Χέρι χέρι στην προσπάθεια να υποταχτεί το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα στις ορέξεις των εργοδοτών. Χέρι χέρι, όμως, και στο αναγκαίο μαγείρεμα των συσχετισμών στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, με στόχο να διατηρήσουν τους νόθους συσχετισμούς σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Ο λόγος για την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και την παράταξη του ΣΥΝ. Η μεταξύ τους αλληλοβοήθειά, όταν πρόκειται να χτυπηθεί το ΠΑΜΕ, δεν είναι πρωτόγνωρη. Μόνο η πρόσφατη ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος βρίθει από αντι-ΠΑΜΕ κολεγιές, εκλογικές και άλλες, σε Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.

Ο λόγος είναι ένας: Η εργοδοσία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι φοβούνται, όπως ο διάολος το λιβάνι, τη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών αγώνων, την έκφραση αυτής της ριζοσπαστικοποίησης στο επίπεδο των συσχετισμών στα συνδικάτα. Φοβούνται ένα ρωμαλέο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα αμφισβητεί, θα αντιπαλεύει τη στρατηγική τους, θα αποσπά κατακτήσεις. Θα θέτει στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα των συνολικότερων αλλαγών προς όφελος της εργατικής τάξης. Γι' αυτό και ρίχνουν στη μάχη τη σίγουρη εφεδρεία του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Με καθαρή εντολή στους εκπροσώπους του να αξιοποιήσουν κάθε μέσο, ώστε το συνδικαλιστικό κίνημα να παραμείνει στο μαντρί του κοινωνικοεταιρισμού. Να συνεχίσει η πλειοψηφία να υπογράφει Συλλογικές Συμβάσεις του ενός ευρώ, να παραμείνει πιστή στη στρατηγική που πετσοκόβει εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα.

Μόνο κάτω από αυτό το πρίσμα μπορεί να ερμηνευτεί και το όργιο νοθείας, που αυτές τις μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη στη Θεσσαλονίκη, στις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Συνδικάτο του Ιματισμού. Δεν υπάρχει μέσο που να μην έχει αξιοποιήσει η πλειοψηφία, με πρώτο βιολί τον ΣΥΝ, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τους νόθους συσχετισμούς υπέρ της εργοδοσίας. Για να συνεχίσουν ανενόχλητοι να συναινούν σε απολύσεις εργαζομένων και επιδοτήσεις εργοδοτών. Για να διατηρήσουν τη γνωστή γραμμή υπονόμευσης της ταξικής Ομοσπονδίας, καταφεύγοντας ακόμα και σε ανοιχτή απεργοσπασία. Σ' αυτόν το στόχο είναι σε πλήρη συγχορδία η ΠΑΣΚΕ και ο ΣΥΝ. Οπως ήταν και στο πρόσφατο Συνέδριο της ΟΕΚΙΔΕ, όπου, μαζί με τη ΔΑΚΕ, κατέβηκαν σε κοινό ψηφοδέλτιο για να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ.

Να γιατί αλλοιώνουν τα μητρώα σωματείων, κάνουν εκλογές στα μουλωχτά με αμφίβολους δικαστικούς αντιπροσώπους, διαγράφουν εργαζόμενους που δεν είναι της αρεσκείας τους. Και μετά απ' όλα αυτά, βγάζουν και ανακοινώσεις, για να καταγγείλουν το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ που τους ξεσκεπάζουν! Επειδή ανοίγουν το καπάκι για να αποκαλυφθεί η μπόχα της νοθείας στους εργαζόμενους. Επειδή αντιπαλεύουν τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, που συνειδητά προωθούν οι παρατάξεις της συναίνεσης. Αυτόν τον εκφυλισμό υπηρετεί και ο ΣΥΝ, όπως δείχνει το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης. Γι' αυτό και η καταδίκη του από τους εργαζόμενους είναι αναγκαία. Οι πομπές των συμβιβασμένων δεν πρέπει και δε θα μείνουν αναπάντητες από τους εργαζόμενους.