Στο προσκήνιο βρίσκονται τα ζητήματα της Παιδείας με την κυβέρνηση να προσπαθεί εναγωνίως να πείσει για την αναγκαιότητα εφαρμογής νέων μέτρων σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Πιεσμένη από το χρονικό όριο που έχει τεθεί από τις μεγάλες επιχειρήσεις μέχρι το 2010 να έχουν πραγματοποιηθεί οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις προκειμένου η Παιδεία να συμβάλει στην ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των κερδών τους, η κυβέρνηση έχει αναλάβει το έργο να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που οδηγούν την Παιδεία σε πλήρη εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση, με περιεχόμενο και προσανατολισμό ακόμα πιο στενά δεμένο με τα συμφέροντα των επιχειρηματιών.

Η προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία την περασμένη Παρασκευή ήταν αποκαλυπτική για το περιεχόμενο των αλλαγών που προωθούνται και τους υποστηρικτές τους. Αναδείχτηκε για μια ακόμα φορά ξεκάθαρα πως η Παιδεία έχει ταξικό περιεχόμενο και πάνω σ' αυτό αναπτύσσεται η αντιπαράθεση δύο εντελώς αντίθετων πολιτικών που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση αντίθετων συμφερόντων. Από τη μια αυτών του μεγάλου κεφαλαίου, από την άλλη αυτών του λαού. Και για μεν το κεφάλαιο η εκπαίδευση πρέπει να είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στην απαίτηση για φτηνούς και υπάκουους εργαζόμενους, γιατί έτσι μόνο θα αυξάνει τα κέρδη του, για δε το λαό να δίνει στα παιδιά του ολόπλευρη μόρφωση με βάση τις έως τώρα κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας χωρίς κανένα οικονομικό ή άλλο εμπόδιο, χωρίς δηλαδή κανένα ταξικό φραγμό. Γιατί θέλει την Παιδεία ως μέσο για να καλυτερεύσει ο άνθρωπος τη ζωή του, να συμβάλει στην πρόοδο της κοινωνίας.

Γνωρίζοντας ότι η Παιδεία αποτελεί, εξαιτίας της πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ένα από τα κύρια προβλήματα της λαϊκής οικογένειας, αφού το κόστος της ολοένα αυξάνεται, επομένως στερεί από τα παιδιά της τη δυνατότητα να μορφωθούν, ενώ και το περιεχόμενό της συνεχώς υποβαθμίζεται, οι προπαγανδιστές των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων εμφανίζουν ως αναβάθμιση το ότι οι γνώσεις υποκαθίστανται από δεξιότητες. Οτι όλο το φάσμα της εκπαίδευσης έχει περικυκλωθεί ασφυκτικά από την επιχειρηματική δραστηριότητα που θέλει την Παιδεία να λειτουργεί με τους κανόνες της και για τα συμφέροντά της. Να πείσουν πως είναι επιβεβλημένο μέσα από την εκπαίδευση να γίνεται ένα ξεκαθάρισμα και η μεγάλη μάζα των παιδιών της εργατικής τάξης να οδηγούνται στην κατάρτιση, που έχει πλέον φανεί ξεκάθαρα ότι σημαίνει είσοδο στην παραγωγή με χειρότερους όρους. Να εξασφαλίσουν τη συναίνεση της κοινωνίας σε ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί σαν επιχείρηση, άμεσα ελεγχόμενο από τις επιχειρήσεις, υποβαθμισμένο σε περιεχόμενο και χωρίς εξασφάλιση εργασίας μετά το πτυχίο.

Οι κινητοποιήσεις στην Παιδεία όλο το προηγούμενο διάστημα ανέδειξαν τα μεγάλα πραγματικά προβλήματα της Παιδείας, το υποβαθμισμένο περιεχόμενο, τα βιβλία με αντιεπιστημονικό και ιδεολογικό υπέρ της επιχειρηματικότητας και της αγοράς περιεχόμενο, την υποχρηματοδότηση από το κράτος, τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και εκπαιδευτικούς, την ιδιωτικοποίηση, κλπ. Και θύμισαν πως τίποτα δε χαρίστηκε στα λαϊκά στρώματα, που έχουν μια μακρά ιστορία αγώνων για την εξασφάλιση του δικαιώματος στην πραγματική μόρφωση για όλους. Ενός δικαιώματος που έχει ήδη προ πολλού τεθεί ανοιχτά σε αμφισβήτηση. Θα το αφήσουμε έρμαιο στις αντιδραστικές αλλαγές; Οι αγώνες για Παιδεία στην υπηρεσία του λαού είναι μπροστά.