Αγοραία αγορά! | Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Αγοραία αγορά!

Μας κατέπληξαν με τη σημειολογία τους και με τις συνειρμικές αναφορές τους. Μας εντυπωσίασαν με τις «διαχρονικές» επιλογές τους. Ηταν τέτοιες και τόσες οι εκπλήξεις τους που σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ - και των δημοσιογράφων, βεβαίως - έπαθε παράκρουση. «Ο Ελληνας πρωθυπουργός, σαν νέος Προμηθέας, ξεκόλλησε μέσα από τον ιερό Βράχο της Ακρόπολης και βάδισε αγέρωχα και βαδίζοντας οδήγησε και την Ευρώπη αγέρωχα- στο δρόμο που χάραξε ο Κλεισθένης!» Μπορεί να μην ακούστηκε έτσι ακριβώς, όμως ποιος απ'όλους αυτούς τους τενόρους που λάλαγαν - και λάλησαν, κυριολεκτικά- δεν το εννοούσε με τα παραληρήματά του;

Ενα τέτοιο «άλμα» της ιστορίας, βέβαια, έπρεπε - οπωσδήποτε- να συμβεί και στον «κατάλληλο» χώρο. Και συνέβη! Συνέβη μέσα στο ίδιο περιβάλλον που ενώθηκαν οι δέκα πρώτοι δήμοι της αρχαίας Αθήνας, που στη συνέχεια - οι πρώτοι δέκα- έγιναν εκατό... για να ενωθούνε και αυτοί με τη σειρά τους και απ' αυτή την ένωση να προκύψει η μεγάλη Αττική. Στην Αρχαία Αγορά. Σίγουρα βήματα, δοκιμασμένες επιλογές. Η μεγάλη Ευρώπη έχει προδιαγεγραμμένο το μέλλον της. Η διεύρυνση έγινε πάνω στα λείψανα του Βουλευτηρίου, δίπλα από το ναό του Απόλλωνα, αντικριστά στο ναό του Ηφαίστου, κολλητά στην Ποικίλη Στοά, στη Στοά των Ερμών, στη στοά του Δία, και κυρίως στη στοά του Αττάλου. Στους χώρους που δίδαξαν μεγάλοι ρήτορες και μεγάλοι σοφιστές, και, κυρίως, στους χώρους που διεξαγότανε οι κυριότερες εμπορικές πράξεις. Στην αγορά μ' άλλα λόγια!.

Ετυμολογικά η λέξη αγορά, βέβαια, διαβάζουμε στην εγκυκλοπαίδεια, παράγεται από το ρήμα αγείρω, που σημαίνει συγκεντρώνω, συναθροίζω, και δήλωνε -αρχικά- τη συγκέντρωση των πολιτών των αρχαίων ελληνικών πόλεων σε κάποιο συγκεκριμένο τόπο με «σκοπό να συζητήσουν τα δημόσια ή τα ιδιωτικά θέματα». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στη συνάντηση των ηγετών της Ευρώπης, οι πολίτες κρατήθηκαν «διακριτικά» - από 10.000 πάνοπλους αστυνομικούς, από ελικόπτερα και πολεμικά αεροπλάνα!- σε απόσταση από τη «συζήτηση των δημοσίων και των ιδιωτικών». Για να είμαστε ακριβείς σε πολύ μεγάλη απόσταση. Τόσο μεγάλη που να μην υπάρχει η ελπίδα να ακουστεί η οργή τους. Τα «δημόσια και τα ιδιωτικά», τα ζητήματα δηλαδή που καίνε τους πολίτες, ανέλαβαν να συζητήσουν - και να τα λύσουν- ο Μπλερ, ο Αθνάρ και οι άλλοι «εκλεκτοί».

Για να είμαστε δίκαιοι ο ξεπεσμός της «αγοράς» δεν έγινε από τον κ. Σημίτη, τον κ. Μπερλουσκόνι και τον κ. Σιράκ. Αυτοί συνεισφέρουν στη «διεύρυνση»... Από την αρχαία εποχή, ακόμα, η «εκκλησία» από τις «ανάγκες» - και από ρεαλισμό, όπως θα λέγαμε σήμερα- μετατράπηκε σιγά- σιγά από χώρο «συζήτησης των δημοσίων και των ιδιωτικών» σε χώρο καθαρά εμπορικών συναλλαγών. Και για να μην μπερδεύονται οι αρχαίοι χώρισαν την «αγορά» στα δύο. Σε άλλο μέρος τα πολιτικο-θρησκευτικά και σε άλλο τα οικονομικά. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, δηλαδή.

Σήμερα η λέξη «αγορά» δεν έχει καμιά σχέση με την αρχαία λέξη. Σήμερα η λέξη «αγορά» σημαίνει «την εμπορική πράξη με την οποία μεταβιβάζεται η κυριότητα ενός πράγματος από τον πωλητή στον αγοραστή έναντι χρημάτων ή άλλου ανταλλάγματος, καθώς, επίσης, σημαίνει και τον τόπο όπου ανταλλάσσονται τα προϊόντα». Ετσι κυνικά και έτσι απλά. Τα άλλα τα αρχαιόπληκτα - και τα ιστορικά φόντα- είναι για κατανάλωση. Πάνω στα πληγωμένα μάρμαρα της αρχαίας αγοράς, λοιπόν, με νωπά ακόμα τα αίματα από το Ιράκ, σφραγίστηκε - οριστικά- η καινούρια έννοια της λέξης «αγορά».

Και να σκεφτεί κανείς, ακολουθώντας και εμείς τα βήματα της αρχαιολαγνίας και της αρχαιοκαπηλίας, στην «κεφαλή» της αρχαίας αγοράς, στην Πνύκα, μαζεύονταν «18.000 καθιστοί και πάνω από 25.000 όρθιοι». Τέτοια συνάθροιση! Σήμερα, μετά τη γαλλική επανάσταση - και την εδραίωση της «δημοκρατίας»- δεν υπήρχε θέση ούτε για έναν πολίτη. Ετσι για δείγμα! Τέτοια ένωση των λαών!

Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