Δεν είναι ναζί, είναι εθνικιστές. Δεν είναι φασίστες, είναι πατριώτες εθνικιστές. Δεν είναι ρατσιστές, είναι υπερασπιστές του εθνικού αίματος. Δεν είναι μισογύνηδες, έχουν εθνικίστριες στα τάγματα εφόδου τους. Το μαύρο κάνει τον κομμουνιστοφάγο. Το μαύρο κάνει και τον τουρκοφάγο. Οι εθνικιστές όπου Γης, από την Ελλάδα μέχρι τη Νέα Ζηλανδία, όταν τους κόβουν από τα media, σαν τα καλά τα παλικάρια ξέρουν κι άλλα μονοπάτια. Η θα βγουν καμιά σαρανταριά με ένα σουγιά στα χέρια κάθε Ρουπακιά και θα σφάξουν τον Παύλο, τον Αλή, τον Αζάρ, ή θα πάρουν καμιά σαρανταριά όπλα και θα μπουν στο ναό, στο τζαμί, στο μαγαζί, και θα στείλουν το βίντεο σ' όλη τη Γη ώσπου να γίνει εκτός από turkofagos και sarkofagos.
Μετά το αποτρόπαιο μακελειό στη Νέα Ζηλανδία, όλοι οι Ελληνες ψηφοφόροι πολίτες, απολίτικοι και μη, σκεπτόμενοι, έξυπνοι, αφελείς, βλάκες, υποταγμένοι στις σκοπιμότητες, ανιδιοτελείς, συμφεροντολόγοι, βολεμένοι, αβόλευτοι, ακραίοι, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, έως και οι χυδαίοι κι οι ευκολάκηδες και ωχαρδεφιστές και οι δικαιωματίστας, ας αναρωτηθούν αν μπορούν να παίζουν με τις λέξεις. Αν το εθνικιστής είναι πλημμέλημα και το φασίστας κακούργημα.
Τα άνθη του κακού αυτής της εκλογικής χρονιάς φυτρώνουν παντού, αλλά κυρίως στην ανοχή του γενικού πληθυσμού, που δέχεται να μετατρέπεται με μπόλικη φραστική κοπριά κι ένα βαθύ όργωμα τυπικής αστικής νομιμότητας σε εύφορη γη για το ντόπιο και διεθνές φασισταριό.
Το παιχνίδι με τις λέξεις έχει γίνει πλέον ένα θανατηφόρο, χυδαίο, κυριολεκτικά αποτρόπαιο πολιτικό videogame, που παίζεται όχι καθημερινά αλλά σχεδόν κάθε λεπτό στον επίσημο και ανεπίσημο πολιτικό στίβο, με ψέματα, λάσπη και προπαντός υποκρισία. Οι πολέμιοι λοιπόν της οικογενειοκρατίας ανακαλύπτουν και εκμεταλλεύονται τους γόνους. Οι άλλες ζωές, των άλλων προ-γόνων, γίνονται φωτεινή επιγραφή στη μαρκίζα τους. Οι πολέμιοι του παλιού «αναδεικνύουν» ένα αρχαίο σκρίνιο, ένα κατεστραμμένο κομοδίνο, ένα φθαρμένο πικάπ - γραμμόφωνο, ψωνισμένο από το κατεστημένο παλαιοπωλείο, για να διακοσμήσουν τον αριστερό μινιμαλιστικό χώρο με ενσωματωμένες αντίκες...
Γιατί να μην κολλάει ως ανανέωση ο Μπίστης, ο Ραγκούσης κι η Παπακώστα στο ολόφρεσκο προοδευτικό συμμαχικό μέτωπο. Αμα έχεις καθαρό το κούτελο απ' τους ΑΝΕΛ, ό,τι ενσωματώνεις πέφτει σαν αφέλεια μαλλιών κι αρέσει.
Σε κάθε πλειστηριασμό του κοινού νου, πριν από τις κάλπες, δύο πράγματα εξαφανίζονται στο παιχνίδι των λέξεων. Η τσίπα και η μνήμη. Και τότε ξεφυτρώνουν εκτός των άλλων ανθών της κακοήθειας και οι δέκα φορές πιο επικίνδυνοι ευγενείς - υπεράνω σύμμαχοι του διαβόλου. Είναι αυτοί που πουλάνε παραμορφωτικούς καθρέφτες για έργα τέχνης και το εισιτήριο για τη λόρδα ως εισιτήριο στο Λούβρο. Οπότε ο Γιωργάκης βρίσκει χαρισματικό τον Αλέξη και ο Αλιβιζάτος ικανό να πιάνει πουλιά στον αέρα, ανάμεσα στα οποία κι ο διαβολικά καλός αμερικάνικος γυπαετός... Στο κάτω κάτω της γραφής, στον νομικό μας πολιτισμό η έκφραση γνώμης δεν ποινικοποιείται.
Οπότε εκείνο το περίφημο τσιπρέικο ρητό «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» τώρα μετατρέπεται σε «θα σας ταράξουμε στον Οργουελ».
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Feeds
