Κάθε πολιτική δύναμη από οποιαδήποτε θέση κι αν βρίσκεται δεν παύει να εκφράζει ταξικά συμφέροντα. Αταξικά κόμματα δεν υπάρχουν σε μια ταξική κοινωνία. Στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ είναι ευδιάκριτη η «καθαρόαιμη» αστική τους φύση, ενώ δε λείπουν και άλλα υποστυλώματα του συστήματος, δεξιά και αριστερά. Υπό το πρίσμα αυτής της αυταπόδεικτης πραγματικότητας πρέπει να ιδωθεί η υπόθεση «Ζήμενς», όπως και κάθε άλλη παρεμφερής. Τα σκάνδαλα δεν υπάρχουν επειδή υπάρχουν κάποιοι μειωμένων ηθικών αντιστάσεων. Είναι σύμφυτα του καπιταλιστικού συστήματος. Στο πλαίσιό του θα αναπαράγονται διαρκώς κρούσματα χρηματισμού κομμάτων ή πολιτικών τους στελεχών, που με την πολιτική τους υπηρετούν τα μονοπώλια. Εξάλλου, σ' ένα σύστημα που σαπίζει δε θα περίμενε κανείς να ανθίσουν ρόδα μυρωμένα.

Αν ορισμένα απ' αυτά τα σκάνδαλα αποκαλύπτονται, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, αυτό δεν αποτελεί παρά αντανάκλαση της όξυνσης στη δοσμένη στιγμή των σχέσεων ανάμεσα σε κόμματα που εκφράζουν την πλουτοκρατία, ανάμεσα σε μονοπώλια, όξυνσης του μεταξύ τους ανταγωνισμού. Ακόμη και ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Αμερικανογερμανικοί ανταγωνισμοί σε υπαρκτό σκάνδαλο είναι αυτή η υπόθεση. Που μπορεί να φτάσει ως και την «αποστράτευση» ενός μέρους του πολιτικού τους προσωπικού. Ωστόσο, επειδή πάντα είναι περισσότερα αυτά που τα ενώνουν απ' αυτά που τα χωρίζουν, φροντίζουν - όσο περνά απ' το χέρι τους - οι αποκαλύψεις να είναι τόσες και τέτοιες που να μη θέτουν σε κίνδυνο τη γενικότερη οικονομική - πολιτική τους εξουσία. Το πολύ πολύ που θα ανεχτούν, αν δεν το επιδιώξουν κιόλας προκειμένου να χειραγωγήσουν τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια, είναι η υλοποίηση ενός σχεδίου αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού που και με τη νέα του μορφή θα εκφράζει τα δικά τους συμφέροντα.

Τέτοια φαινόμενα στον καπιταλισμό δεν μπορούν ούτε να προληφθούν ούτε να θεραπευτούν. Κοροϊδεύει το λαό όποιος υποδεικνύει σαν υπαρκτή δυνατότητα την κάθαρση και σαν λύση τους θεσμούς και τους μηχανισμούς ελέγχου. Οπως έσπευσε να πράξει ο ΣΥΝ, βγάζοντας λάδι το σύστημα και επιρρίπτοντας την ευθύνη στο δικομματισμό που δε θέλησε να συγκροτήσει έναν αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου, ενώ ο ίδιος, ως επίδοξος διαχειριστής του συστήματος, έχει τη θέληση να το πράξει. Απέναντι, λοιπόν, σ' ένα σύστημα σκάνδαλο από μόνο του, όπου μια χούφτα κεφαλαιοκρατών ιδιοποιείται τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, όπου τα κέρδη τους αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό που αυξάνονται η εκμετάλλευση, η ανέχεια, η φτώχεια για τους πολλούς, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει να υποσχεθεί τούτο: Εναν αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου! Κοροϊδεύουν συνειδητά το λαό. Προσδοκώντας οι υπηρεσίες τους να αναγνωριστούν και να ανταμειφθούν μ' έναν αναβαθμισμένο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό.

Ο λαός, όμως, γνωρίζει πως όσο ο ιδρώτας του καταλήγει χρυσός στις τσέπες λίγων, με καμία κυβέρνηση δε θα δει άσπρη μέρα. Αυτή του τη γνώση, τη συνειδητοποίηση επίσης ότι σκάνδαλα και καπιταλισμός είναι σύμφυτα, δεν μπορεί να υπάρξει ηθικός καπιταλισμός, ή και στην υποθετική περίπτωση που υπάρξει πάλι θα τον εκμεταλλεύεται στυγνά, να την κάνει δύναμη πάλης κι ανατροπής της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου, παίρνοντας θέση στο πλευρό του ΚΚΕ, των ταξικών δυνάμεων του κινήματος. Δύναμη οικοδόμησης της δικής του λαϊκής εξουσίας, όπου θα απολαμβάνει τους καρπούς του μόχθου του.