Αν και το έργο έχει παιχτεί πρόσφατα, οι πρωταγωνιστές επανέρχονται σήμερα με μια παραλλαγή του. Το 1992, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, «συναινούσαν» για την υπόθεση των Σκοπίων και συμφωνούσαν ότι το «όνομά μας είναι η ψυχή μας»! Βέβαια τότε - όπως και τώρα - η συντήρηση του προβλήματος με τα Σκόπια βόλευε την Ουάσιγκτον, που υποκινούσε τον αλβανικό εθνικισμό, για να διαλύσει τη Γιουγκοσλαβία...

Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στα σκηνικά ή καλύτερα στα παρασκήνια αυτής της παράστασης. Εκεί θα δούμε τον Αμερικανό υποβολέα να υπαγορεύει τα λόγια και τις κινήσεις των «πρωταγωνιστών», οι οποίοι ακολουθούν κατά γράμμα τους σχεδιασμούς του... Αλλά και τους κυρίαρχους οικονομικούς κύκλους της χώρας, που επιθυμούν να διασφαλιστούν και να διευρυνθούν τα συμφέροντά τους στη γειτονική χώρα, όπως και στις υπόλοιπες αγορές των Βαλκανίων...

Μέσα σε αυτή τη συναινετική ατμόσφαιρα, λοιπόν, είναι έτοιμοι να ξεχάσουν πως τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη πετούν πάνω από ελληνικά νησιά, πως τουρκικά πλοία προσεγγίζουν νησίδες «αδιευκρίνιστης» κυριαρχίας, στο Αιγαίο, πως η Αγκυρα επιμένει να μην αναγνωρίζει την Κύπρο. Αφού, συναινετικά, ξεχαστούν όλα αυτά, όλοι μαζί οι συναινούντες θα συμφωνήσουν να δοθεί στην Τουρκία ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων ένταξης στην ΕΕ.