α) Προχτές ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων έλεγε ότι, εδώ και 30 χρόνια, τους μαθαίνουν τα πάντα για την «αντιμετώπιση» της πορείας του Πολυτεχνείου, των διαδηλώσεων και των απεργιών, αλλά πέραν τούτου ουδέν... Πριν ασχοληθούν με το πώς θα πυροβολούν και το πώς θα καταδιώκουν οι Αστυνομικοί, μήπως θα έπρεπε μερικοί να ασχοληθούν με το «ποιον» θα καταδιώκουν;

β) Ταυτόχρονα με τον προσανατολισμό των Σωμάτων Ασφαλείας και άμεσα συνδεδεμένο με αυτό, είναι το θέμα της εκπαίδευσής τους. Οταν κάποιος εκπαιδεύεται για να «εξαρθρώνει» τους ...αγρότες, ή τους μαθητές, ή τους φιλάθλους, όπως ο 17χρονος στη Θεσσαλονίκη, είναι προφανές ότι αυτού του είδους η «εκπαίδευση» δε θα του φανεί χρήσιμη, σε περιπτώσεις όπως στο Γενικό Κρατικό. Εκεί, όντως, χρειάζονται μαθήματα σκοποβολής, αλλά αυτά είναι από ελάχιστα έως μηδαμινά...

γ) Πριν ορισμένοι τρέξουν να προβάλουν ως «λύση» την ευρεία χρήση του όπλου, αν πράγματι τους ενδιέφερε η αυτοπροστασία των αστυνομικών, θα έπρεπε να ξεκινήσουν μάλλον από τα αλεξίσφαιρα γιλέκα (και γενικότερα την υλικοτεχνική υποδομή), που, όλα κι όλα, στο Μεταγωγών είναι έξι γιλέκα για εκατό ανθρώπους...

δ) Οι δυο άντρες, που έχασαν τη ζωή τους στο μακελειό, είναι τα αδικοχαμένα θύματα της λειτουργίας ενός συστήματος, που δεν πάσχει στο θεσμικό καθεστώς αναφορικά με τη χρήση του υπηρεσιακού περιστρόφου, αλλά πάσχει γενικώς. Πάσχει σε αυτόν καθ' εαυτόν τον τρόπο που λειτουργεί η Υπηρεσία, από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Οσο, δε, ακόμα δεν παρέχονται πειστικές απαντήσεις, τόσο στο πώς πήρε το «εξιτήριο» ο εγκληματίας, όσο και στο πώς οργανώθηκε η επιτήρησή του, αλλά και στο πώς διατηρούσε αυτή την απίθανη «ελευθερία» κινήσεων από φυλακές σε ιατρεία και τούμπαλιν, τα ερωτηματικά καθίστανται όλο και πιο έντονα...

ε) Οσοι μιλούν για καθεστώς περιορισμού της χρήσης των όπλων από τους αστυνομικούς, καθεστώς που πρέπει να γίνει πιο «ευρύχωρο», όπως λένε, θα πρέπει να θυμούνται: Το - κατ' αυτούς - περιορισμένο καθεστώς δε στάθηκε εμπόδιο για να σωριαστεί νεκρό το 17χρονο Σερβόπουλο πρόπερσι στη Θεσσαλονίκη. Ούτε για να σωριαστεί νεκρός ο 15χρονος Καλτέζας. Ούτε για να διεξάγονται οι καθημερινοί έλεγχοι «ρουτίνας» στους δρόμους, στα λεωφορεία, στο μετρό, με προτεταμένα τα μυδράλια!