Μια ψήφος, αθροιστικά, δεν είναι μια ψήφος. Είναι χίλιες μια, ένα εκατομμύριο μια, δεκάδες εκατομμύρια μια!.. Και με αυτήν την έννοια, μπορεί να είναι καθοριστική. Μπορεί να δεσμεύσει ή να ελευθερώσει τεράστιες δυνάμεις. Μπορεί να κλείσει ή να ανοίξει τις καινούριες σελίδες της Ιστορίας. Μπορεί να γείρει το βάρος από τούτη ή από εκείνη την πλευρά. Μπορεί, τέλος πάντων, να μετρήσει - και να καθορίσει - στα συν ή στα πλην.

Ομως, το κυριότερο που κάνει η ψήφος - και η ψήφος - είναι να σε φέρνει μπροστά στις ευθύνες σου. Ενώπιος - ενωπίω. Εκεί, μπροστά στην κάλπη, καλείσαι να απαντήσεις τι κατάλαβες ή τι δεν κατάλαβες, από τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου. Πόσο μπόρεσες να αναλύσεις τα γεγονότα και τις αιτίες που προκαλούν τα γεγονότα. Πόσο σωστά επεξεργάζεσαι στο μυαλό σου αυτά που συλλαμβάνεις με τις αισθήσεις σου. Πόσο μπορείς να βλέπεις - και να κρίνεις - τον κόσμο αντικειμενικά...

Πριν διπλώσεις το χαρτί και το ρίξεις στην κάλπη, πρέπει να έχεις απαντήσει στο υπαρκτό ταξικό ερώτημα: Γιατί είναι εφικτό ένας άνθρωπος ή μια εταιρία ανθρώπων, να εκμεταλλεύεται χιλιάδες, εκατομμύρια ανθρώπους, και δεν είναι εφικτό αυτά τα εκατομμύρια των ανθρώπων να μπορούν να απαλλαγούν από τον έναν άνθρωπο ή τη μία εταιρία ανθρώπων; Γιατί είναι εφικτό να γίνεται ένας πόλεμος, που δεν τον θέλει κανένας, και είναι ανέφικτο να μη γίνει αυτός ο πόλεμος;..

...Για να μην πολυλογούμε, διπλώνοντας το χαρτί και ρίχνοντάς το στην κάλπη, δεν τρίβεις τα χέρια σου και καθάρισες! Η κάλπη θα σε ακολουθεί τέσσερα και, πολλές φορές, περισσότερα χρόνια. Θα έρχεται από πίσω σου στις ουρές της ανεργίας και θα σε ξύνει. Ξαπλωμένη δίπλα σου, στα ράντσα των νοσοκομείων, θα σε μαλώνει ασταμάτητα. Περιμένοντας μαζί σου, έξω από τα φροντιστήρια και έξω από τις θεραπευτικές κοινότητες, θα σε βρίζει δικαιολογημένα. Η κάλπη, δυστυχισμένε, δε συγχωρεί. Είναι αμείλικτη! Οπως της φέρνεσαι, σου φέρνεται...

Σήμερα, σε βεβαιώνω, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, δε θα αλλάξει ο κόσμος! Ομως, σε βεβαιώνω. επίσης, πως μπορείς με την ψήφο σου - και με την ψήφο σου - να ανοίξεις ένα μικρό παράθυρο στον ήλιο. Να ανέβεις ένα ακόμα σκαλί στο δρόμο σου για το άπειρο! Φτάνει να καταλάβεις πως δε διπλώνεις, απλώς, ένα χαρτί, αλλά ξεπερνάς - αν ψηφίσεις σωστά - τον εαυτό σου. Μπορείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Μπορείς να αναμετρηθείς με το εφικτό τους και να το νικήσεις. Μπορείς να βγάλεις στην επιφάνεια το δικό σου εφικτό. Το πραγματικό εφικτό!