Ο ισχυρισμός ότι με νομοθετικές ρυθμίσεις θα σπάσει η διαπλοκή, ισοδυναμεί με τον άτοπο ισχυρισμό ότι δια νόμου και χωρίς να υπάρχει ανάλογη πολιτική βούληση και συσχετισμοί, θα μπορούσε να καταργηθεί δια νόμου το αστικό κράτος, η κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου και η διείσδυσή του σε όλους τους θεσμούς και λειτουργίες της κοινωνίας. Αυτοί που οικοδόμησαν, επεκτείνουν και συντηρούν, το κράτος της εκμετάλλευσης, της χωρίς όρια κερδοσκοπίας του κεφαλαίου, το κράτος υπηρέτη της πλουτοκρατίας και των ταξικών διακρίσεων, αυτοί που καθημερινά τροφοδοτούν την διαπλοκή κράτους και μεγάλου κεφαλαίου, είναι οι ίδιοι που δήθεν καταδικάζουν τη διαπλοκή και λένε ότι δια νόμου θα την πατάξουν.

Οταν, όμως, οι βασικές λειτουργίες του κράτους υπηρετούν την κυριαρχία του κεφαλαίου πάνω στην κοινωνία, τότε θα ήταν τελείως παράλογο και υποκριτικό να ισχυριστεί κάποιος ότι θα αλλάξει αυτή τη σχέση υπέρ της διάρρηξης αυτών των δεσμών. Εξάλλου, κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό έχουμε συστατικά στοιχεία του οποίου είναι όλα τα παραπάνω.

Από την άλλη το ίδιο το κράτους με τους μηχανισμούς του, για λογαριασμό της πλουτοκρατίας απορροφά την όποια ρύθμιση και εξισορροπεί τα πράγματα. Ετσι, τη θέση του ενός «βασικού μετόχου» θα την πάρει ο άλλος «βασικός μέτοχος», που δεν είναι βέβαια ο λαός αλλά άνθρωποι της ίδιας τάξης με τον αρχικό «βασικό μέτοχο». Χρειάστηκαν μόνο λίγες μέρες και πριν καν τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος περί «βασικού μετόχου» για να διευθετηθούν οι όποιες αναταράξεις. Αλλαξαν, εικονικά, χέρια κάποιες επιχειρήσεις που λόγω κολύμματος δεν μπορούσαν να πάρουν το «πιστοποιητικό διαφάνειας». Αυτό ήταν όλο.

Ολα αυτά επιβεβαίωνουν τη βασική αλήθεια: Η διαπλοκή έχει ταξικό χαρακτήρα και μόνο ως τέτοια μπορεί να αντιμετωπιστεί. Τα υπόλοιπα είναι σκιαμαχίες.