Μια υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο ξεδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας, όσο και από τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με το θέμα της βάσης εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του κόσμου, ισχυρίζεται πως με τη βάση του 10 θα βελτιώσει το επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης. Λες και οι σπουδές στην ανώτατη εκπαίδευση είναι πραγματικά επιστημονικές, υψηλού επιπέδου, λες και εξασφαλίζονται από το κράτος οι όροι για να σπουδάσουν οι νέοι (δωρεάν συγγράμματα, στέγαση, σίτιση, μεταφορά, βιβλιοθήκες, υποδομή, πρόσβαση στα πολιτιστικά αγαθά, κ.ά.) και ...το μόνο πρόβλημα είναι οι φοιτητές που μπαίνουν με βαθμό κάτω από 10; Οταν το σχολείο δε μορφώνει τους μαθητές αλλά τους φορτώνει με ένα μάτσο δεξιότητες, όσο ψηλό βαθμό κι αν πάρουν στις εξετάσεις κανένα επίπεδο δεν εξασφαλίζεται. Οι εξετάσεις δε μετρούν το επίπεδο της μόρφωσης, αλλά αποτελούν ένα διαγωνισμό κατάταξης. Γι' αυτό με το συγκεκριμένο σύστημα εκπαίδευσης δεν έχει κανένα νόημα η βάση του 10.

Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι η υποκρισία του ΠΑΣΟΚ για τα επαρχιακά Τμήματα που ενδεχομένως να κλείσουν και μαζί τους για τις καφετερίες, τα σούπερ μάρκετ και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που θα μείνουν χωρίς πελάτες. Δε φαίνεται να προβληματίζεται όμως το ΠΑΣΟΚ, που έσπειρε σε όλη την Ελλάδα σχολές και Τμήματα χωρίς αντίκρισμα, χωρίς επιστημονικό αντικείμενο σπουδών και χωρίς υποδομή! Δεν προβληματίζεται που αυτά τα Τμήματα δεν τα επιλέγουν καν οι υποψήφιοι ή τα επιλέγουν ως τελευταία λύση απελπισίας, μόνο και μόνο για να έχουν ένα «άδειο» χαρτί στα χέρια τους...

Το πραγματικό πρόβλημα που αναδεικνύεται από τα αποτελέσματα των φετινών εξετάσεων είναι ότι δεν υπάρχει, δεν προσφέρεται στους μαθητές που τελειώνουν το Λύκειο άλλη λύση για τη συνέχεια των σπουδών τους από την ανώτατη εκπαίδευση. Τα διάφορα κέντρα κατάρτισης είναι πεταμένα εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, είναι στην πλειοψηφία τους ιδιωτικά και πανάκριβα και το αποτέλεσμα είναι η «παραγωγή» αναλώσιμων εργαζομένων έτοιμων για άγρια εκμετάλλευση από τους εργοδότες.

Το αίτημα για δημιουργία δημόσιων και δωρεάν μεταλυκειακών επαγγελματικών σχολών μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γίνεται απολύτως κατανοητό σ' αυτές τις συνθήκες. Γιατί το πρόβλημα που προκύπτει με πιο έντονο τρόπο τώρα με τη βάση του 10, είναι πρόβλημα εκπαίδευσης κι όχι πρόβλημα χαρτιών, τίτλων σπουδών και καταρτίσεων. Φυσικά και δεν μπορεί όλοι όσοι τελειώνουν το Λύκειο να γίνονται επιστήμονες. Ομως, το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει υψηλού επιπέδου επαγγελματική εκπαίδευση για όσα παιδιά το επιθυμούν, αντί να κλείνει τις πόρτες του εκπαιδευτικού συστήματος σε όσους μένουν εκτός ανώτατης εκπαίδευσης.