Στις 12 Γενάρη οι μικρομεσαίοι αγρότες όλης της χώρας βγαίνουν, με τρακτέρ κι άλλα αγροτικά μηχανήματα, στους δρόμους. Η πανελλαδική παναγροτική κινητοποίηση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της απόφασης για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς που πάρθηκε στη συνεδρίαση της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΣΥ), που έγινε, πριν λίγες μέρες, στη Λάρισα.

Στο στόχαστρο των αγωνιζόμενων αγροτών βρίσκεται η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, η οποία, σαν «κοφτερό δρεπάνι», μειώνει δραστικά την αγροτική παραγωγή, αποδεκατίζει το αγροτικό εισόδημα και ξεκληρίζει χιλιάδες γεωργούς και κτηνοτρόφους. Στο ίδιο στόχαστρο βρίσκεται η κυβέρνηση της ΝΔ, που διαχειρίζεται, τα τελευταία 5 χρόνια, την ΚΑΠ, το ΠΑΣΟΚ, που τη διαχειρίστηκε ως κυβέρνηση και τη στηρίζει ως αξιωματική αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που, επί της ουσίας, συμφωνούν μ' αυτή.

Στα τρία τελευταία χρόνια που εφαρμόζεται η αναθεωρημένη ΚΑΠ, οι μικρομεσαίοι αγρότες της χώρας μας βλέπουν τα προβλήματά τους να αυξάνονται και να οξύνονται και τις δυσκολίες της ζωής στην ύπαιθρο να πολλαπλασιάζονται. Η χρονιά που μόλις τελείωσε ήταν η χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών για το σύνολο των μικρομεσαίων γεωργών και κτηνοτρόφων, καθώς το, ήδη, πενιχρό εισόδημά τους υπέστη νέα δραστική μείωση με δραματικά αποτελέσματα.

Στην καλλιεργητική περίοδο που πέρασε:

Είναι χαρακτηριστικό ότι η εμπορική τιμή του καλαμποκιού έπεσε κατά 65%, σε σχέση με την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο (από 27-30 λεπτά το κιλό, μειώθηκε στα 10-12 λεπτά), του σταριού κατά 45% (από 40-42 λεπτά, στα 22-25 λεπτά), του βαμβακιού κατά 35% (από 40-42 λεπτά στα 26-28), του λαδιού κατά 35% (από 3,2 ευρώ το κιλό, στα 2 ευρώ). Σε πολύ χαμηλές τιμές πουλήθηκαν και άλλα γεωργικά προϊόντα - λαχανικά, φρούτα, όσπρια κ.ά. - ενώ σε εξευτελιστικά επίπεδα έχουν πέσει και οι τιμές των κτηνοτροφικών προϊόντων (γάλα, κρέας).

Η μεγάλη πτώση των εμπορικών τιμών είναι το αποτέλεσμα της «ελεύθερης» καπιταλιστικής αγοράς, η οποία λειτουργεί κατά των συμφερόντων των παραγωγών - αλλά και των καταναλωτών που εξακολουθούν να αγοράζουν πανάκριβα τα αγροτικά προϊόντα από μεγάλα σούπερ μάρκετ και τα πολυκαταστήματα των πολυεθνικών - και υπέρ των συμφερόντων των μεγαλεμπόρων. Και, βεβαίως, προς αυτή την κατεύθυνση λειτουργούν οι αποφάσεις που ελήφθησαν στο πλαίσιο της ΚΑΠ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), για κατάργηση των κατώτερων εγγυημένων τιμών, για απελευθέρωση των εισαγωγών κ.ά.

Ιδιαίτερα μεγάλες ήταν οι αυξήσεις στα λιπάσματα (κατά μέσο όρο ξεπέρασαν το 30%), στα καύσιμα (30%), στο αγροτικό ρεύμα (40%) και κάπως μικρότερες στα φυτοφάρμακα, στους σπόρους, στα μηχανήματα και τα ανταλλακτικά τους κ.ά. Αυτές οι αυξήσεις ήρθαν ως αποτέλεσμα της ασύδοτης και ανεξέλεγκτης κερδοσκοπικής δράσης των ξένων μονοπωλίων, τα οποία, μετά το κλείσιμο των ντόπιων κρατικών βιομηχανιών παραγωγής και εμπορίας αγροτικών μέσων και εφοδίων που έφερε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αλωνίζουν την αγορά και κάνουν ό,τι θέλουν.

