Τετάρτη 25 Ιούνη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Συνένοχοι στο έγκλημα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλους 600 νέους σκλάβους, με ελάχιστη αμοιβή και χωρίς ασφάλιση προσλαμβάνει το ΙΚΑ, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του από την έλλειψη μόνιμου προσωπικού στις υπηρεσίες Υγείας. Οι 600 νέοι άνεργοι είναι τελειόφοιτοι ΤΕΙ και διπλωματούχοι ΙΕΚ, ΤΕΛ, ΕΠΛ, και ΤΕΕ και όπως πάντα προσλαμβάνονται για «την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας». Μάλιστα, ένα μέρος απ' αυτούς θα προέλθει από νέους που ήδη λαμβάνουν «εργασιακή εμπειρία» στις μονάδες του ΙΚΑ, για να «ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους σε όλο το φάσμα των υπηρεσιακών αντικειμένων του ιδρύματος». Επιπλέον, ακόμα 100 θα εργαστούν στις διοικητικές υπηρεσίες. Βέβαια, είναι γνωστό ότι με αυτή τη «φάμπρικα» που έχει ανοίξει δημόσιες υπηρεσίες αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις βρίσκουν φτηνό εργατικό δυναμικό και «κλείνουν τρύπες», αντί να προβαίνουν σε κανονικές προσλήψεις. Γιατί εκτός από το γεγονός ότι χιλιάδες νέοι εργάζονται ανασφάλιστοι, είναι χαρακτηριστικό ότι το μεροκάματο στο συγκεκριμένο πρόγραμμα δε θα ξεπερνά τα 30 ευρώ για τους τελειόφοιτους ΤΕΙ και τα 25 ευρώ για τους υπόλοιπους. Μια αμοιβή δηλαδή στο ύψος ή και χαμηλότερα από το κατώτερο μεροκάματο. Μάλιστα, το ίδιο το ΙΚΑ ομολογεί ότι με το εν λόγω πρόγραμμα θα εξασφαλιστεί «η εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών...»

Ομως για το ΙΚΑ, αυτή η πρακτική πέραν από το θέμα της εκμετάλλευσης εκατοντάδων και χιλιάδων νέων προκαλεί πρόσθετες παρενέργειες. Μπορεί άραγε ένα ασφαλιστικό ίδρυμα που είναι επιφορτισμένο με το καθήκον ασφάλισης των εργαζομένων να μην ασφαλίζει τους εργαζόμενους σε αυτό; Μπορεί το ΙΚΑ που θίγεται κατεξοχήν από την ανασφάλιστη εργασία να πρωτοστατεί στη διαιώνιση και αναπαραγωγή αυτού του εγκλήματος; Με τι μούτρα άραγε το ΙΚΑ θα διεκδικήσει από τους ιδιώτες να καταβάλουν τις εισφορές τους, όταν το ίδιο είναι συνένοχος στο έγκλημα;

Μνημόνιο κοροϊδίας

Μνημόνιο συνεργασίας υπογράφουν σήμερα οι υπεύθυνοι του ΟΑΕΔ και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς (ΓΓΝΓ) για την... «προώθηση της απασχόλησης των νέων». Μάλιστα, όπως μας πληροφόρησε ο ΟΑΕΔ, «σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που έχει χαράξει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης (...) η ενίσχυση της απασχόλησης των νέων αποτελεί μία κεντρική προτεραιότητα του ΟΑΕΔ για το τρέχον έτος».

Αλλά όπως λέει σοφά ο λαός μας «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι». Γιατί, πολύ απλά, τις «προσπάθειες» της κυβέρνησης για την απασχόληση των νέων τις έχουμε ζήσει χρόνια τώρα και έχουμε δει τα αποτελέσματά τους: Το Μάρτη του τρέχοντος έτους η ανεργία των νέων έως 24 ετών έφτασε στο 27,1%!

Οσο για τους δυο φορείς, έχουν δώσει κι αυτοί τα διαπιστευτήριά τους με σχετικά προγράμματα. Ο ΟΑΕΔ, μόλις πριν λίγες βδομάδες, ανακοίνωσε ότι θα μοιράσει νέα δώρα στους εργοδότες και θα νομιμοποιήσει ουσιαστικά την παιδική εργασία με το πρόγραμμα για 5μηνη απασχόληση νέων που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο. Η ΓΓΝΓ, από την άλλη, με το πρόγραμμα που υλοποιεί από το 2001 σε συνεργασία με τα ΕΛΤΑ καλεί τους νέους να καλύψουν πάγιες ανάγκες στα ταχυδρομεία περιοχών με αντάλλαγμα τη δυνατότητα ...δωματίων για διακοπές.

