Σε ...κορύφωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας έχει αναγάγει, ούτε λίγο-ούτε πολύ, την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων η πολιτική που συνδέει ακόμα περισσότερο το Λύκειο με την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για μια «κορύφωση», που έρχεται να κάνει περισσότερο χειροπιαστή την ταξικότητα του σύγχρονου σχολείου με τη λαϊκή οικογένεια να συνθλίβεται κάτω από το οικονομικό φορτίο της εμπορευματοποιημένης εκπαίδευσης, τους μαθητές να ασφυκτιούν μέσα στο σχολείο της στείρας απομνημόνευσης, του εξεταστικού άγχους και των προσωπικών θυσιών, και τους εκπαιδευτικούς να έχουν μετατραπεί σε θεματοφύλακες της ταξικής επιλογής των μαθητών. Και με την κυβέρνηση, τέλος, εκμεταλλευόμενη τα παραπάνω, να επιχειρεί την εμφάνιση φιλολαϊκού προσώπου, αμβλύνοντας τις οξείες γωνίες της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής με επιμέρους αλλαγές στο εξεταστικό, που δεν καταργούν ούτε καν τον εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα του συστήματος. Πόσο, μάλλον, το περιεχόμενο της εκπαίδευσης...

Τώρα, λοιπόν, που οι προβολείς είναι στραμμένοι για μια ακόμα φορά στην Παιδεία εν αναμονή πλέον των αποτελεσμάτων εισαγωγής και με τις ρυθμίσεις για το εξεταστικό να συζητούνται στη Βουλή, είναι απαραίτητο να έρθει ακόμα πιο δυναμικά στο προσκήνιο το ζήτημα της Παιδείας που πραγματικά έχει ανάγκη ο λαός. Και, μάλιστα, όταν αφήνουμε πίσω μια σχολική χρονιά που χαρακτηρίστηκε από εξαγγελίες για ακόμα μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση, με ανοιχτή επίθεση στο δικαίωμα των εκπαιδευτικών στη μόνιμη και σταθερή δουλιά, με ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας. Είναι χαρακτηριστικά άλλωστε τα πρόσφατα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, που μιλούν για μείωση των μαθητών κατά 160.000 την τελευταία δεκαετία, με τη μείωση πιο έντονη στο μαθητικό πληθυσμό των γυμνασίων και λυκείων, όπου φέτος σε σχέση με πέρσι μειώθηκε κατά 3,2%. Παράλληλα, 353 σχολεία έκλεισαν σε μία χρονιά, από τα οποία 190 γυμνάσια και 100 λύκεια, δείχνοντας ότι η μαθητική διαρροή αυξάνεται όσο ανεβαίνουν οι εκπαιδευτικές βαθμίδες. Και με τα ΤΕΕ, τα γνωστά σχολεία «δεύτερης κατηγορίας», να εξακολουθούν να απορροφούν τη μεγάλη μάζα των παιδιών της εργατικής τάξης.

Κομμάτι αυτής της πραγματικότητας αποτελούν και οι εξετάσεις επιλογής για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Μιας πραγματικότητας που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν παρά να δουν κατάματα και να προτάξουν την ανάγκη για μια άλλη Παιδεία, μια άλλη κοινωνία. Γιατί ο τρόπος επιλογής για τα ΑΕΙ έχει αξία σχετική, αντίστοιχη με την εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα. Γιατί τόσο αυτός, όσο και το εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα, θα είναι πάντα αντίστοιχα των επιλογών και των επιδιώξεων των κυρίαρχων δυνάμεων της κοινωνίας. Η διέξοδος από το σημερινό σχολείο της μιζέριας, της ταξικής διαλογής και της χειραγώγησης βρίσκεται στον αγώνα ενάντια στις πολιτικές της έντασης της εκμετάλλευσης, των ταξικών φραγμών, της περιστολής των δικαιωμάτων. Στον αγώνα για γενικότερες ριζικές αλλαγές και μια συνολικά διαφορετική πορεία της χώρας, όπου θα κυριαρχούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού.