα πάλι θα είμαστε εδώ. Αλλά πρέπει κάτι να έχει αλλάξει στον συσχετισμό δύναμης. Αν δεν έχει αλλάξει, σε συνθήκες κρίσης, ο πέλεκυς θα είναι πιο κοφτερός. Και μπορούμε να τους αφαιρέσουμε τη δύναμη, να το πω καθαρά, να μας κάνουν ό,τι θέλουν και να μας κοροϊδεύουν».