Ποιον πάνε να κοροϊδέψουν, λοιπόν, με τα μνημόνιά τους; Η πολιτική τους είναι γνωστή, είναι εχθρική για τη νεολαία και δε θα μεταμορφωθεί όσα μνημόνια κι αν υπογράψουν.

Μποϊκοτάζ για... κάθε χρήση

Η μια μετά την άλλη, οι οργανώσεις «καταναλωτών», προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι... πρωτοστατούν στην καταπολέμηση της ακρίβειας και της κερδοσκοπίας, φαινόμενα, που το τελευταίο διάστημα έχουν αγριέψει. Στα πλαίσια αυτά, ήταν και το μποϊκοτάζ, λέει, στο γάλα που έγινε πρόσφατα, χωρίς βέβαια να ιδρώσει το αυτί των γαλακτοβιομηχάνων, αφού συνεχίζουν να πουλάνε το γάλα στην ίδια υψηλή τιμή που τους εξασφαλίζει παχυλά κέρδη. Στα πλαίσια αυτά και η ανακοίνωση για ένα ακόμα μποϊκοτάζ.

Το κάλεσμα - όπως προκύπτει και από χτεσινή ανακοίνωση του ΙΝΚΑ - αφορά την αποχή από την αγορά τροφίμων «κάθε Πέμπτη» και έχει σύνθημα «ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ», ενώ παράλληλα προβάλλουν το αίτημα για...«ΔΙΚΑΙΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ!!!».

Φαίνεται πως οι κύριοι των καταναλωτικών οργανώσεων αρνούνται να διδαχτούν από τα ανύπαρκτα αποτελέσματα των μποϊκοτάζ που έχουν εξαγγελθεί κατά καιρούς από διάφορους φορείς, τύπου «καταναλωτικές οργανώσεις». Αρνούνται να δουν ότι παρά την επιτυχία που λένε ότι είχε το πρόσφατο «μποϊκοτάζ» στα γάλατα πάνω από 1 ευρώ, οι μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες (που ελέγχουν την αγορά και επιβάλλουν μονοπωλιακές τιμές για να αποκομίζουν μονοπωλιακά κέρδη) δε μείωσαν ούτε κατά ένα λεπτό την τιμή του παστεριωμένου γάλακτος.

Οσο για τις «δίκαιες τιμές στα τρόφιμα», τι να πει κανείς. Προφανώς είναι μια νέα «ανακάλυψη» διαφόρων φορέων και οργανώσεων με την οποία, ωστόσο, το μόνο που κάνουν είναι να συγκαλύπτουν τις ευθύνες των κυβερνώντων για την ακρίβεια και άλλες μορφές καταλήστευσης των λαϊκών εισοδημάτων, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Σκάνδαλο είναι το πολιτικό σύστημα

Κάθε πολιτική δύναμη από οποιαδήποτε θέση κι αν βρίσκεται δεν παύει να εκφράζει ταξικά συμφέροντα. Αταξικά κόμματα δεν υπάρχουν σε μια ταξική κοινωνία. Στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ είναι ευδιάκριτη η «καθαρόαιμη» αστική τους φύση, ενώ δε λείπουν και άλλα υποστυλώματα του συστήματος, δεξιά και αριστερά. Υπό το πρίσμα αυτής της αυταπόδεικτης πραγματικότητας πρέπει να ιδωθεί η υπόθεση «Ζήμενς», όπως και κάθε άλλη παρεμφερής. Τα σκάνδαλα δεν υπάρχουν επειδή υπάρχουν κάποιοι μειωμένων ηθικών αντιστάσεων. Είναι σύμφυτα του καπιταλιστικού συστήματος. Στο πλαίσιό του θα αναπαράγονται διαρκώς κρούσματα χρηματισμού κομμάτων ή πολιτικών τους στελεχών, που με την πολιτική τους υπηρετούν τα μονοπώλια. Εξάλλου, σ' ένα σύστημα που σαπίζει δε θα περίμενε κανείς να ανθίσουν ρόδα μυρωμένα.

Αν ορισμένα απ' αυτά τα σκάνδαλα αποκαλύπτονται, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, αυτό δεν αποτελεί παρά αντανάκλαση της όξυνσης στη δοσμένη στιγμή των σχέσεων ανάμεσα σε κόμματα που εκφράζουν την πλουτοκρατία, ανάμεσα σε μονοπώλια, όξυνσης του μεταξύ τους ανταγωνισμού. Ακόμη και ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Αμερικανογερμανικοί ανταγωνισμοί σε υπαρκτό σκάνδαλο είναι αυτή η υπόθεση. Που μπορεί να φτάσει ως και την «αποστράτευση» ενός μέρους του πολιτικού τους προσωπικού. Ωστόσο, επειδή πάντα είναι περισσότερα αυτά που τα ενώνουν απ' αυτά που τα χωρίζουν, φροντίζουν - όσο περνά απ' το χέρι τους - οι αποκαλύψεις να είναι τόσες και τέτοιες που να μη θέτουν σε κίνδυνο τη γενικότερη οικονομική - πολιτική τους εξουσία. Το πολύ πολύ που θα ανεχτούν, αν δεν το επιδιώξουν κιόλας προκειμένου να χειραγωγήσουν τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια, είναι η υλοποίηση ενός σχεδίου αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού που και με τη νέα του μορφή θα εκφράζει τα δικά τους συμφέροντα.

Τέτοια φαινόμενα στον καπιταλισμό δεν μπορούν ούτε να προληφθούν ούτε να θεραπευτούν. Κοροϊδεύει το λαό όποιος υποδεικνύει σαν υπαρκτή δυνατότητα την κάθαρση και σαν λύση τους θεσμούς και τους μηχανισμούς ελέγχου. Οπως έσπευσε να πράξει ο ΣΥΝ, βγάζοντας λάδι το σύστημα και επιρρίπτοντας την ευθύνη στο δικομματισμό που δε θέλησε να συγκροτήσει έναν αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου, ενώ ο ίδιος, ως επίδοξος διαχειριστής του συστήματος, έχει τη θέληση να το πράξει. Απέναντι, λοιπόν, σ' ένα σύστημα σκάνδαλο από μόνο του, όπου μια χούφτα κεφαλαιοκρατών ιδιοποιείται τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, όπου τα κέρδη τους αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό που αυξάνονται η εκμετάλλευση, η ανέχεια, η φτώχεια για τους πολλούς, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει να υποσχεθεί τούτο: Εναν αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου! Κοροϊδεύουν συνειδητά το λαό. Προσδοκώντας οι υπηρεσίες τους να αναγνωριστούν και να ανταμειφθούν μ' έναν αναβαθμισμένο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό.

Ο λαός, όμως, γνωρίζει πως όσο ο ιδρώτας του καταλήγει χρυσός στις τσέπες λίγων, με καμία κυβέρνηση δε θα δει άσπρη μέρα. Αυτή του τη γνώση, τη συνειδητοποίηση επίσης ότι σκάνδαλα και καπιταλισμός είναι σύμφυτα, δεν μπορεί να υπάρξει ηθικός καπιταλισμός, ή και στην υποθετική περίπτωση που υπάρξει πάλι θα τον εκμεταλλεύεται στυγνά, να την κάνει δύναμη πάλης κι ανατροπής της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου, παίρνοντας θέση στο πλευρό του ΚΚΕ, των ταξικών δυνάμεων του κινήματος. Δύναμη οικοδόμησης της δικής του λαϊκής εξουσίας, όπου θα απολαμβάνει τους καρπούς του μόχθου του.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Τα εκατομμύρια του επαγγελματικού αθλητισμού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ...πετάνε τα εκατομμύρια των δολαρίων και των ευρώ πάνω από τα κεφάλια μας.

Μόνο που δεν καταλήγουν τελικά σε μας, αλλά στο ...ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.

Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το επαγγελματικό μπάσκετ, για να είμαστε απολύτως ακριβείς.

«Τρελά» ποσά ακούγονται, γράφονται και τελικά δίνονται, αφού ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός (κυρίως) δίνουν λεφτά δεξιά κι αριστερά για μεταγραφές παικτών.

Οι γνωστές και μη εξαιρετέες «οικογένειες» της χώρας, που κατέχουν τις μεγάλες ΠΑΕ, μας κάνουν επίδειξη χλιδής και οικονομικής άνεσης.

Εχουν οι άνθρωποι και ...σκορπάνε για την υστεροφημία, την αναγνώριση και φυσικά τα συμφέροντά τους.

Ο,τι κι αν πληρώσουν - το ξέρετε αυτό - έχουν τον τρόπο στο τέλος να τα πάρουν πίσω διπλά και τρίδιπλα.

Για να μην ξεχνιόμαστε, όμως, έχουν και καλές πλάτες για να επιδεικνύουν αυτή την - προκλητική τουλάχιστον - συμπεριφορά.

Πρόκειται βλέπετε για τις ίδιες ΠΑΕ και ΚΑΕ που πέρσι το καλοκαίρι - με τροπολογία που ψήφισαν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ - τους χαρίστηκαν όλα τα χρέη προς το δημόσιο.

Είναι οι εταιρείες - πίσω από τις ΠΑΕ και ΚΑΕ - των οποίων η φορολογία μειώνεται κάθε χρονιά και τα «αναπτυξιακά» δάνεια, καθώς και τα κοινοτικά κονδύλια εισρέουν σωρηδόν στα ταμεία τους.

Μιλάμε για επιχειρήσεις που η κερδοφορία τους κάθε χρόνο πολλαπλασιάζεται, οι κινήσεις τους στη Σοφοκλέους είναι απολύτως κερδοφόρες και γενικώς έχουν να παίρνουν από παντού.

Οσο για μας συνεχίζουμε να βλέπουμε τους μισθούς μας να καθηλώνονται, τη φορολογία μας να αυξάνει. Οσο για τις ...«μετοχές» μας είναι μάλλον αστείο να μιλάμε.

Μπορούμε όμως να καθίσουμε στον καναπέ μας και να παρακολουθούμε ...επαγγελματικό ποδόσφαιρο και επαγγελματικό μπάσκετ.


Οι χρήσιμοι στο σύστημα

Οι της «Αυγής» δεν ξέρουν να διαβάζουν «Ριζοσπάστη», δε διαβάζουν ή διαβάζουν και δεν καταλαβαίνουν; Φαίνεται πως ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Δεν είναι ανόητοι όταν εκτιμούν την καθημερινή ανελλιπή πολιτική και όχι σκανδαλολογική, όπως οι ίδιοι αρέσκονται να παρουσιάζουν, πολιτική παρέμβαση του ΚΚΕ και του «Ρ» στην «υπόθεση Ζήμενς» ως υποτίμηση του θέματος από μας.

Μάλλον άλλες σκοπιμότητες υπηρετούν, αλλά φοβούνται να τις πουν ανοιχτά για να συγκαλύψουν την αντιΚΚΕ εμπαθή προπαγάνδα τους. Γιατί, δρώντας σαν αμορτισέρ του αστικού πολιτικού συστήματος, κομμάτι του άλλωστε είναι ως οπορτουνιστές, τους είναι προσφιλές να εγκλωβίζουν τις λαϊκές δυνάμεις στη λογική μιας ηθικής διαχείρισης του σάπιου συστήματος της διαπλοκής των μονοπωλίων με τα κόμματά τους. Τους είναι βολικό να προβάλλουν το σκάνδαλο και όχι την αιτία που το γεννά, τα ανήθικα πολιτικά πρόσωπα και κόμματα και όχι την ουσία της εκμεταλλευτικής πολιτικής τους. Και έτσι να αποπροσανατολίζουν από το κύριο, την αναγκαιότητα ανατροπής του, σ' αυτό επιμένει το ΚΚΕ και αυτό το θεωρούν υποτίμηση, και προβάλλοντας ως διέξοδο την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού για μια πολιτική που θα υπηρετεί το σύστημα, δηλαδή τη «Ζήμενς», χωρίς σκάνδαλα. Δηλαδή κάθαρση των κομμάτων του καπιταλισμού και του ίδιου του καπιταλισμού με θεσμούς διαφάνειας. Αν είναι δυνατόν! Εχουν αυταπάτες; Τις καλλιεργούν. Γιατί αυτό πάντα κάνουν. Ελα όμως που η πραγματικότητα χρόνια τώρα τους έχει διαψεύσει; Αλλά είπαμε. Οι χρήσιμοι στο σύστημα πρέπει να πασχίζουν να είναι και να το δείχνουν.

Στην επιχείρηση εγκλωβισμού του λαού

Σε πείσμα των ισχυρισμών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό σύστημα στέκεται όρθιο, ζει και καταδυναστεύει προς όφελος του κεφαλαίου τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ποιος δε θυμάται τις πομπώδεις δηλώσεις στελεχών του ΣΥΝ πριν τις εκλογές ακόμα πως το πολιτικό σύστημα πνέει τα λοίσθια, ζει το κύκνειο άσμα του. Παρά κι ενάντια στην πραγματικότητα, τα ίδια επαναλαμβάνουν και σήμερα. Δήλωσε χτες ο Αλ. Αλαβάνος πως το πολιτικό σύστημα βρίσκεται υπό ανατροπή και αναδιάταξη. Συμπλήρωσε ο Αλ. Τσίπρας πως το σύστημα είναι σε πανικό και φτάνει τα όριά του. Προβάλλουν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα. Τη μία και μεγάλη τους επιθυμία. Να αναδιαταχτεί το πολιτικό σκηνικό και σ' αυτό που θα προκύψει από την «αναπαλαίωση» να παίξει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστικό ρόλο. Ρίχνουν νερό στο μύλο αντιλαϊκών σεναρίων. Που θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό, να του καλλιεργήσουν απατηλές προσδοκίες. Το πολιτικό σύστημα δε χρειάζεται αναδιάταξη, ούτε αναμόρφωση. Απ' αυτά τίποτα καλό για το λαό δε θα προκύψει. Το πολιτικό σύστημα και μαζί του τα συμφέροντα που εκπροσωπεί και εκφράζει, χρειάζονται ανατροπή. Αν μιλάει κανείς απ' τη σκοπιά των εργατικών λαϊκών συμφερόντων. Αλλά αυτή τη σκοπιά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την έχει εγκαταλείψει, αν και δεν την είχε ποτέ υιοθετήσει.

Το καλοκαίρι της «Ζήμενς»...

Δουλειά δεν είχαμε και δουλειά βρήκαμε: «Το καλοκαίρι της Siemens» θα περάσουμε σύμφωνα με τον χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο του «Βήματος», «πρόβλεψη» που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών για τις επιδιώξεις ορισμένων επιχειρηματικών κύκλων και κέντρων εξουσίας. Είναι ολοφάνερο ότι η σκανδαλολογία, πέρα από τις άλλες «επιμέρους» επιδιώξεις, εξυπηρετεί περίφημα και τον αποπροσανατολισμό του λαού. Αναμφίβολα, είναι πολύ καλύτερα συνολικά για το σύστημα της πλουτοκρατίας να βομβαρδίζεται καθημερινά η «κοινή γνώμη» με ελεγχόμενες εν πολλοίς αποκαλύψεις, θολά στοιχεία και ονόματα για μίζες και μαύρο χρήμα, παρά να βρίσκεται σε «πρώτο πλάνο» η παταγώδης αποτυχία της κυρίαρχης πολιτικής να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, που πλήττει βάναυσα τα λαϊκά εισοδήματα. Καλύτερα οι γαργαλιστικές λεπτομέρειες για τις μίζες που έδωσε η «Ζήμενς» σε «μεμονωμένα», όπως θέλουν να μας πείσουν, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, παρά να περιστρέφεται η συζήτηση στην εντεινόμενη κατεδάφιση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων (65ωρο), στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ. Ηδη όλα αυτά έχουν περάσει σε δεύτερο πλάνο και αν γίνει «το καλοκαίρι της Ζήμενς», τότε θα «θαφτούν» κάτω από τη σκόνη που θα σηκωθεί τις επόμενες βδομάδες... Ευτυχώς όμως την «ατζέντα» της ταξικής πάλης δεν την καθορίζουν τα συγκροτήματα των ΜΜΕ...

Σοσιαλδημοκρατικό θράσος

Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε από την (ελεγχόμενη από το ΠΑΣΟΚ) νομαρχία Αθηνών, ένα εκατομμύριο ευρώ (!) ως συνδρομή, για να φιλοξενήσει το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, την ερχόμενη βδομάδα, στην Αθήνα. Πήρε τα μισά (500.000 ευρώ). Με αυτά, ενδεχομένως και άλλα χρήματα, θα πάει τους προσκεκλημένους του σε χλιδάτο ξενοδοχείο στο Λαγονήσι, διοργανώνοντας γι' αυτούς κρουαζιέρα, πλούσια δείπνα, πρόσβαση σε «σπα» κλπ. Την ίδια ώρα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ καθημερινά μέμφεται την κυβέρνηση για τη φτώχεια που μαστίζει τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ο Γ. Παπανδρέου καταθέτει και σχετική ερώτηση στη Βουλή. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί πως από τα πρώτα θέματα που θα συζητήσουν μέσα στην πολυτέλεια οι εκπρόσωποι της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι η ...φτώχεια. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Τον κυνισμό; Το απεριόριστο θράσος; Η ουσία είναι πως όλο και πιο άμεση προκύπτει η ανάγκη να αποδοκιμαστούν απ' όλους αυτούς, που πασχίζουν ακόμα, να κοροϊδεύουν.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η Μανωλάδα του Βοτανικού

