Οταν το Φλεβάρη του 1975 και το Μάη του 1976 μερικοί επιστήμονες, εκμεταλλευόμενοι ορισμένα πρόδρομα φαινόμενα, κατόρθωσαν να προβλέψουν τους μεγάλους σεισμούς του Χάιτσεγκ και Λανγκλίνγκ στην Κίνα, με αποτέλεσμα να εκκενωθούν οι πόλεις και να σωθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί πίστεψαν ότι η πρόγνωση για τα χτυπήματα του Εγκέλαδου έχει επιτέλους επιτευχθεί. Δυστυχώς, όμως, από τότε μέχρι τώρα, άλλες επιτυχείς προβλέψεις σεισμών - και προ πάντων αξιοποιήσιμες, δηλαδή που θα προτείνουν ακριβές επίκεντρο, μέγεθος και χρόνο εκδήλωσης - δεν έχουν γίνει. Ακόμη και οι ίδιοι επιστήμονες που έκαναν τις δύο προαναφερόμενες επιτυχείς προβλέψεις, λίγους μήνες μετά, απέτυχαν να προβλέψουν το σεισμό που έγινε στις 27 Ιούλη 1976 στο Ταγκσάν της Κίνας, με αποτέλεσμα να θαφτούν κάτω από τα συντρίμμια χιλιάδες νεκροί...

Ασφαλώς, κανείς ούτε θέλει, ούτε επιτρέπεται να απαγορεύσει στους επιστήμονες να αναπτύσσουν τις θεωρίες τους, να ερευνούν και να πειραματίζονται, προσπαθώντας μέσα από μια ευγενή άμιλλα να πετύχουν τελικά - πράγμα που όλοι το ευχόμαστε - την ανάπτυξη μιας μεθόδου ασφαλούς πρόγνωσης των σεισμών. Και γι' αυτό πρέπει και να ενθαρρυνθούν και να χρηματοδοτηθούν από το κράτος. Μόνο που στον καπιταλισμό η έρευνα χρηματοδοτείται και ενθαρρύνεται μόνο όταν είναι εφαρμοσμένη, δηλαδή μόνο αν φανεί άμεσα η χρησιμότητά της για αύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Ισως γι' αυτό παρατηρούνται αυτές οι εκτροπές και οι βιασύνες ορισμένων επιστημόνων να αποδείξουν την εγκυρότητα της έρευνάς τους, ανακοινώνοντάς τες πριν δοκιμαστούν στη ζωή...

Θυμηθήκαμε όλα αυτά, με αφορμή τις «κόντρες» μεταξύ σεισμολόγων και άλλων επιστημόνων, που ξέσπασαν και πάλι - με «διαιτητές» την κυβέρνηση και κάποιους δημοσιογράφους - σχετικά με το θέμα της πρόβλεψης του ισχυρού σεισμού των 6,9 Ρίχτερ, που σημειώθηκε την περασμένη Κυριακή ανοιχτά των Κυθήρων. Συζητήσεις και «κόντρες» που δεν είναι πρωτοφανείς στη χώρα μας, αρκεί να θυμηθούμε το μελάνι που χύθηκε επί δεκαετίες για τη μέθοδο ΒΑΝ. Συζητήσεις που δεν κατέληξαν πουθενά, πολύ περισσότερο όταν ακόμη δεν είναι γνωστό πώς γεννιέται ένας σεισμός και γύρω από το θέμα αυτό αναπτύσσονται αρκετές και διαφορετικές θεωρίες. Αντίθετα, τις περισσότερες φορές οι συζητήσεις αυτές αποπροσανατόλισαν την κοινή γνώμη και το λαό, τη στιγμή που θα έπρεπε να απαιτήσει καλύτερες κατασκευές, προγράμματα λαϊκής κατοικίας και μέτρα αντισεισμικής θωράκισης της χώρας.

Το βασικό συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι μέχρι να βρεθεί - αν βρεθεί τελικά - μια γενικώς παραδεκτή μέθοδος πρόγνωσης των σεισμών, ο πιο σίγουρος τρόπος για να τους αντιμετωπίσουμε είναι να φτιάξουμε καλύτερες κατασκευές. Είναι να αναπτύξουμε τα προληπτικά αυτά μέτρα που θα ενισχύσουν την αντισεισμική θωράκιση της χώρας. Με την έννοια αυτή - όπως επισήμανε η ανακοίνωση του ΚΚΕ - η αντισεισμική θωράκιση, η προστασία των κατοίκων και της περιουσίας τους από τους σεισμούς, αποτελεί σημαντικό έργο υποδομής, άμεσης προτεραιότητας. Ενα έργο, όμως, που οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, έχουν θέσει στο περιθώριο, παρότι θα κόστιζε πολύ λιγότερο από την αποκατάσταση των ζημιών που απαιτούνται κάθε χρόνο στη χώρα μας. Δε θα 'ταν καλύτερο σ' αυτήν τη γενική απαίτηση του λαού να «βάλουν πλάτη» και οι επιστήμονες, αντί να αναλίσκονται σε ανούσιες αντιπαραθέσεις, πέφτοντας κι αυτοί στο «δημοσιογραφικό» λούκι της τηλεθέασης;