Αυτό που με βάση την εμπειρία και ο δικός μας λαός και άλλοι λαοί των Βαλκανίων καταλαβαίνουν, ότι δηλαδή το ΝΑΤΟ και γενικότερα οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή είναι πηγή δεινών, γίνεται προσπάθεια από διάφορους καλοπληρωμένους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ να αναστραφεί. Ιδιαίτερα μετά τις θριαμβολογίες περί ...επιτυχίας της ελληνικής κυβέρνησης για το ζήτημα της μη ένταξης τώρα της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, το «επιχείρημα» που χρησιμοποιείται είναι ότι όντας στη συμμαχία του ΝΑΤΟ η Ελλάδα μπορεί να διαπραγματεύεται υπό καλύτερους όρους. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αντιστροφή της πραγματικότητας.

Οσο η ΝΑΤΟική «μπότα», οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, πατά τα Βαλκάνια, η κατάσταση για τους λαούς θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Αντίθετα, τα συμφέροντα του κεφαλαίου θα εξυπηρετούνται με τον καλύτερο τρόπο. Αλλωστε, γι' αυτά τα συμφέροντα των πολυεθνικών, για τον πολιτικό και γεωστρατηγικό έλεγχο και τον έλεγχο των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της, οι ιμπεριαλιστές διαμέλισαν την ενιαία Γιουγκοσλαβία με συμμετοχή και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τότε, η οποία έδωσε τις βάσεις αλλά και τα εδάφη για τη διέλευση των ΝΑΤΟικών δολοφόνων, και γέμισαν την περιοχή με προτεκτοράτα. Γι' αυτό το λόγο έχουν εδραιωθεί στην περιοχή με βάσεις - φρούρια, όπως η τεράστια βάση Μποντστίλ, στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου και της ΠΓΔΜ.

Το γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές για τα σχέδιά τους έχουν εξασφαλίσει τη στήριξη των κυβερνήσεων και ηγεσιών των κρατών της περιοχής δε σημαίνει ότι οι λαοί είναι ικανοποιημένοι. Η ανεργία, η φτώχεια και η ανέχεια κυριαρχούν στις χώρες των Βαλκανίων. Οσο για την Ελλάδα, η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ευνοεί την πλουτοκρατία αλλά για τα λαϊκά στρώματα φέρνει μόνο προβλήματα. Σημαίνει επιδείνωση των όρων ζωής, στη δουλειά, στην ασφάλιση, στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Είναι μία από τις οδυνηρές συνέπειες της ανατροπής του σοσιαλισμού. Η στρατηγική του κεφαλαίου στο εσωτερικό των χωρών πάει χέρι χέρι με τους πολέμους και τη συμμετοχή στρατιωτών, παιδιών του λαού, σε στρατούς κατοχής στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Κοσσυφοπέδιο και όπου αλλού, ή με «ειρηνική» οικονομική λεηλασία.

Ειρηνικά Βαλκάνια θα υπάρξουν μόνο όταν ξεκουμπιστούν οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί, πράγμα που θα επιβληθεί από το αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα των λαών. Το «επιχείρημα» ότι πρέπει να είμαστε με τους δυνατούς για να «επιβιώσουμε» και «καλύτερα με τους φονιάδες», πρέπει να είναι ξένο για το λαό, τους εργάτες, παραγωγούς όλου του πλούτου. Το ΚΚΕ επανειλημμένα προβάλλει ότι όταν ο λαός θέλει, μπορεί να επιβάλει το δίκιο του. Καλεί τους εργαζόμενους να σκεφτούν και να δράσουν με ταξικό κριτήριο, να ξεφύγουν από λογικές που καλλιεργούνται από τα κόμματα της άρχουσας τάξης και τον οπορτουνισμό όποιας απόχρωσης, οι οποίες προβάλλουν την ΕΕ ως ...αντίπαλο δέος στο ΝΑΤΟ ή τις ΗΠΑ. Η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στα μονοπώλια μπορεί να έχει θυσίες, να έχει δυσκολίες, αλλά είναι ο μόνος, ο πιο σίγουρος και σύντομος δρόμος, για να ικανοποιηθούν σήμερα και αύριο οι λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα. Δικαιώματα που το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα στερεί από τους πολλούς για να αυγαταίνουν τα πλούτη του μεγάλου κεφαλαίου.