Οι αγροτικές κινητοποιήσεις φέρνουν ξανά στο προσκήνιο το αγροτικό πρόβλημα της χώρας, που οφείλεται στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Αυτή η πολιτική προωθεί το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και τη συγκέντρωση της παραγωγής και της γης σε λίγους μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες. Οι επιπτώσεις της είναι, ήδη, ορατές, καθώς στα χρόνια που η χώρα μας βρίσκεται στην ΕΕ, το αγροτικό δυναμικό της μειώθηκε πάνω από 50% και πάνω από 400.000 μικρά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν.

Ταυτόχρονα, έχουμε συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στην αγροτική οικονομία και τεράστια κέρδη των εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των τροφίμων. Σήμερα, το 10% των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων καλλιεργεί το 50% της γης, ενώ στον τομέα της κτηνοτροφίας η παραγωγή και η εμπορία ζωοκομικών και γαλακτοκομικών προϊόντων έχει περάσει σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις, που διασφαλίζουν αμύθητα κέρδη.

Από πέρσι, ξεκίνησε η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, η οποία, σε συνδυασμό με τον ΠΟΕ, έφερε νέα μείωση στο εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών. Η νέα ΚΑΠ περιέκοψε τα δικαιώματα καλλιέργειας και «πετσόκοψε» τις επιδοτήσεις - ενώ οι τιμές παραγωγού παραμένουν εξευτελιστικές και το υπέρογκο κόστος παραγωγής αυξάνεται - με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση της αγροτικής παραγωγής. Η παραγωγική συρρίκνωση έχει κι άλλες συνέπειες, καθώς κλείνουν συνεταιριστικά εργοστάσια και μικρές επιχειρήσεις, που ασχολούνται με τη μεταποίηση και την εμπορία αγροτικών προϊόντων και χιλιάδες εργαζόμενοι μένουν άνεργοι.

Αυτή την αντιαγροτική πολιτική έχει βάλει στο στόχαστρο η αγωνιζόμενη αγροτιά, παλεύοντας για την ανατροπή της και για την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής πολιτικής. Και η ΠΑΣΥ έχει ξεκαθαρίσει ότι προϋπόθεση γι' αυτό αποτελεί η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης σε βάρος του δικομματισμού, και υπέρ των πολιτικών δυνάμεων, που αντιπαλεύουν την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ και αντιμάχονται τους εμποροβιομηχάνους, που κερδοσκοπούν κλέβοντας το μόχθο των αγροτών και την τσέπη του καταναλωτή.

Ταυτόχρονα, το συνεπές, αγωνιστικό αγροτικό κίνημα προβάλλει τη διέξοδο που βρίσκεται στην ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη, που θα στηρίζεται στον παραγωγικό συνεταιρισμό, θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνάμεις και θα ανταποκρίνεται στις διατροφικές ανάγκες του λαού. Αυτή τη φιλοαγροτική - φιλολαϊκή πολιτική δε θέλουν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και χρειάζεται η ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία μπορεί και θέλει να την εφαρμόσει, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας.

Η μικρομεσαία αγροτιά θα συνεχίσει την πάλη της μ' αυτήν την προοπτική, παρακάμπτοντας τις δυσκολίες και ξεπερνώντας τα εμπόδια που θέτουν στον αγωνιστικό δρόμο της η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, οι συμβιβασμένες τριτοβάθμιες αγροτικές οργανώσεις, οι «αγωνιστές» αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, που ανέλαβαν το ρόλο του διασπαστή και του υπονομευτή των αγροτικών αγώνων. Και ξέρει ότι για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας της χρειάζεται να εξασφαλίσει τη συμπαράταξη της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συμβάλλοντας στη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, πολιτική διέξοδο που προβάλλει και παλεύει το ΚΚΕ, το οποίο θα παλεύει για τη Λαϊκή Εξουσία για τη Λαϊκή Οικονομία.