Ενα ακόμη φιλόδοξο διαδικτυακό σχέδιο ψηφιοποιημένου πολιτισμού «άνοιξε» τις ηλεκτρονικές «πύλες» του (21/4) υπό το «βαρύ» τίτλο «Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη» (www.wdl.org). Πρόκειται για σύμπραξη περίπου 30 Βιβλιοθηκών και αρχείων από όλο τον κόσμο (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία, Γαλλία κ.ά.) υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ και του ΟΗΕ, με δηλωμένο στόχο τη «δωρεάν πρόσβαση μέσω του ίντερνετ σε μια μεγάλη ποσότητα υλικών, αντιπροσωπευτικών της κουλτούρας διαφορετικών χωρών του κόσμου», σε επτά γλώσσες. Μεταξύ των συμμετεχόντων ξεχωρίζουν όντως μεγάλες βιβλιοθήκες (Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, η Εθνική και η Κρατική Βιβλιοθήκη Ρωσίας, Βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας κ.ά.).

Εκτός από κείμενα, η «Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη» («ΠΨΒ») δίνει πρόσβαση σε πρωτότυπους χάρτες, φιλμ και άλλες μορφές αρχειοθέτησης, με την ανάλογη πληροφόρηση και τη δυνατότητα μετάφρασης στις προσφερόμενες γλώσσες.

Ωστόσο, η «ΠΨΒ» δεν ανταποκρίνεται σε ό,τι θα περίμενε κανείς από τα «βαριά» ονόματα των συμμετεχόντων φορέων. Ισως, είναι ακόμη νωρίς και ο εμπλουτισμός να συνεχιστεί. Προς το παρόν, όμως, όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά τα ρωσικά ΜΜΕ, ο όγκος της Βιβλιοθήκης, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «διεθνές αρχείο». Λ.χ. αναφέρουν, πως αν ο χρήστης αναζητήσει έργα του Λένιν, θα βρει ό,τι μπορεί να φανταστεί... εκτός από τα ίδια τα έργα στα ρωσικά! Ισως, γι' αυτό στην ίδια την «ΠΨΒ» διαβάζουμε ότι το σχέδιο «σε αυτή τη φάση» δίνει ιδιαίτερη προσοχή περισσότερο στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα των αρχείων. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσει κάποιος πραγματικά την «ΠΨΒ»... ως βιβλιοθήκη.

Σημιεώνουμε ότι πρόκειται για την τρίτη σχετική απόπειρα, μετά την «Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη» (Εuropeana) και την ψηφιακή Βιβλιοθήκη της «Google».

Αντιπροσωπευτικές δημιουργίες (140 έργα) της 40χρονης εικαστικής πορείας του Αχιλλέα Δρούγκα, περιλαμβάνει η έκθεση που εγκαινιάζεται σήμερα (8μμ), στην Εθνική Πινακοθήκη. Πρόκειται για αναδρομική παρουσίαση, που ξεκινά με χαρακτικά της δεκαετίας του '70 και φτάνει στις μέρες μας, με πρόσφατη ζωγραφική. Οπως ανέφερε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου η διευθύντρια της Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, «η ζωγραφική του Αχιλλέα Δρούγκα ταιριάζει στη φύση και το ελληνικό φως. Η καθαρότητα των χρωμάτων δίνει διαύγεια στα έργα του. Στη ζωγραφική του υπάρχει ένας διαρκής διάλογος του παρελθόντος με το παρόν. Μια συνομιλία με το παρόν, που ζωντανεύει την αρχαιότητα». «Στην παρουσίαση των έργων», σημείωσε η επιμελήτρια της έκθεσης Μαρία Κατσανάκη, «ακολουθήσαμε όσο μπορούσαμε ένα χρονικό νήμα, αλλά τελικά τα έργα ομαδοποιούνται με βάση το θέμα τους: νεκρές φύσεις, πορτρέτα, μυθολογικά θέματα, συνθέσεις εμπνευσμένες από την Αθήνα κ.ά.». Την έκθεση (διάρκεια έως τις 31/8), συνοδεύει καλαίσθητος κατάλογος.

Οι παραστάσεις του έργου «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Φρίντριχ Ντύρρενματ στην Α' Σκηνή του Θεάτρου της «Οδού Κεφαλληνίας», λόγω ατυχήματος του ηθοποιού Μπάμπη Σαρηγιαννίδη, αναβάλλονται από σήμερα έως και τις 8 Μαΐου. Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν κανονικά από τις 9-17 Μαΐου. Οσοι έχουν προαγοράσει εισιτήρια να επικοινωνήσουν με το ταμείο του θεάτρου για να τα αντικαταστήσουν με την ημερομηνία που επιθυμούν.

Την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου τιμά σήμερα (8μ.μ., ελεύθερη είσοδος) το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νίκαιας, στο δημαρχείο (Π. Τσαλδάρη 10). Θ' ακουστούν ποιήματα του Γ. Ρίτσου, μελοποιημένα από τους Θεοδωράκη, Λεοντή, Μαμαγκάκη, Μικρούτσικο, νέες μελοποιήσεις από τον Παναγιώτη Μπούσαλη, ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ μεταφρασμένα από τον Ρίτσο και μελοποιημένα από μεγάλους Ελληνες συνθέτες, όπως ο Μάνος Λοΐζος. Θα γίνει αναφορά στο έργο και τη ζωή του ποιητή. Συντελεστές της παράστασης είναι οι: Παναγιώτης Μπούσαλης (κιθάρα, τραγούδι), Δέσποινα Στεφανίδου (πιάνο, τραγούδι), Ανδρέας Παγουλάτος (απαγγελία, σχόλιο).

Ατομική έκθεση του Γερμανού καλλιτέχνη Χέλμουτ Μίντεντορφ παρουσιάζει (29/4-31/5) το Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138). Ο δημιουργός γεννήθηκε στη Γερμανία (1953) και σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών Βερολίνου. Στο ξεκίνημα της πορείας του επικεντρώθηκε στην εκφραστικότητα της ζωγραφικής, σε αντίθεση με την εννοιολογική τέχνη που επικρατούσε τότε. Το έργο του χαρακτηρίζεται από πολυμορφία, προσπάθεια ανατροπής των στερεοτύπων και αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης. Η παρουσίαση περιλαμβάνει ένα μέρος της δουλειάς του από την τελευταία δεκαετία και χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες.