Η απόφαση των εσθονικών αρχών πάση θυσία να «ξηλώσουν» το αντιφασιστικό μνημείο δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», αλλά προγραμματισμένος σταθμός στην «τροχιά» του αντισοβιετισμού και αντικομμουνισμού, που διαγράφουν οι πολιτικές δυνάμεις που αναδείχτηκαν στην εξουσία μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ στη Βαλτική.
Σε πρώτη φάση φρόντισαν να απαγορεύσουν τα Κομμουνιστικά Κόμματα, τα σύμβολα του σοσιαλισμού και την κομμουνιστική προπαγάνδα. Επειτα, αφού εξασφάλισαν τις εγγυήσεις για ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, καθόρισαν και τους άλλους όρους του πολιτικού «παιχνιδιού», όπως π.χ. να απαγορεύσουν σε όσους ήταν στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ακόμη και στις αντιφασιστικές ενώσεις των βετεράνων, να είναι υποψήφιοι στις εκλογές κι ακόμη να στερήσουν την ιθαγένεια (και το δικαίωμα ψήφου) από το 1/3 των κατοίκων της Εσθονίας και των κατοίκων της Λετονίας, που χαρακτηρίστηκαν στην ντόπια αργκό και ως «νέγροι», από το χαρακτηρισμό «νε γκράζντανε», δηλαδή «μη πολίτες», όπως επίσημα «βαφτίστηκαν». Να που το απαρτχάιντ «σκαρφάλωσε» από τη Νότια Αφρική στη Βόρεια Ευρώπη!
Τι κι αν είχαν γεννηθεί εκεί; Πρέπει να αποδείξουν πως οι ίδιοι ή οι γονείς τους ζούσαν εκεί και πριν το 1940, όταν οι χώρες αυτές εθελοντικά εντάχθηκαν στην ΕΣΣΔ. Διαφορετικά, για να πάρουν το αυτονόητο, πρέπει να δώσουν «εξετάσεις» στη γλώσσα και στην ιστορία και να δηλώσουν ότι οι πατεράδες και παππούδες τους, που πολέμησαν το φασισμό, ήταν «κατακτητές», ενώ οι άντρες των εσθονικών λεγεώνων των «Ες-Ες» ήταν «πατριώτες»!!! Αυτό προβλέπει η σύγχρονη «ερμηνεία» της ιστορίας, αυτά διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία της «δημοκρατικής» Εσθονίας.
Ο «Μπρούντζινος Αλιόσα» δεν ήταν παρά η «ακίδα» που είχε απομείνει κι ενοχλούσε αφάνταστα όλους αυτούς (και τους απογόνους τους) που μετά την περίοδο 1942-1945 (και αφού «ξεχειμώνιασαν» για μια «περίοδο» στην καπιταλιστική Δύση) ξαναήρθαν και μετά το 1991 «στα πράγματα». Τους ενοχλούσε ιδιαίτερα ότι υπήρχε ένα μέρος στο Τάλιν, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στις 9 Μάη μαζεύονταν για να τιμήσουν όσους έδωσαν νικηφόρα τη μάχη με το φασισμό. Επρεπε να το καταστρέψουν! Γιατί θέλουν να ξεμπερδεύουν με την ιστορία. Τους είναι εμπόδιο στην άκρατη εκμετάλλευση. Το «πράσινο φως» τους το είχε ανάψει εδώ και καιρό η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ: «Προχωρήστε!», τους είπαν. Το Ευρωκοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και οι άλλοι «θεσμοί» αποφάνθηκαν πως καλά κάνουν και είναι απαγορευμένα τα ΚΚ σε ευρωπαϊκές χώρες, καλά κάνουν και υπάρχουν απροκάλυπτα εμπόδια στην πολιτική δράση των κομμουνιστών σε αυτές τις χώρες. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά με το Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο στο Συμβούλιο της Ευρώπης προσπάθησαν να γενικεύσουν σε όλη την Ευρώπη τον νοσηρό αντικομμουνισμό ...«των σπηλαίων».
Αυτοί λοιπόν, η ΕΕ και οι ΗΠΑ, όπως και οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τον «ευρω-μονόδρομο» (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) «όπλισαν» με τη στάση τους την εσθονική κυβέρνηση κι έχουν και τη βασική ευθύνη για τη συνεχιζόμενη προσπάθεια αμαύρωσης του σοσιαλισμού, που φτάνει στη Βαλτική μέχρι τη δικαίωση του φασισμού. Οπως όμως λέει ένα ρητό: «Οποιος πυροβολεί το ιστορικό παρελθόν, να περιμένει ότι το μέλλον θα τον κανονιοβολήσει!».
Ελισαίος ΒΑΓΕΝΑΣ