Η εξοντωτική φορολογία και το Ασφαλιστικό που προωθεί η κυβέρνηση, βγάζουν στα μπλόκα χιλιάδες αγρότες. Η μικρομεσαία αγροτιά είναι αυτή που θα δεχτεί το μεγαλύτερο πλήγμα, αν τελικά εφαρμοστούν τα μέτρα και δεν τα αποσύρει η κυβέρνηση. Η εκτόξευση των ασφαλιστικών εισφορών, σε συνδυασμό με τη ληστρική φορολογία και το απλησίαστο κόστος της παραγωγής, θα οδηγήσει τους πιο μικρούς σε αφανισμό.

Γι' αυτό, το αίτημα για απόσυρση του Ασφαλιστικού και του Φορολογικού είναι «εκ των ων ουκ άνευ» στον αγώνα επιβίωσης που δίνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες. Τον αγώνα αυτό και τα δίκαια αιτήματά του σηματοδοτεί το μπλόκο της Νίκαιας, το οποίο πρώτο έθεσε ως προϋπόθεση για οποιονδήποτε διάλογο την απόσυρση των μέτρων που ψηφίστηκαν ή εξαγγέλλονται από την κυβέρνηση για την Ασφάλιση και τη φορολογία των αγροτών. Το ίδιο αίτημα υιοθέτησαν στη συνέχεια και τα άλλα μπλόκα.

Ωστόσο, την Παρασκευή που μας πέρασε, διέρρευσε ότι ένα από τα σχήματα των αγροτοσυνδικαλιστών που δρουν στα μπλόκα, με την επωνυμία «Πρωτοβουλία αγροτών», είχε συνάντηση με το γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ και εκεί αποφασίστηκε να κλειστεί άμεσα συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Η στάση τους αυτή έδωσε «πάτημα» στην κυβέρνηση να εκθειάσει τις δυνάμεις εκείνες που είναι δεκτικές στο διάλογο, σε αντίθεση με τους «αδιάλλακτους» του αγροτικού κινήματος που τραβάνε την κατάσταση «στα άκρα».

«Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο» λέει ο λαός και στην περίπτωση αυτή η παροιμία «πάει γάντι». Η «Πρωτοβουλία αγροτών» εκπροσωπεί επιχειρηματίες του αγροτικού τομέα, οι οποίοι παζαρεύουν μια «καλύτερη» εφαρμογή των μέτρων που εξήγγειλε η κυβέρνηση, προσδοκώντας μάλιστα ότι θα ανακτήσουν τις όποιες απώλειες από το ξεπάστρεμα των μικρομεσαίων αγροτών, οι οποίοι αντικειμενικά θα πεταχτούν εκτός παραγωγής.

Η κυβέρνηση τους αξιοποιεί για να σπείρει σύγχυση και απογοήτευση στα μπλόκα και οι ίδιοι πρόθυμα παίζουν το ρόλο τους, προσδοκώντας κέρδη από τα παζάρια με την κυβέρνηση.

Δεν πρέπει να διαφύγει, εξάλλου, της προσοχής ότι ρόλο διαμεσολαβητή για το ραντεβού με τον πρωθυπουργό ανέλαβε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι δηλαδή ο καταμερισμός ανάμεσα σε κόμμα - κυβέρνηση στην κοινή προσπάθεια να ενσωματωθούν και τελικά να χειραγωγηθούν οι αντιδράσεις στην αντιλαϊκή πολιτική και τα μέτρα. Αυτό εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν λέει σε ανακοινώσεις του ότι ...στηρίζει τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού.

Ας δούμε ένα ακόμα παράδειγμα: Πριν από λίγες μέρες, η πλειοψηφία στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Συντακτών προκήρυξε απεργία, προβάλλοντας αποκλειστικά συντεχνιακά αιτήματα όπως: «Διατήρηση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ ως ανεξάρτητου, ενιαίου και αυτοτελούς Ταμείου στα ΜΜΕ (...)». Αυτό που δεν είπε η ΠΟΕΣΥ στους εργαζόμενους του κλάδου, είναι ότι τα παζάρια της με την κυβέρνηση είχαν φτάσει σε ...μεγάλο βάθος όταν καλούσε σε απεργία με αυτά τα αιτήματα.

Το επαληθεύει ένα «non paper» του υπουργείου Εργασίας, με ημερομηνία 16/1, στο οποίο ο αναπληρωτής υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσος Πετρόπουλος, αποκαλύπτει ότι μεταξύ της ΠΟΕΣΥ και του υπουργείου έχει συσταθεί «κοινή ομάδα εργασίας» που λειτουργεί «άτυπα» και δηλώνει έτοιμος να εφαρμόσει ορισμένα από όσα έχουν ήδη συζητηθεί.

Για παράδειγμα, γράφει ότι θεωρείται «αυτονόητη η δημιουργία θέσης υποδιοικητή στο ΕΦΚΑ για την εκπροσώπηση των ασφαλισμένων των εργαζομένων στον Τύπο και την αντίστοιχη συμπλήρωση των λοιπών οργάνων».

Δηλώνει, επίσης, δεσμευμένος «για τη δημιουργία διεύθυνσης ΕΦΚΑ για τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, τη διατήρηση λογιστικής και όχι διαχειριστικής αυτοτέλειας, ώστε να είναι δυνατή η παρακολούθηση των οικονομικών δεδομένων στη διαχρονική εξέλιξή τους και τη διατήρηση του κωδικού για τη διαχείριση του εισπραττόμενου αγγελιόσημου κατά τον τρόπο που μέχρι και σήμερα λειτουργεί και κατά τον τρόπο που αυτό κατανέμεται».

Δηλαδή, τα παζάρια της Ομοσπονδίας με την κυβέρνηση βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και η συζήτηση γίνεται πάνω στα συντεχνιακά αιτήματα της ΠΟΕΣΥ και όχι βέβαια πάνω στο κεντρικό αίτημα που εκφράζει την πλειοψηφία των εργαζομένων που βγαίνουν στο δρόμο, να αποσυρθεί δηλαδή το άθλιο σχέδιο της κυβέρνησης. Ανάλογη στάση κρατούν οι πλειοψηφίες και σε άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, κυρίως στο χώρο των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων.

Την ώρα που κλιμακώνονται και γενικεύονται οι αντιδράσεις στα αντιλαϊκά μέτρα, η κυβέρνηση αναζητάει και βρίσκει πρόθυμα στηρίγματα στο γνώριμο χώρο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο οποίος εκ των πραγμάτων εχθρεύεται και υπονομεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Το κίνημα εμποδίζεται να κάνει βήματα μπροστά, όσο τέτοιες δυνάμεις κυριαρχούν στα σωματεία και στους άλλους φορείς. Και είναι ευκαιρία, με ορόσημο και την απεργία στις 4 Φλεβάρη, να ενταθεί σε κάθε χώρο και κλάδο η προσπάθεια των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων αγροτών, των επιστημόνων, να διαχωρίσουν τη θέση τους και τελικά να πετάξουν από το σβέρκο τους αυτές τις συνδικαλιστικές δυνάμεις.