«Η εκτίμηση σχετικά με το νέο δίπολο, ότι είναι αρνητικό για το λαό, εδράζεται στο γεγονός ότι η πολιτική τους, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές, έχει ενιαία κατεύθυνση για λύση στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου και έξοδο από την κρίση με ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, ανεξάρτητα από τις διαφορές στη διαχείριση (...) Ενα στοιχείο το οποίο επίσης θα συμβάλλει στην καλλιέργεια αναμονής είναι η διαφαινόμενη τάση στα πλαίσια της ΕΕ για χαλάρωση, όπως λένε, του χρόνου εφαρμογής των μέτρων (...) όλα τα παραπάνω έρχονται (...) ως αποτέλεσμα (...) μιας τάσης για αλλαγή του μείγματος πολιτικής διαχείρισης της κρίσης η οποία βαθαίνει συνολικά στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ, αλλά και διεθνώς, ιδιαίτερα μετά την όξυνσή της στην Ισπανία και το γεγονός ότι ακολουθεί η Ιταλία και πιθανά η Γαλλία. Αυτά τα ζητήματα, σε συνδυασμό με την αναζήτηση "φόρμουλας" ενίσχυσης του κεφαλαίου για επενδύσεις, στα πλαίσια της ΕΕ και της Ευρωζώνης, αξιοποιούνται για να καλλιεργήσουν κάλπικες ελπίδες για ανακούφιση εργατικών, λαϊκών δυνάμεων, ενώ καμιά τέτοια ανακούφιση δεν μπορούν να φέρουν. Είναι μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου που θα φέρουν νέα αντεργατικά μέτρα, αφού προϋπόθεση για έξοδο από την κρίση και επενδύσεις είναι το φτήνεμα των εργατών και βεβαίως ιδιωτικοποιήσεις».

(...) «Υπάρχει όμως και το λεγόμενο διεθνές ενδιαφέρον (...) Ολοι θυμούνται την επιμονή του Ομπάμα πριν ενάμιση χρόνο κατά τη συνάντησή του με την Μέρκελ στις ΗΠΑ να μιλάει για αλλαγή στάσης απέναντι στην Ελλάδα και τη φροντίδα σωτηρίας της. Από τότε λέγαμε ότι με δεδομένη την οικονομική κρίση και την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή μας λόγω των υδρογονανθράκων και της μεταφοράς τους, η Ελλάδα αξιοποιείται ως πεδίο εκδήλωσής τους λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης (...) επειδή ακριβώς στην Ελλάδα το εργατικό κίνημα είχε μεγάλη δράση και παρέμβαση, ανεξάρτητα αν αυτή είναι αναντίστοιχη με τις ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού, το διεθνές ενδιαφέρον εστιαζόταν στο γεγονός ότι παρόμοια κατάσταση μπορεί να υπάρξει και σε άλλες χώρες της ΕΕ, αφού και σ' αυτές οι λαοί αντιμετωπίζουν την ίδια άγρια πραγματικότητα, τα ίδια βάσανα, άρα οι λαοί να μιμηθούν την ελληνική εμπειρία (...) Ολα τα παραπάνω συνιστούν και το πλαίσιο που διαμορφώθηκε στην εκλογική αναμέτρηση και στις 17 Ιούνη» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).