Με την πλάτη στον τοίχο είναι τις τελευταίες ημέρες ο Βρετανός πρωθυπουργός καθώς συνεχείς είναι οι παραιτήσεις υπουργών, υφυπουργών και βουλευτών με σαφή στόχο να τον αναγκάσουν να εγκαταλείψει την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος και φυσικά την πρωθυπουργία, αφού το κυβερνών κόμμα βουλιάζει σε δημοσκοπήσεις και εκλογικές αναμετρήσεις...

Αφορμή για την «ανταρσία» ήταν το «σκάνδαλο με τα βουλευτικά έξοδα» που έκανε τη λαϊκή οργή να ξεχειλίσει. Η λαϊκή οργή όμως δεν είναι προϊόν των σκανδάλων αλλά της ασκούμενης πολιτικής της ασυδοσίας της αγοράς και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αρχικά με την Μάργκαρετ Θάτσερ και κατόπιν με τον Τόνι Μπλερ η Βρετανία αποδιαρθρώθηκε πλήρως. Δημόσιες επιχειρήσεις και το πάλαι ποτέ κραταιό κοινωνικό κράτος παραδόθηκαν στον ιδιωτικό τομέα. Η βαριά βιομηχανία πωλήθηκε, διαλύθηκε, μετακόμισε. Η επίθεση στις θέσεις εργασίας και τα εισοδήματα ήταν ανηλεής. Οι περίφημοι δείκτες της οικονομίας που εμφανίζονταν «υγιείς», ήταν μία φενάκη. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση διέλυσε τη φενάκη αποκαλύπτοντας την ασυδοσία, την απληστία του κεφαλαίου και της εξουσίας.

Αυτή είναι η πραγματική αιτία της λαϊκής έκρηξης και όχι φυσικά τα σκάνδαλα με τα βουλευτικά έξοδα. Μία έκρηξη που δε δύναται να εκτονωθεί με την παραίτηση ή όχι του πρωθυπουργού και δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει δύναμη ανατροπής εξαιτίας της έλλειψης ενός αγωνιστικού ταξικού κινήματος.