ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μιλάμε για πολλή ... αντίδραση

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλά, τους ...κατατρόπωσαν τους Αμερικάνους και τη βρωμο-έκθεσή τους για την «τρομοκρατία» στη χώρα μας. Μέχρι «άδικη»... έφτασε να τη χαρακτηρίσει η κυβέρνηση, ενώ ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, σε χτεσινή του συνέντευξη, «δε βλέπει, ούτε μπορεί να εικάσει, ότι εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες» αυτή η έκθεση, πλην του πόνου των Αμερικάνων, που «έχουν χάσει υπηκόους τους»... Οσο για τη ΝΔ, μπορεί να προτιμά τη σιωπή, αλλά βγήκε η Ντόρα και «καθάρισε», χαρακτηρίζοντας την έκθεση «υπερβολική», αν και - όπως είπε - πάσχουμε, τουλάχιστον στο νομικό πλαίσιο...

Τι έγινε, βρε παιδιά, μήπως περάσατε το φτύσιμο για ψιχάλα ή μήπως τις «τραβάει» και χωρίς πιέσεις ο οργανισμός σας τις (έτοιμες προς υπογραφή) ...αντιτρομοκρατικές συμφωνίες, που μάλιστα - όπως ξεκαθαρίζει ο κ. Χρυσοχοΐδης - ούτε από τη Βουλή δεν πρόκειται να περάσουν(!);

Η κεντροαριστερά της ... κατοχής

Μόνο ένας κεντροαριστερός, όπως ο Τ. Μπλερ, θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Να ζητήσει, δηλαδή, από τους φίλους και συγγενείς όσων συμμετείχαν στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς, να τους καρφώσουν στη Σκότλαντ Γιαρντ! Από κοντά και μερικές εφημερίδες, που, τιμώντας την «ανεξαρτησία» τους, δημοσίευσαν φωτογραφίες κάποιων καταζητούμενων - διαδηλωτών, ώστε να τους καταδώσουν στις αρχές.

Γιατί, άραγε, όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερο η παγκοσμιοποίηση και η «νέα τάξη» θυμίζουν κατοχικό καθεστώς;

Η μαντάμ Μαντλίν σε δράση

... Και η καλή γιαγιά, κ. Ολμπράιτ, αφού διηγήθηκε παραμυθάκια και τράβηξε το αυτάκι στα δυο «εγγονάκια», τους είπε: «Τώρα δώστε τα χεράκια σαν, καλά παιδάκια, και να μην ξαναμαλώσετε!». Και η ανταπόκριση ήταν άμεση...

Αυτά όμως γίνονται μόνο στα παραμύθια! Στην πραγματικότητα η πολιτική της εξάρτησης και της προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων, εξυπηρετείται με την καλλιέργεια μικροϊμπεριαλιστικών ρόλων και προσδοκιών σε Ελλάδα και Τουρκία. Σε αυτό τον «ευγενή συναγωνισμό» η υψηλή εποπτεία του θείου Σαμ και της μαντάμ Μαντλίν είναι απαραίτητη. Τουλάχιστον όσο οι δύο χώρες (ως κυβερνήσεις) θα διαγκωνίζονται ποια θα είναι η καλύτερη υπηρέτρια στις επιθυμίες των... υψηλών αφεντικών. Οσο τους το επιτρέπουν οι δύο λαοί, δηλαδή.

Ξεκίνησε από χτες το 22ο δεκαήμερο Ειρήνης.

Ξεκίνησε, άραγε, και η σύνταξη της νέας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις νέες τρομοκρατικές ενέργειες στην Ελλάδα ή αναμένουν το φωτογραφικό υλικό;

«Υψηλό» το κατώτατο μεροκάματο!

Οτι οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι οι πιο κακοπληρωμένοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι κάτι που το καταγράφουν όλα τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ. Οτι το κατώτατο βασικό μεροκάματο, ειδικότερα, είναι κάτι παραπάνω από εξευτελιστικό, είναι επίσης κάτι που όλοι το παραδέχονται και το ομολογούν. Και όμως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην έκθεσή της, επιμένει όχι μόνο στην άρση των «αντικινήτρων» στην αγορά της εργασίας, όπως τα ανελαστικά ωράρια, όχι μόνο στη γενική «συγκράτηση» των αυξήσεων στους μισθούς και τα ημερομίσθια, αλλά και στην παραπέρα συμπίεση του κατώτατου βασικού ημερομισθίου, ενώ βρίσκει «υψηλούς» τους μισθούς για όσους αναζητούν εργασία για πρώτη φορά!!! Είναι, διαπιστώνει, «ανεπαρκής η μισθολογική διαφοροποίηση»! Επομένως, καταργήστε, ουσιαστικά, την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας! Μήπως αυτό δεν προσπαθούν εδώ και καιρό να κάνουν με το κόλπο των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης και τη δραματική επέκταση της «μαύρης εργασίας» στους ανειδίκευτους εργαζόμενους;

