Η κυβερνητική επιχείρηση παραπλάνησης του λαού με τίτλο «εθνικός διάλογος για την Παιδεία», όπως φάνηκε και από την προχτεσινή δεύτερη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, δεν πάει και τόσο καλά... Οσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει ότι θα ακούσει τις προτάσεις των φορέων και των άλλων κομμάτων, όλοι οι συμμετέχοντες ξέρουν ότι τα αποτελέσματα του «διαλόγου» είναι προαποφασισμένα. Οσο κι αν προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι η Παιδεία μπορεί μέσα από το «διάλογο» να βελτιωθεί προς όφελός τους, εκείνοι πρέπει να ξέρουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ταξικά προσανατολισμένο, μέσα στο συγκεκριμένο σύστημα, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, του κεφαλαίου, κι όχι το λαό, ό,τι αλλαγές κι αν κάνει η κυβέρνηση.

Από τη συνεδρίαση του ΕΣΥΠ φάνηκε όχι μόνο ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», αλλά ότι είναι «γυμνοί» κι οι «ακόλουθοί» του. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση, ακόμα κι αν δεν καταφέρνει να πείσει ότι έχει αγαθές προθέσεις, επιμένει στον προσχηματικό «διάλογο» για να μπορέσει να προωθήσει την πολιτική της με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις. Οι υπόλοιποι συνδαιτυμόνες στο τραπέζι του «διαλόγου» τι λόγο έχουν να συνεχίζουν να δίνουν άλλοθι σ' αυτή τη διαδικασία, εκτός από την εξαπάτηση του λαού και την εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων; Γιατί το ΠΑΣΟΚ δε βγαίνει να παραδεχτεί ανοιχτά ότι συμμετέχει στο «διάλογο», επειδή έχει ακριβώς την ίδια πολιτική με τη ΝΔ και γι' αυτό συζητάει το πώς καλύτερα θα εφαρμοστεί; Γιατί ο ΣΥΝ νομιμοποιεί με τη συμμετοχή του αυτή τη διαδικασία που ήταν από την αρχή γνωστή και διακηρυγμένη από την κυβέρνηση, αν διαφωνεί, όπως ισχυρίζεται; Γιατί οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΣΕΠ, ΠΟΣΔΕΠ) μπροστά στην αγανάκτηση που επικρατεί στη βάση των εκπαιδευτικών κλάδων, δηλώνουν συνέχεια ότι θα αποχωρήσουν από το διάλογο αν αποδειχθεί προσχηματικός, αλλά συνεχίζουν να βάζουν πλάτη στην «απάτη»;

Οι ευθύνες όσων συμμετέχουν στο «διάλογο» όσο πάνε και διογκώνονται. Από την αρχική διακήρυξη του «διαλόγου» και του περιεχομένου του, εδώ και τρεις μήνες στη σχετική συζήτηση στη Βουλή, φάνηκε ξεκάθαρα ποιος είναι ο στόχος της κυβέρνησης: να εξασφαλίσει συναίνεση στην εφαρμογή της δικιάς της αντιλαϊκής πολιτικής. Φάνηκε επίσης ότι το ΠΑΣΟΚ είναι διατεθειμένο να προσφέρει συναίνεση.

Οσοι λοιπόν, επέλεξαν να νομιμοποιήσουν από την αρχή και να στηρίξουν αυτή τη διαδικασία, έχουν τεράστιες ευθύνες. Οσοι σφύριζαν αδιάφορα όταν αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση έστειλε επίσημο έγγραφο σε ευρωπαϊκή επιτροπή και παρουσίαζε εκεί ότι δήθεν ο «διάλογος» αποφάσισε την αξιολόγηση των πανεπιστημίων, ενώ ακόμα το ΕΣΥΠ δεν έχει συζητήσει για το θέμα, είναι υποκριτές και ψεύτες. Γι' αυτό, σήμερα πια, δεν αρκεί να αποχωρήσουν - που ούτε αυτό δεν αποφασίζουν να κάνουν - αλλά πρέπει να απολογηθούν και για τη στάση που κράτησαν μέχρι τώρα, πρέπει να παραδεχτούν τα ψέματα που συγκάλυψαν και να ζητήσουν συγγνώμη. Είναι υπόλογοι στο λαό και τη νεολαία.