Να θυμίσουμε ότι η ενιαία ενίσχυση, που καθορίστηκε στο πλαίσιο της τελευταίας αναθεώρησης της ΚΑΠ, κατά την οποία, εκτός των άλλων, αποφασίστηκε η αποδέσμευση της επιδότησης από την παραγωγή, συνδυάστηκε με την περικοπή καλλιεργητικών δικαιωμάτων από τους μικρομεσαίους αγρότες, οι περισσότεροι από τους οποίους παίρνουν, πλέον, επιδοτήσεις - ψίχουλα και πολλοί θα τις χάσουν εντελώς με τις νέες αποφάσεις που προωθούνται για αποκλεισμό από την ενιαία ενίσχυση όσων καλλιεργούν μέχρι 4 στρέμματα ή παίρνουν μέχρι 400 ευρώ το χρόνο.

Ομως, οι πληγέντες παραγωγοί δεν αποζημιώθηκαν όταν, όπως και όσο έπρεπε και δικαιούνταν, καθώς ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ - που «ζει και βασιλεύει» παρά το γεγονός ότι είναι γενικώς αποδεκτό πως πρέπει ν' αλλάξει - δεν καλύπτει όλες τις φυσικές αιτίες των καταστροφών και προβλέπει αποζημιώσεις για το 100% των ζημιών.

Η νέα δραστική μείωση του αγροτικού εισοδήματος έχει οξύνει ακόμα περισσότερο τα πολλά και οξυμένα προβλήματα της φτωχής αγροτιάς και οδήγησε κι άλλους πολλούς μικρομεσαίους αγρότες στον «καιάδα του ξεκληρίσματος», στον οποίο έχουν πεταχτεί εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες στα χρόνια που η χώρα μας βρίσκεται στην ΕΟΚ και στην ΕΕ.

Η ΠΑΣΥ έχει ξεκαθαρίσει ότι ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν πρόκειται να φέρει το παραμικρό αποτέλεσμα, αν δε στοχεύει στη σύγκρουση με την ΚΑΠ και με όσους τη διαχειρίζονται και τη στηρίζουν στη χώρα μας.

Γι' αυτό και στις κινητοποιήσεις που οργανώνει το συνεπές, αγωνιστικό αγροτικό κίνημα, προβάλλεται σταθερά και καθαρά ως στόχος η ανατροπή αυτής της πολιτικής και η εφαρμογή μιας άλλης, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η δημιουργία ενός ενωτικού, μαζικού και ρωμαλέου αγροτικού κινήματος, με καλή οργάνωση, αποτελεσματικό συντονισμό και σωστό προσανατολισμό, το οποίο, σε αγωνιστική συμπαράταξη με το ταξικό εργατικό κίνημα και το αγωνιστικό κίνημα των αυτοαπασχολουμένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, θα παλεύει για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, θα προωθήσει την ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη που χρειάζεται ο λαός μας και η χώρα μας.

Το πλαίσιο των διεκδικήσεων που θέτει η ΠΑΣΥ και με τη νέα πανελλαδική, παναγροτική κινητοποίηση που ξεκινάει στις 12 Γενάρη, ανταποκρίνεται στα πραγματικά προβλήματα του αγροτικού κόσμου, αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες τους, προσφέρει ουσιαστική διέξοδο στην αγροτιά που παλεύει για τη σωτηρία της και δίνει προοπτική στους αγροτικούς αγώνες.

Αντιθέτως, σε αδιέξοδο οδηγούν τα «αιτήματα» που θέτουν κάποιες «Συντονιστικές Επιτροπές Αγροτών», που έχουν συγκροτήσει αγροτοσυνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, όπως και της ΝΔ, οι οποίοι εκφράζουν συμφέροντα μεγαλοαγροτών, με στόχο να πλαγιοκοπήσουν το συνεπές αγροτικό κίνημα, να παραπλανήσουν τους αγωνιζόμενους αγρότες και να αποπροσανατολίσουν την πάλη τους. Διότι είναι αιτήματα και «διεκδικήσεις» που κινούνται στον «ντορό» της ΚΑΠ και του ΠΟΕ, δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μικρομεσαίων αγροτών και δε δίνουν προοπτική στον αγώνα τους...