Αποκαλυπτική για τις μεθόδους, με τις οποίες ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός επιχειρεί να πλαγιοκοπήσει και να υπονομεύσει την Κουβανική Επανάσταση, ήταν η μαρτυρία του αγωνιστή Πιέρσι Αλδοράδα από τη Γουατεμάλα, σε πρόσφατη εκδήλωση του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών στη Βενεζουέλα. Ο φιλοκουβανός αγωνιστής - όπως κατέγραψε και το ρεπορτάζ του «Ρ» το περασμένο Σάββατο - μετέφερε την εμπειρία του από τη διείσδυσή του, για 22 χρόνια, στις εγκληματικές οργανώσεις που δρουν ενάντια στην Επανάσταση, με βάση το Μαϊάμι της Φλόριντα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε, ανάμεσα στα «καθήκοντά» του ήταν η ανατίναξη τουριστικών και ενεργειακών στόχων στο έδαφος της Κούβας, η μεταφορά χρημάτων προς ενίσχυση της αντεπανάστασης, ακόμα και η δολοφονία του Φιντέλ Κάστρο.

Η μαρτυρία του αγωνιστή από τη Γουατεμάλα έρχεται να προστεθεί στα μυριάδες αδιάσειστα στοιχεία για την ύπουλη και εγκληματική επιθετικότητα των ΗΠΑ σε βάρος της Κούβας. Αντίστοιχη είναι η περίπτωση και των πέντε Κουβανών ηρώων, που από το Σεπτέμβρη του 1998 κρατούνται παράνομα στις αμερικανικές φυλακές, κατηγορούμενοι για την πατριωτική τους δράση ενάντια στις μεθόδους της αμερικανοκίνητης μαφίας. Την ίδια στιγμή, ο γνωστός για τα εγκλήματά του Λουίς Ποσάδα Καρίλες απολαμβάνει το άσυλο που του έχουν δώσει οι ΗΠΑ, επιβραβεύοντας έτσι την αντικουβανική του δράση σαν πράκτορα της CIA.

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αξιοποιούν κάθε μέσο, για να χτυπήσουν τους λαούς που αντιστέκονται. Οπως το λαό της Κούβας, που δεκαετίες τώρα δίνει μάχη για να περιφρουρήσει το δικαίωμά του να επιλέγει ο ίδιος το κοινωνικοπολιτικό του σύστημα. Ο οικονομικός αποκλεισμός, που με το πρόσχημα της «αντιτρομοκρατικής» πρόνοιας δοκιμάστηκε και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, προκειμένου να «συνετιστούν» με τις επιταγές του αμερικανικού και ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού, είναι μια ακόμη όψη του ίδιου νομίσματος. Κι εκεί που τα εγκληματικά οικονομικά μέτρα, η ύπουλη υπονόμευση, οι «φυτεμένες» χούντες και η εκβιαστική διπλωματία δεν πιάνουν τόπο, αναλαμβάνει δράση η ΝΑΤΟική πολεμική μηχανή, με πιο πρόσφατα παραδείγματα το Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν.

Η αλληλεγγύη στο Νησί της Επανάστασης αποτελεί αυτονόητο καθήκον για κάθε συνεπή αγωνιστή. Για κάθε εργαζόμενο και νεολαίο, που στο «πρόσωπο» του κουβανικού λαού βλέπει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, τον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Το ίδιο σημαντική είναι η έκφραση της αλληλεγγύης και σε κάθε λαό που τολμάει να ορθώσει το ανάστημά του και να βάλει φρένο στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, με όποιο τρόπο κι αν αυτή εκφράζεται, από τη Συρία και την Παλαιστίνη, μέχρι το Βιετνάμ και τη Βόρεια Κορέα. Αν η Κούβα αποτελεί αγκάθι στο μάτι του ιμπεριαλισμού, τότε χρέος όλων μας είναι να κάνουμε με τον αγώνα μας αυτό το αγκάθι ακόμα πιο δυνατό, ακόμα πιο αιχμηρό ενάντια τους πραγματικούς τρομοκράτες.