Δεν το άφησαν να ξεχειλώσει. Δημιούργησαν το ξεχείλωμα χέρι - χέρι με τους εργολάβους της ενημέρωσης. Μπορούσαν έτσι, όχι σαν απλοί συνένοχοι, αλλά σαν αληθινοί συνέταιροι κατά περίπτωση να στήνουν το μη πραγματικό για πραγματικό, το ανούσιο για ουσιώδες, το μη πρόβλημα για πρόβλημα. Μπορούσαν να καλουπώνουν την κοινωνική συνείδηση, για παράδειγμα, στο πώς «παίζει μπάσκετ» ο Χρ. Παπουτσής ή πώς βαφτίζει η Ντ. Μπακογιάννη. Τώρα επιδιώκουν και το υποτιθέμενο «μάζεμα» να το κάνουν στα μέτρα τους.

Το σχέδιο των Κωδίκων Δεοντολογίας του προηγούμενου Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, το είχαν ξεχάσει για μήνες θαμμένο στα συρτάρια του υπουργείου Τύπου. Στο μεσοδιάστημα, το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο στη χώρα εκτελούσε την αποστολή του, από το να φτιάχνει κόσμους μαγικούς, για να ξεχνιόνται τα αληθινά προβλήματα έως στο να στηρίζει - ενισχύει πιο άμεσα με νύχια και με δόντια το δικομματισμό. Ξεχώνιασαν το σχέδιο πέρσι (το βρήκαν με δυσκολία) και άρχισαν, να μιλούν για «εκσυγχρονισμό» και για νομική υπόσταση. Ολα έδειχναν, πως με τις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις η κυβέρνηση τους κώδικες δεοντολογίας σκόπευε να τους μετατρέψει σε κώδικες αυθαιρεσίας, λογοκρισίας και αυταρχισμού...

Για παράδειγμα, προστέθηκε παράγραφος, που λέει «κατά τη μετάδοση διαδηλώσεων ή ταραχών... δεν πρέπει να προβάλλονται τυχόν εμπρηστικά συνθήματα, ή να προτρέπεται η συμμετοχή σε ταραχές, ή άλλες παράνομες ενέργειες». Μερικά από τα ερωτήματα, που προκύπτουν αμέσως είναι: Αφού δεν υπήρχε η παράγραφος ποια ανάγκη έρχεται τώρα να καλύψει; Ποια είναι τα όρια «προβολής» ή μη προβολής; Η αναμετάδοση είναι προβολή; Ποια είναι τα «εμπρηστικά συνθήματα»; Είναι, για παράδειγμα, το «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»;

Η υποτιθέμενη «νομική πληρότητα» δεν μπορεί να είναι απάντηση, αφού μάλλον είναι ουτοπία η επιδίωξή της, χώρια ότι παράγραφοι, όπως η παραπάνω, ακόμα και αν γράφτηκαν με τις καλύτερες των προθέσεων, όταν παίρνουν νομική υπόσταση αυτόματα γίνονται λάστιχο, που τεντώνει και μαζεύει κατά περίπτωση και κατά σκοπιμότητα της κρατικής εξουσίας. Αν η «φάβα δεν είχε λάκκο» δεν υπήρχε κανένας λόγος προσθήκης τέτοιων διατυπώσεων...