Κανένας εφησυχασμός στο λαό

Ηκυβέρνηση και οι επιτελείς της, με αφορμή τις θετικές εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την είσοδο στην ΟΝΕ και τη ζώνη του Ευρώ, μαζί με άλλα πολιτικά κόμματα που όλα αυτά τα χρόνια είχαν αναγάγει την ΟΝΕ σε «εθνικό στόχο» θεωρούν ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να νιώθει ικανοποιημένος γιατί «οι κόποι και οι θυσίες του έπιασαν τόπο και τώρα πρέπει να συνεχίσει να συνεισφέρει, ώστε να διατηρηθούν τα αποτελέσματα». Ποια όμως είναι η «επιτυχία»; Τα κριτήρια για τα οποία η ΕΕ κάνει δεκτή την Ελλάδα στην ΟΝΕ είναι η μείωση του πληθωρισμού, των ελλειμμάτων, των επιτοκίων και του δημόσιου χρέους. Η ουσία είναι ότι αυτά τα κριτήρια έχουν πρώτα και κύρια άμεση σχέση με την κερδοφορία του κεφαλαίου, τη συσσώρευση περισσότερου πλούτου σε λίγους και επιπλέον συρρίκνωση της λαϊκής κατανάλωσης, περικοπή κοινωνικών δαπανών, δραματική επιδείνωση των όρων ζωής και εργασίας για τα λαϊκά στρώματα. Αυτά είναι τα αποτέλεσμα του τούνελ της ΟΝΕ, που θα συνεχιστεί τώρα και μάλιστα χωρίς να υπάρχει φως στο βάθος.

Αλλωστε, αυτό ομολογείται και από την ίδια την έκθεση της Κομισιόν, που αναφέρει: «Η διετής συμφωνία του Μαΐου (πρόκειται για τη συλλογική σύμβαση που υπέγραψαν οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ), οδήγησε σε επιβράδυνση των ονομαστικών αμοιβών των μισθωτών και του κόστους εργασίας, παρά τη σχετικά έντονη οικονομική δραστηριότητα». Και συνεχίζει: «η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να προωθήσει μια κατάλληλη διετή συλλογική σύμβαση το 2000, στη συνέχιση της συγκράτησης των μισθολογικών αυξήσεων». Δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν, όσο και αν στην πλειοψηφία τους εγκλωβίστηκαν για μια ακόμα φορά κατά τις πρόσφατες εκλογές στα κόμματα του μονόδρομου της ΟΝΕ, ότι η διόγκωση της ανεργίας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και το πετσόκομμα των δαπανών για υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, θα συνεχιστούν πιο εντατικά στη μετα-ΟΝΕ εποχή.

Οι υποδείξεις των οργάνων της ΕΕ, που όπως αναφέρεται αποτελούν δεσμεύσεις της κυβέρνησης, δεν πρέπει να αφήνουν περιθώρια για εφησυχασμό στα λαϊκά στρώματα. Για τη διατήρηση των δεικτών προωθούνται νέες πολιτικές λιτότητας και οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων, (ήδη ανακοινώθηκε ότι προχωράει το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης - μετοχοποίησης 15 ΔΕΚΟ, ανάμεσά τους, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, λιμάνια), ταυτόχρονα με τη διεύρυνση της ανεργίας, περαιτέρω περιοριστικές μισθολογικές πολιτικές και άμεσα ξεθεμελίωμα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος με επιδείνωση των όρων συνταξιοδότησης ιδιαίτερα για τις νεότερες γενιές.

Οι εκθέσεις, λοιπόν, και τα σχέδια της πλουτοκρατίας, αλλά πολύ περισσότερο η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι εργάτες και υπάλληλοι, στους χώρους δουλιάς, δείχνουν ότι για το λαό δεν πρέπει να χάνεται ούτε μια μέρα, που να μην οργανώνεται η αντίστασή του στη λαίλαπα που έρχεται. Στο μαύρο μέλλον, του εργασιακού Μεσαίωνα που έρχεται χρειάζεται να ορθώσουν το δικό τους αγωνιστικό ταξικό τείχος, οικοδομώντας καθημερινά το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό λαϊκό μέτωπο, ρήξης και ανατροπής με τη σημερινή κατάσταση. Ο φετινός αγωνιστικός, ενωτικός, ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς που διοργανώνει πανελλαδικά το ΠΑΜΕ, ενάντια στη συναίνεση και την προσαρμογή στη μέγκενη της ΟΝΕ, είναι ένας πρώτος σταθμός, που θα δοθεί μια πρώτη αγωνιστική απάντηση και σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια.

Προς την ΟΝΕ

Πάλι σε τούνελ

σκοτεινό,

σε σήραγγα

μεγάλη,

πάλι

θα με φορτώσουνε

σα ζώο

σα χαμάλη,

για να κερδίσουν

πιο πολλά

του τόπου