Πού πήγατε, κύριοι, τους πενήντα έναν κρεμασμένους; Πού πήγατε τα κορμιά των πενήντα έναν πατριωτών. Πού έχετε καταχωνιάσει τα κόκαλά τους; Πού είναι ο τάφος τους; Το μνημείο που είχε στηθεί για να τιμάμε τη μνήμη τους; Ολα αυτά τα κρύψατε πίσω από τη μάντρα του κήπου σας, από τα κάγκελα της μάντρας του κήπου σας, από την τεράστια ταμπέλα του κέρδους σας; Καμία ντροπή και για τίποτα από όλους σας!

Και όταν σας φωνάξουν φασίστες θα καταφύγετε στη δικαιοσύνη για να αποδείξετε το αντίθετο. Και μπορεί και το δικαστήριο να αποφανθεί πως ο χαρακτηρισμός ήταν λάθος. Οι πράξεις σας, όμως, αυτά που σας καταγγέλλουν δείχνουν. Γιατί φασισμός είναι όταν δε σέβεστε την ιστορία. Οταν τραβάτε μια μαύρη κουρτίνα ανάμεσα στα μάτια των γενεών που έρχονται και στις όμορφες πράξεις των γενεών που έφυγαν. Μια μαύρη κουρτίνα για να σκεπαστούν τα πατριωτικά παραδείγματα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την πράξη σας. Εσύ Μπουτάρη που έβαλες μάντρα και κάγκελα μπροστά στα μάτια μας για να μας κρύψεις την αλήθεια, προβάλλοντας τα κρασιά σου σαν μεγαλύτερη ηθική αξία από την πράξη των εκτελεσμένων πατριωτών. Και εσύ κράτος και αστυνομία που του έδωσες άδεια - και άλλοθι - σε αυτή την αθλιότητα.

Και όταν η Αντιγόνη, κύριε Μπουτάρη, γεμάτη οργή και με πλήρη συνείδηση έρθει και γκρεμίσει τις μάντρες σας και τις ταμπέλες σας, αποδίδοντας σεβασμό στους νεκρούς, τότε τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν ακόμα περισσότερο. Θα φωνάξετε την αστυνομία να υπερασπιστεί το κέρδος σας και τη φιλοσοφία σας. Και εκεί στη Λεωφόρο Μαραθώνος, θα ανταμώσετε όλες οι αντιδραστικές δυνάμεις και θα ρίχνετε καπνογόνα, υπερασπιζόμενοι την ελεύθερη αγορά και τη χυδαία πρακτική της. Και θα λυπάστε βαθιά, εσείς και το κράτος και η αστυνομία, που δε θα έχετε τα ίδια δικαιώματα που είχαν οι Γερμανοί. Να περάσετε, δηλαδή, θηλιές στα κεφάλια των συγκεντρωμένων και να τραβήξετε όλες μαζί τις τριχιές, όπως έκαναν οι Γερμανοί, για να μην κουραστούν κρεμώντας έναν - έναν τους πατριώτες, επαναλαμβάνοντας και εσείς την παγκόσμια πρωτοτυπία της εκτέλεσης.