Με εντολή της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, προχτές, στον προαύλιο χώρο του υπουργείου Αμυνας, τα ΜΑΤ εξαπέλυσαν άγρια επιδρομή ενάντια στη συγκέντρωση των εργαζομένων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Τα κλομπ και τα χημικά, ο άγριος ξυλοδαρμός και οι συλλήψεις ήταν η απάντηση της συγκυβέρνησης στη διεκδίκηση των εργαζομένων για δουλειά με πλήρη εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα, για απρόσκοπτη λειτουργία των ναυπηγείων, να σταματήσει το εξοντωτικό μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας με μία μέρα δουλειά τη βδομάδα που έχει επιβάλει η εργοδοσία - τα αραβογερμανικά μονοπώλια δηλαδή - σε βάρος τους από τις 18 Απρίλη. Το μήνυμα ήταν σαφές. Η βία και η καταστολή είναι η άλλη όψη της έντασης της άγριας, αντεργατικής επίθεσης για την «ανάκαμψη» της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η συγκυβέρνηση, με την επίθεση πριν δύο μήνες στον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών και τώρα στους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, καταθέτει απροκάλυπτα τα διαπιστευτήριά της στην πλουτοκρατία και «δηλώνει» ότι θα υπερασπίσει «πάση θυσία» τα συμφέροντα των επιχειρηματικών, μονοπωλιακών ομίλων, ότι θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα την πολιτική που φέρει τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τους εξασφαλίζει πάμφθηνη εργατική δύναμη. «Χτύπησαν» ταυτόχρονα και με την επιστράτευση της επικίνδυνης προπαγάνδας περί «άκρων», που έχει ξεκάθαρο στόχο να ταυτίσει την οργανωμένη εργατική πάλη με τη δράση ακροδεξιών και τραμπούκικων στοιχείων που είναι γέννημα - θρέμμα του εκμεταλλευτικού συστήματος και δρουν για τη συκοφάντηση αλλά και το χτύπημα των λαϊκών αγώνων. Ολη αυτή η συζήτηση περί «των δύο άκρων» στοχεύει στην υπονόμευση των αγώνων των εργαζομένων, του λαϊκού κινήματος, στο να αποτρέψει το λαό από τη διεκδικητική πάλη ώστε να υποταχτεί στη φτώχεια, στην ανεργία και την ανέχεια.

Ξεπερνάει τα όρια της πρόκλησης η δήλωση του υπουργού Δημόσια Τάξης, Δένδια, περί «άκρων», «που δε σέβονται τίποτα» όπως, ας πούμε, το ...«άβατο» του υπουργείου Αμυνας. Τα είπε αυτά για τους εργαζόμενους που είναι 6 μήνες απλήρωτοι και δίνουν μάχη για το ψωμί των οικογενειών τους, που βιώνουν την εξαθλίωση και τα κομμένα ρεύματα. Προσπαθεί να τσουβαλιάσει τους εργαζόμενους που αγωνίζονται γιατί δεν μπορούν να ζήσουν με 400 ευρώ, με τους τραμπούκους και τους μπράβους που είναι δημιούργημα των αστικών δυνάμεων, είναι η «σιδερένια γροθιά» του κεφαλαίου και έχουν αποστολή να συκοφαντήσουν τη μαζική, οργανωμένη δράση, με ταξικό προσανατολισμό γιατί αυτό ακριβώς τρέμει όλος αυτός ο συρφετός.

Η απάντηση είναι μία. Να δυναμώσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, πιο μαζικά και αποφασιστικά οι εργαζόμενοι να οργανώνονται στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα ναυπηγεία, στα καράβια, στα πολυκαταστήματα, να συμμετέχουν ουσιαστικά στις συλλογικές διαδικασίες, στις Γενικές Συνελεύσεις, παίρνοντας συγκεκριμένες αποφάσεις που στόχο έχουν την απόκρουση των μέτρων και, ταυτόχρονα, με τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων ανακούφισης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, έχουν κατεύθυνση τη ρήξη και ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Οσο οι εργαζόμενοι μετατρέπουν τους τόπους δουλειάς σε αγωνιστικό προπύργιο, πετώντας ταυτόχρονα από το σβέρκο τους τις δυνάμεις του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού, εντείνουν την ταξική πάλη και σφυρηλατούν την ταξική αλληλεγγύη ενάντια στους δυνάστες τους, στους εκμεταλλευτές τους, τόσο θα αντιλαμβάνονται τη δύναμή τους και θα οχυρώνονται, θα αποκρούουν κάθε σχέδιο υπονόμευσης της πάλης τους, κάθε προσπάθεια εγκλωβισμού τους στον τρόμο και την υποταγή.