Ξανά στο προσκήνιο του αγώνα έρχεται η μικρομεσαία αγροτιά της χώρας με πρωτοπόρους τους αγρότες της Θεσσαλίας που κλιμακώνουν τους νέους αγώνες τους. Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού τα προβλήματα που δημιουργεί η εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, παλιότερα, οξύνονται για να πάρουν δραματικές διαστάσεις πια σήμερα. Δεν είναι μόνον οι εκατοντάδες χιλιάδες των φτωχών αγροτών που, μη μπορώντας να τα βγάλουν πέρα, αναγκάστηκαν να παρατήσουν τις καλλιέργειες και τα χωράφια τους τα τελευταία χρόνια. Και, σήμερα, η διαδικασία ξεκληρίσματος εντείνεται και η απειλή της καταστροφής είναι άμεση για τη μικρομεσαία αγροτιά της χώρας, καθώς η αντιαγροτική πολιτική έγινε πιο βάρβαρη και τα όρια επιβίωσης για πολλούς έχουν ξεπεραστεί.

Η δραματική προοπτική που αναδείχτηκε, την προηγούμενη δεκαετία, κυρίως με αφορμή τις μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις, είναι ήδη φανερή πλέον. Και να συζητά σήμερα κάποιος για επιμέρους προϊόντα και προβλήματα, για τις εξευτελιστικές τιμές που πληρώνονται τα αγροτικά προϊόντα στους μικρούς αγρότες, για τη δραστική μείωση, συνολικά, της αγροτικής παραγωγής και των καλλιεργειών, για τη μείωση και κατάργηση των όποιων επιδοτήσεων δίνονταν για «να χρυσώσουν το χάπι» είναι ανεπαρκέστατο, αφού το αδιέξοδο είναι πλήρες.

Οι εξελίξεις με το βαμβάκι είναι αποκαλυπτικές της εγκληματικής πολιτικής τόσο της ΕΕ όσο και των ελληνικών κυβερνήσεων. Στο δυναμικό αυτό προϊόν, όπως άλλωστε και στο λάδι, τον καπνό αλλά και στο σύνολο των αγροτικών προϊόντων, οι μέχρι σήμερα αστικές κυβερνήσεις αποδέχτηκαν τον περιορισμό των δαπανών και το δραστικό περιορισμό της παραγωγής, για να φθάσουνε, τώρα, στην αποδοχή της κατάργησης όλων των επιδοτήσεων στον καπνό! Πρόκειται για μια μεθοδευμένη συνειδητή επιλογή που οδηγεί μέχρι την εξαφάνιση δυναμικών καλλιεργειών και συνθλίβει τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών, γιατί ασφαλώς, κάποιοι μεγαλοαγρότες ευνοούνται και συγκεντρώνουν την αγροτική γη και την παραγωγή...

Η κατάσταση δεν πάει άλλο! Μόνον ο μαζικός ενωτικός αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών, οι συντονισμένοι αγώνες και με τους άλλους εργαζόμενους και τους επαγγελματοβιοτέχνες μπορεί να σταματήσουν αυτή την καταστροφική πορεία και να ανατρέψουν την αντιαγροτική πολιτική. Οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να συνειδητοποιούν ότι, σήμερα, χρειάζεται να αποφασίσουν πως δεν τους δεσμεύουν οι επιλογές της ΕΕ που ανέλαβε η κυβέρνηση και, ότι είναι η συνολικότερη πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που πρέπει ν' ανατραπεί. Στο στόχαστρο, λοιπόν του αγώνα πρέπει να είναι η συνολική αντιλαϊκή και αντιαγροτική πολιτική. Η διεκδίκηση αιτημάτων που να διασφαλίζουν την αγροτιά, τη συνολική βελτίωση της ζωής της αγροτικής οικογένειας με μικρό κλήρο, με μια άλλη φιλοαγροτική πολιτική, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ που αποδέχεται η κυβέρνηση. Κριτήριο αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να είναι άλλο παρά τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και η δημιουργία ενός σύγχρονου παραγωγικού συνεταιρισμού που στηρίζει το αγροτικό νοικοκυριό. Σ' αυτή την προοπτική η φτωχή αγροτιά πρέπει να συμμαχήσει με την εργατική τάξη και τους μικρομεσαίους της πόλης.