Στις βασικές κατευθύνσεις που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Ενωση για τα εκπαιδευτικά συστήματα των κρατών-μελών περιλαμβάνεται η ανάπτυξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Βεβαίως, η ΕΕ επιθυμεί μια επαγγελματική εκπαίδευση που θα εξυπηρετεί τα σχέδιά της στην οικονομία. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας θα είναι η μαζική παραγωγή «απασχολήσιμων», δηλαδή εργαζομένων που θα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να προσφέρουν στον εκάστοτε εργοδότη τους την εργασία τους, όπου, όπως και όταν τους ζητηθεί. Χωρίς εγγυημένο μισθό, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, ένα «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι «αλλαγές» και οι «μεταρρυθμίσεις» των εκπαιδευτικών συστημάτων σ' όλα τα κράτη-μέλη, όπως και η «μεταρρύθμιση» στην Ελλάδα. Κοινός παρονομαστής αυτών των αλλαγών είναι η ύψωση ταξικών φραγμών με στόχο να στρέφονται από νωρίς στην επαγγελματική εκπαίδευση οι μαθητές που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα, ενώ η πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση θα γίνεται προνόμιο για όσους διαθέτουν τα ανάλογα οικονομικά μέσα. Ετσι η ΕΕ θεωρεί ως δείκτη προσαρμογής στις απαιτήσεις της την αναλογία μεταξύ των μαθητών της γενικής εκπαίδευσης προς τον αριθμό των μαθητών της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οσοι περισσότεροι μαθητές ωθούνται προς την επαγγελματική εκπαίδευση τόσο καλύτερα για τα σχέδια και τις επιδιώξεις της ΕΕ.

Στον πίνακα που δημοσιεύουμε σήμερα φαίνεται το ποσοστό των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που ακολουθούν τη γενική εκπαίδευση και το αντίστοιχο ποσοστό της επαγγελματικής εκπαίδευσης.