Τους είδατε τους «φίλους» του γιουγκοσλάβικου λαού; Ο Κλίντον, ο Μπλερ, ο Σρέντερ, ο Σημίτης βγήκαν να διατρανώσουν τη θέλησή τους ότι «βρίσκονται στο πλευρό του»! Αυτοί οι «φίλοι» μόλις πριν ένα χρόνο ματοκύλισαν τον γιουγκοσλαβικό λαό, κατέστρεψαν τη χώρα και τη γύρισαν πενήντα χρόνια πίσω, δηλητηρίασαν τον αέρα, το έδαφος και τα νερά της, είναι αυτοί που πανηγυρίζουν γιατί νίκησε η «ειρήνη» και η «δημοκρατία»! Αυτοί οι «φίλοι», που ψήφισαν και επέβαλαν τις εξοντωτικές κυρώσεις και το εμπάργκο, οδηγώντας στο λιμό και την εξαθλίωση το γειτονικό λαό, είναι αυτοί που εκφράζουν το θαυμασμό τους για το «πολιτικό κουράγιο των εκατομμυρίων Σέρβων»! Αυτοί που πριν δύο περίπου χρόνια τού ζήτησαν, μέσω της συμφωνίας του Ραμπουγιέ, να παραδώσει άνευ όρων τη χώρα του στο ΝΑΤΟ και να γίνει προτεκτοράτο της «νέας τάξης», είναι αυτοί που χειροκροτούν τον γιουγκοσλαβικό λαό «γιατί πήρε την τύχη στα χέρια του»!

Ολοι αυτοί υποστηρίζουν, υποτίθεται, «τη θέληση του γιουγκοσλαβικού λαού για δημοκρατία και ελευθερία». Εννοούν, βέβαια, τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» τους. Τη δημοκρατία, δηλαδή, στην οποία είσαι ελεύθερος να διαλέξεις ανάμεσα σε αυτά που οι ίδιοι σου προτείνουν. Αλλά πώς εκφράστηκε η θέληση του γιουγκοσλαβικού λαού; Κυριολεκτικά με το πιστόλι στον κρόταφο και κάτω από ένα ασφυκτικό καθεστώς απροσχημάτιστων επεμβάσεων και ωμών εκβιασμών των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το μήνυμα - αυτό που μετέφερε και ο ταχυδρόμος της Ολμπράιτ, ο Γ. Παπανδρέου στο ταξίδι του - ήταν σαφές: Αν δεν καταψηφίσετε τον Μιλόσεβιτς όχι μόνο δε θα αρθούν οι κυρώσεις αλλά να ετοιμάζεστε για νέο βρώμικο πόλεμο και βομβαρδισμούς! Φυσικά, δεν περιορίστηκαν σε αυτό. Ενας ποταμός εκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ εισέρευσε στη γειτονική χώρα και αγόρασε ό,τι ήταν διαθέσιμο να πουληθεί. Παρ' όλα αυτά φρόντισαν να συντηρήσουν το παραμύθι της «νοθείας» διά παν ενδεχόμενο. Ολα αυτά, και βέβαια πολλά περισσότερα που αγνοούμε, αποτέλεσαν τις ιδανικές συνθήκες για να εκφραστεί η «ελεύθερη βούληση» του γιουγκοσλαβικού λαού. Ομως, ούτε και αυτή τους ικανοποίησε, γιατί οι κάλπες στον πρώτο γύρο δεν έβγαλαν την ετυμηγορία που ήθελαν. Αλλά αυτό ήταν «λεπτομέρεια». Απτόητοι ανακήρυξαν «νικητή» τον Κοστούνιτσα, πριν ακόμη τελειώσει η καταμέτρηση των ψήφων και μετά του απαγόρευσαν ουσιαστικά να συμμετάσχει στο δεύτερο γύρο, παρόλο που είχε εμφανές προβάδισμα. Από προχτές τα μεσάνυχτα τον ανακήρυξαν και Πρόεδρο της χώρας και μάλιστα «επαναστατικώ δικαίω». Τον επέβαλε η «λαϊκή εξέγερση» είναι το προσφιλές προπαγανδιστικό σλόγκαν των ΜΜΕ της Δύσης, τα οποία δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να εμφανίζονται και οπαδοί των «λαϊκών επαναστάσεων», όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους. Φυσικά, οι κυρίαρχοι της «νέας τάξης» πάντα κρατούσαν τη ρομφαία του δικαίου, της δημοκρατίας, της τάξης. Οσοι δε συμφωνούσαν μαζί τους, όσοι «εθελοντικά» δε γίνονται υποτελείς, τότε αναλάμβαναν οι λόγχες, τα κανόνια, τα βομβαρδιστικά, οι ατομικές βόμβες. Οι «ελεύθερες» εκλογές έπρεπε απλά να επικυρώσουν τη διαταγή τους.

Ηκυβέρνηση Σημίτη με κωμικούς και αστείους μορφασμούς χοροπηδάει από «ικανοποίηση» και «δικαίωση» για τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία. Πρόκειται για τα ίδια αισθήματα που διακατέχουν πάντα τους κουίσλιγκς. Αυτούς που αντλούν «δύναμη» από τη δύναμη των αφεντικών τους και βαυκαλίζονται ότι επειδή είναι με τους ισχυρούς είναι και αυτοί κυρίαρχοι. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται και να προκαλούν τη λαϊκή περιφρόνηση.