«Ως κόρην οφθαλμού»! | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Ως κόρην οφθαλμού»!

Η χτεσινή μαύρη «επέτειος» της 21ης Απρίλη του 1967 έγινε η αφορμή για πολλές «νουθεσίες». Ακούσαμε υποδείξεις ότι 36 χρόνια μετά από την κάθοδο των τανκς των συνταγματαρχών, το βασικό που έχουμε να κάνουμε είναι να φυλάμε τον κοινοβουλευτισμό ως κόρην οφθαλμού... Ακούσαμε, επίσης, ότι πρέπει να είμαστε «συνετοί» και «σώφρονες» γιατί, ποιος ξέρει, μπορεί κάπου ανάμεσά μας να καραδοκούν «δυο - τρεις τρελοί», που αν τους «δώσουμε την ευκαιρία» μπορεί να ξαναβάλουν τη χώρα στο «γύψο»... Ακούσαμε, δε, ότι ο κοινοβουλευτισμός «πλήττεται» (!) όταν κάθε «τρεις και λίγο» οι Ελληνες πολίτες διαμαρτύρονται έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία (!), ότι οι αρμοί της δημοκρατίας... χαλαρώνουν «με αυτές τις απεργίες» (!), και ότι καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για σκάνδαλα, διότι έτσι δύναται να διασαλευτεί το «εύρυθμον της λειτουργίας του πολιτεύματος»!

Αυτό το τελευταίο, μάλιστα, περί «εύρυθμης λειτουργίας του πολιτεύματος», φρόντισε να μας το υπενθυμίσει και ο Κ.Σημίτης, μιλώντας χτες για τους υπουργούς και τα στελέχη του που φέρονται να εμπλέκονται σε χρηματιστηριακά παίγνια...

***

Τον κοινοβουλευτισμό και τα μάτια μας», λοιπόν... Κατ' αρχάς πρέπει να σημειώσουμε περί ποιου πράγματος μιλάμε. Μιλάμε για το «μεγαλείο» της «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», που είναι τόσο «δημοκρατία», ώστε γράφει στα παλιά της τα παπούτσια το 99% του ελληνικού λαού που λέει «Οχι στον πόλεμο», αλλά εκείνη παραχωρεί τη βάση της Σούδας στους Αμερικάνους, για να κάνουν τον πόλεμο...

Μιλάμε για το «μεγαλείο» της «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» που οι φίλοι των κυβερνώντων (των εκάστοτε κυβερνώντων) εξασφαλίζουν για τις επιχειρήσεις τους τρελές δουλιές με το Δημόσιο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και μερικά δεκάδες δισεκατομμύρια στο Χρηματιστήριο, διακινώντας «φούσκες»...

Μιλάμε για το «μεγαλείο» της «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» των 3.500 νεκρών εργατών στους χώρους δουλιάς, από το 1974 μέχρι σήμερα...

***

Από εκεί και πέρα, όσοι αποδίδουν τη χούντα σε «δυο - τρεις τρελούς» το '67, θέλουν να ξεχνούν ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο και η CIA που επέβαλαν και στήριξαν τη δικτατορία, μόνο «τρελοί» δεν ήταν...

Οσοι θέλουν να μην ενοχλούμε τον κ. Μίλερ και την πρεσβεία του, να μην ενοχλούμε τους καπιταλιστές με απεργίες, να μη μιλάμε για τη δυσοσμία των σκανδάλων - και όλα αυτά στο όνομα της προστασίας του «καλού κοινοβουλευτισμού» - εμφορούνται καταφανώς από τη λογική που οδηγεί στον περιορισμό των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αλλά αυτοαποκαλύπτονται, αφού αυτός είναι ο πιο ασφαλής δρόμος που οδηγεί στο φασισμό...

***

Σε ό,τι αφορά τι πρέπει να διασφαλίσει ο ελληνικός λαός, δεν είναι «η αλλαγή φρουράς» που συντελέστηκε το 1974. Οσοι στοιχειωδώς σέβονται τον αντιδικτατορικό αγώνα του ελληνικού λαού, ξέρουν πως ό,τι ακολούθησε τότε, καμία σχέση δεν έχει με τα οράματα μιας Ελλάδας με «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Εθνική Ανεξαρτησία». Ο ελληνικός λαός πρέπει να θυμάται τι συνέβη το 1967 για δυο λόγους: Πρώτον για να μην υπάρξει ποτέ πισωγύρισμα. Και δεύτερον για να πάει πραγματικά μπροστά αυτός ο τόπος, προσπερνώντας το καθεστώς της εκμετάλλευσης και τους κήρυκες της αστικής κοινοβουλευτικής θεσμολαγνίας.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