Μια νέα «Μανωλάδα», λίγα μόλις μέτρα από το κέντρο της Αθήνας, αποκάλυψε προχτές ο «Ρ» στο πρωτοσέλιδό του. Σε ένα σύγχρονο κάτεργο του Βοτανικού, 180 μετανάστες εργάτες παλεύουν σκυμμένοι στις ραπτομηχανές για ένα μεροκάματο. Δουλεύουν ασταμάτητα, πάνω από 12 ώρες τη μέρα, ακόμα και τις Κυριακές. Και το χειρότερο, ο εργοδότης διεκδικεί να έχει πάνω τους δικαίωμα ζωής και θανάτου. Γι' αυτό και την προηγούμενη Δευτέρα εξαπέλυσε με τραμπούκους δολοφονική επίθεση σε βάρος όσων μεταναστών αρνήθηκαν να δουλέψουν Κυριακή, σακατεύοντας στην κυριολεξία τα κορμιά τους.

Οι εικόνες αυτές δεν ξεπήδησαν από το παρελθόν της δουλοκτητικής κοινωνίας. Είναι βγαλμένες από το παρόν ενός συστήματος που έχει στην κυριολεξία σαπίσει και γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστικό. Τι είναι το 12ωρο που δουλεύει καθημερινά ο μετανάστης στο Βοτανικό; Μήπως δεν είναι ο χρόνος εργασίας που θέλει τώρα να επιβάλει η ΕΕ στο σύνολο των εργαζομένων, καθιστώντας και τυπικά νόμιμο ό,τι μέχρι τώρα στα χαρτιά θεωρούνταν «παρέκκλιση» από τη νομιμότητα; Το ίδιο δεν ισχύει και για την αργία της Κυριακής, που για την πλειοψηφία των εργαζομένων αποτελεί - και με τη βούλα του κράτους - παρελθόν;

Τι είναι η ανασφάλιστη εργασία, στην οποία υποχρεώνεται ο Μπαγκλαντέζος εργάτης στο κάτεργο της οδού Ορφέως; Μήπως δεν είναι ο καθρέφτης της ασύλληπτης εισφοροδιαφυγής των εργοδοτών, που νομιμοποιείται από τους ελλιπέστατους ελέγχους και τις χαριστικές ρυθμίσεις που ψήφισαν και ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ; Μήπως δεν αντανακλά τη συνολικότερη επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, που κυνηγούν το ένσημο με το ντουφέκι, χάνοντας ακόμα και το στοιχειώδες δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;

Και, τέλος, τι είναι η χρήση ακόμα και σωματικής βίας σε βάρος εργαζόμενων μεταναστών; Μήπως δεν είναι το αποτέλεσμα της αντιμεταναστευτικής νομοθεσίας, που διατηρεί τον ξένο εργάτη όμηρο του αφεντικού και του κράτους, νομιμοποιώντας ακόμα και τον ξυλοδαρμό, είτε αυτός αφορά τον εργοδότη, είτε τους επίσημους κρατικούς μηχανισμούς; Γιατί, στο κάτω κάτω της γραφής, ποιος θα νοιαστεί για έναν «παράνομο», που δεν είναι πουθενά δηλωμένος, πασχίζει για ένα κομμάτι ψωμί και φοβάται μόνιμα μήπως απελαθεί;

Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως και σε πολλές άλλες, ο εργοδότης έκανε το λάθος να λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο. Που δεν είναι άλλος από το ταξικό σωματείο του Ιματισμού, συνολικά τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Ηταν αυτές οι δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν άμεσα και μαζί με τους κομμουνιστές της συνοικίας ανέδειξαν το ζήτημα, κινητοποιήθηκαν μαζί με τους εργάτες, παίζοντας πρωτοπόρο ρόλο στην οργάνωση του αγώνα τους. Από κοινού πέτυχαν την ανάκληση των απολύσεων, την αποπληρωμή των δεδουλευμένων, τρόμαξαν την εργοδοσία και τους τραμπούκους της. Το γεγονός ότι δεκάδες μετανάστες έκαναν χτες το βήμα και γράφτηκαν στο συνδικάτο τους, δημιουργεί νέα δεδομένα στη βιοτεχνία - κάτεργο, συνολικά στο κίνημα του κλάδου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