Η Ελλάδα της διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων, που κατάφεραν να δημιουργήσουν οι «γαλαζοπράσινες» πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - κυνηγώντας τη «σύγκλιση» και την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ - είναι γεγονός. Το βεβαιώνουν μια σειρά επίσημα στοιχεία, τα οποία είναι αποκαλυπτικά. Στοιχεία, που φωτογραφίζουν, από τη μια, τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού (εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, άνεργοι) και, από την άλλη, τα αυξανόμενα πλούτη και τη χλιδή, που απολαμβάνουν οι λίγοι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι κάθε είδους «υπηρέτες» τους. Ο λόγος για τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ελληνικής κυβέρνησης και ιδιωτικών επιχειρήσεων, που είδαν το φως της δημοσιότητας στο τριήμερο που πέρασε. Στοιχεία, τα οποία μας πληροφορούν ότι τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι κοινωνικές ανισότητες και οι ταξικές διαφορές γίνονται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο κραυγαλέες.
Πρώτον, η εταιρία ICAP μας πληροφόρησε - από την επεξεργασία των ισολογισμών - ότι το 1999 ήταν μια ακόμη «χρυσή χρονιά» για τους μεγαλοβιομήχανους, αφού τα κέρδη των περίπου 4.500 βιομηχανικών επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ) αυξήθηκαν, συγκριτικά με το 1998, κατά 48,7% ή κατά 241 δισ. δραχμές. Το ποσοστό αύξησης των καθαρών κερδών, που μοιράστηκαν μεταξύ τους οι βιομήχανοι, είναι ΥΠΕΡΔΕΚΑΠΛΑΣΙΟ, σε σχέση και με το ποσοστό αύξησης του πληθωρισμού και με το ποσοστό ονομαστικής αύξησης των μισθών - συντάξεων και με το ποσοστό αύξησης του εγχώριου πλούτου (ΑΕΠ).
Δεύτερον, η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (EUROSTAT) μας ενημερώνει ότι το 17% των Ελλήνων μισθωτών θεωρούνται φτωχοί, αφού το εισόδημά τους αντιπροσωπεύει μόλις το 60% του μέσου μηνιαίου μισθού στην Ελλάδα. Με δεδομένο ότι το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων (πλούσιων και φτωχών) αντιπροσωπεύει περίπου το 70% του μέσου όρου της ΕΕ, είναι φανερό πως το μηνιαίο εισόδημα αυτού του, επίσημα, 17% των Ελλήνων μισθωτών, είναι πολύ κάτω από το μισό (γύρω στο 40%) του μέσου μηνιάτικου μισθού των εργαζομένων στην ΕΕ. Το στοιχείο αυτό αποκαλύπτει τα χοντρά ψέματα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (που υποστήριζε ότι με τις εισοδηματικές πολιτικές δίνονται πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς) ότι, δήθεν, οι θυσίες που επιβάλλει ο «μονόδρομος» της «σύγκλισης» με τις άλλες πιο ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ και η ένταξη στην ΟΝΕ, επιμερίζονται «δίκαια» σε όλους τους Ελληνες, πλούσιους και φτωχούς.
Τρίτον, η κυβέρνηση γνωστοποίησε την απόφασή της να συνεχίσει την ίδια και χειρότερη αντιλαϊκή πολιτική το 2001 και τα επόμενα χρόνια. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα εκπλήρωσε τα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ και πήρε το εισιτήριο ένταξης στην ΟΝΕ - και όπως υποσχόταν η κυβέρνηση με την ένταξη στην ΟΝΕ και οι εργαζόμενοι θα αρχίσουν να απολαμβάνουν τους καρπούς των θυσιών τους - ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανακοίνωσε την απόφαση της κυβέρνησης να συνεχίσει την οικονομική πολιτική βίαιης μεταφοράς εισοδημάτων, από τις τσέπες των «μη εχόντων» στα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών και των «κατεχόντων» χρυσοκάνθαρων του πλούτου. Η πολιτική λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων και ενίσχυσης των κερδών και υπερκερδών θα επιδιωχτεί να εφαρμοστεί, με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2001, τα εξαγγελθέντα αντεργατικά μέτρα, τον μποναμά των 17,5 τρισ. δραχμών που προβλέπεται να δοθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις με το Γ` ΚΠΣ κλπ.
Θα επιτρέψουν, άραγε, οι εργαζόμενοι στην κυβέρνηση να συνεχίσει αυτή την έντονα ταξική, αντιλαϊκή πολιτική ή θα αντισταθούν, εκφράζοντας με κάθε τρόπο τη λαϊκή οργή τους;
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Feeds
