Η πολιτική ζωή του τόπου, ως έκφραση των κοινωνικών και οικονομικών θεμάτων που αφορούν τα εκατομμύρια των Ελλήνων, έχει εισέλθει σε μια άκρως επικίνδυνη και απολύτως αρνητική για τα λαϊκά συμφέροντα φάση: Οι εργασιακές σχέσεις κατακρεουργήθηκαν. Τα κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων ναρκοθετούνται. Οι δημοκρατικές ελευθερίες κονιορτοποιούνται με τον «τρομο-νόμο» και το νομοσχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων. Η προοπτική ενός καλύτερου αύριο ακυρώνεται στις ουρές της ανεργίας και στα μεροκάματα της λιτότητας. Παράλληλα, ο ελληνικός λαός ζει υπό το βάρος των κινδύνων που γεννά ο κυοφορούμενος «δεύτερος αιματηρός γύρος» στα Βαλκάνια.

Η προσπάθεια να στραφεί το ενδιαφέρον στα εσώψυχα του ΠΑΣΟΚ, η επιδίωξη να καρφωθεί η κοινή γνώμη στη θέση της, αναμένοντας τη σωτηρία της από τους «περιστρεφόμενους κύκλους» του κ. Αβραμόπουλου, η επιχείρηση να παγιδευτεί ο λαός στα σίριαλ που σχετίζονται με το πώς τα διάφορα «γκρουπούσκουλα» που τιτλοφορούνται «αριστερά», θα συγκυβερνήσουν με τον Σημίτη ή με τους άλλους «κεντροαριστερούς», είναι προφανούς στόχευσης: Τα επιτελεία της άρχουσας τάξης θέλουν η πολιτική ενασχόληση των λαϊκών στρωμάτων να αρχίζει με την ενατένιση των πολιτικών «κορυφών» και να τελειώνει με την ενατένιση της όποιας τσιριμόνιας ή της οποίας διεργασίας εκτυλίσσεται στα «σαλόνια». Αλλά, μέχρι εκεί! Για το λαό, το περισσότερο που του αναγνωρίζουν οι κύριοι της κυρίαρχης πολιτικής είναι ο ρόλος του θεατή στις κερκίδες των δικών τους σικέ παιγνίων. Ομως, αυτό το παιχνίδι έχει τελικά όνομα: Πρόκειται για το παιχνίδι της εξαπάτησης και του εγκλωβισμού των λαϊκών στρωμάτων σε ένα πολιτικό σύστημα που καταπνίγει τα λαϊκά συμφέροντα.

Το δικό τους ρόλο σε αυτή τη στημένη παράσταση έχουν διάφορες ομάδες και ξεχωριστά άτομα που αυτοαναγορεύονται σε «αριστερές υπάρξεις» και θέλουν να καταγραφούν σαν η «αριστερή εγγύηση» για την πορεία του τόπου. Μεταξύ αυτών συνωθούνται χειροκροτητές του ΝΑΤΟ, εξωκοινοβουλευτικοί «ΠΑΣΟΚάνθρωποι» (τύπου ΑΕΚΑ), και διάφοροι άλλοι περιφερόμενοι εδώ και χρόνια στους διαδρόμους της κυβερνητικής εξουσίας στην πλειοψηφία τους πρώην στελέχη του ΚΚΕ, που επί μια δεκαετία τώρα, εξαργυρώνουν τα «αργύρια» της ιδιότητας του «πρώην» στην ποδιά του συστήματος, φυσική κατάληξη και αυτό των ιδεολογικών και πολιτικών τους απόψεων που εξέφραζαν και κατά το πέρασμά τους από το ΚΚΕ.

Αν, όμως, κάποιοι έχουν βάλει στόχο να παρατείνουν και να αναπαραγάγουν το υπάρχον πολιτικό σύστημα, διεκδικώντας για το εαυτό τους τη θέση που έχει το κερασάκι στην αναπαλαιωμένη «τούρτα» της συντήρησης, του νεοφιλελευθερισμού και της πολιτικής σοσιαλδημοκρατικής παρακμής, ο λαός δεν έχει κανένα όφελος να τους ακολουθήσει. Οι αυταπάτες που θέλουν να γεννήσουν αυτοί οι κύριοι και τα αφεντικά τους, πρέπει να λάβει απάντηση. Που σημαίνει ότι στο δικό τους ερωτηματικό, που δεν είναι άλλο από το αν θα πάνε όλοι μαζί ή ένας - ένας στο ΠΑΣΟΚ, η δική μας απάντηση ας είναι σαφής: Κύριοι, μπορείτε να «ΠΑΣΟκιστείτε» και να «ΠΑΣΟΚίζεστε», όπως εσείς νομίζετε...