Με αφορμή τις επιθέσεις στις συναυλίες του Γ. Νταλάρα, αλλά και τα προχθεσινά επεισόδια, στη διάρκεια της παρέλασης στη Ρόδο, στον αστικό Τύπο επανήλθαν οξυμένα τα σχόλια περί «ενίσχυσης των άκρων», σε μια προσπάθεια να συκοφαντηθεί το εργατικό κίνημα και το ΚΚΕ. Αλλού με ευθείες αναφορές και αλλού με αθλιότητες και υπονοούμενα, προσπαθούν να συνδέσουν τις προβοκάτσιες και τις συλλογικές ή ατομικές εκδηλώσεις εκτόνωσης της αγανάκτησης για την κυρίαρχη πολιτική, με την οργανωμένη πάλη των εργαζόμενων και του λαού, τους αγώνες που η εργατική τάξη δίνει στους τόπους δουλειάς και στις λαϊκές συνοικίες για την αναχαίτιση και την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Στόχος τους είναι να συκοφαντήσουν το εργατικό κίνημα, να φοβίσουν το λαό.

Μ' αυτό το στόχο, λένε ότι «ακραίοι αριστεροί και δεξιοί» πρωτοστατούν ή υποθάλπουν τέτοιες και άλλες ενέργειες, που με μεγάλη προθυμία αναπαράγουν τα αστικά ΜΜΕ, όταν μια μεγάλη απεργία ή ένας πολύμηνος εργατικός αγώνας δεν βρίσκει ούτε μια αράδα στα κυρίαρχα Μέσα των αστών. Η κατακλείδα τους είναι ότι τέτοιες βίαιες εκδηλώσεις συνιστούν «φασισμό» και αποτελούν κίνδυνο για τη δημοκρατία, η οποία, με αυτόν τον τρόπο, προβάλλεται ως το ιδανικό, συγκρινόμενο με τα «άκρα», που - όπως λένε - θέλουν να την καταλύσουν. Είναι προκλητικοί και χυδαίοι. Και μόνο η καταφυγή τους σε τέτοια προπαγανδιστικά κατασκευάσματα για να εξωραΐσουν στα μάτια του λαού και να θωρακίσουν την αστική δημοκρατία, δηλαδή τη δικτατορία των μονοπωλίων, δείχνει τη σαπίλα του συστήματος που υπηρετούν και το οποίο, το μόνο που έχει να προσφέρει, είναι βαρβαρότητα για το λαό.

Το ίδιο προσπάθησαν να κάνουν και με τη φονική επίθεση των προβοκατόρων στη Μαρφίν το Μάη του 2010, την οποία ακόμα χρησιμοποιούν ο Πάγκαλος, ο ΛΑ.Ο.Σ. και άλλοι για να συκοφαντήσουν τους εργατικούς αγώνες, επαληθεύοντας ότι για λογαριασμό της δικής τους προπαγάνδας έδρασαν και τότε οι σκοτεινοί μηχανισμοί. Σε πολιτικό επίπεδο, προσπαθούν να καλλιεργήσουν φόβο στο λαό ότι το αντιπάλεμα της κυρίαρχης πολιτικής οδηγεί σε «χάος», το οποίο επιδιώκουν τα «άκρα», όπου κατατάσσουν το ΚΚΕ. Ουσιαστικά, λένε στο λαό, κάτσε σπίτι σου, μην οργανώνεσαι στο σωματείο σου, μην απεργείς, μην πας στις διαδηλώσεις και μην συμπορευθείς με το ΚΚΕ, γιατί καραδοκεί η καταστροφή, το μπάχαλο, το χάος. Αυτά τα τρομοκρατικά ιδεολογήματα ενισχύουν με τις παρεμβάσεις τους και οι Ευρωπαίοι εταίροι της συγκυβέρνησης, εκφράζοντας φόβους ότι η αποδυνάμωση των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα, θα δυσκολέψει μετεκλογικά το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής.

Είναι αδίστακτοι και ικανοί να φτάσουν κυριολεκτικά στα άκρα προκειμένου να κάνουν το λαό να λουφάξει, να μη συναντηθεί με το ΚΚΕ. Η πρόβα τζενεράλε με την Αθήνα να καίγεται οργανωμένα και με σχέδιο στην τελευταία πανεργατική απεργία, δείχνει ότι έχουν επιστρατεύσει κάθε διαθέσιμο μηχανισμό για να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ και τους εργατικούς αγώνες, να δικαιολογήσουν την καταστολή τους. Ο λαός άφοβα να αποκρούσει την προπαγάνδα και τις μεθοδεύσεις τους. Η δική του οργανωμένη ταξική πάλη και η συμπόρευση με το ΚΚΕ, ενάντια στην πολιτική που χαντακώνει τη ζωή του, είναι ο καλύτερος εγγυητής της πραγματικής δημοκρατίας και μπορεί να ακυρώσει κάθε συκοφαντία και προβοκάτσια.