Παρασκευή 4 Αυγούστου 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Υπεράνω των δυνατοτήτων της

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βέβαια, τώρα τελευταία, δεν έχουμε ακούσει τους γνωστούς, από τους κυβερνώντες, ύμνους στη διαβόητη ελληνοτουρκική προσέγγιση και τα περί «βήμα βήμα επίλυση των διαφορών», αλλά δεν έχουμε ακούσει, επίσης, το παραμικρό και την παραμικρή αλλαγή, για τις εκτιμήσεις αυτές. Προφανώς, συνεχίζουν να ισχύουν και, ίσως, οι κυβερνώντες τη χώρα μας περιμένουν τις πέραν του Ατλαντικού εξελίξεις, ώστε να κανονίσουν την παραπέρα πορεία τους. Πάντως, η τελευταία συνέντευξη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Ισμαΐλ Τζεμ, στην ιταλική εφημερίδα «Λα Στάμπα» - σε απάντηση, μάλιστα, ανάλογης συνέντευξης του Γ. Παπανδρέου - προσγειώνει ανώμαλα, όσους πίστεψαν τους ύμνους των Ελλήνων κυβερνώντων. Ο κ. Τζεμ ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα φταίει για τα αδιέξοδα στο Κυπριακό, μιλά για τη «συνεχιζόμενη καταπίεση του τουρκικού λαού στη Θράκη», αλλά και άλλων μειονοτήτων, όπως η μακεδονική, η αλβανική και η βλάχικη και, βέβαια, επαναφέρει τις γνωστές απαιτήσεις της Αγκυρας, για το Αιγαίο.

Δεν περιμένουμε, βέβαια, να συνειδητοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση τον αδιέξοδο έως και επικίνδυνο χαρακτήρα της αμερικανόπνευστης πολιτικής ελληνοτουρκικής προσέγγισης, που ακολουθεί. Κάτι τέτοιο, μάλλον, είναι πάνω από τις δυνατότητές της. Σημειώνουμε, όμως, το γεγονός, ώστε να μη γεννιούνται και καλλιεργούνται αυταπάτες στους εργαζομένους και το λαό της χώρας μας.

Οι... βαλτές μάνες

Για τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ και την επέμβαση των ΝΑΤΟικών συμμάχων στον πόλεμο του Κόλπου μίλησε προχτές στον «Φλας» ο Ι. Βαρβιτσιώτης, υπουργός, τότε, Εθνικής Αμυνας στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Τότε η ελληνική κυβέρνηση είχε στείλει μια φρεγάτα με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχη στην απόφαση της διεθνούς κοινότητας. Μάλιστα, όπως είπε χτες ο Ι. Βαρβιτσιώτης, είχε εισηγηθεί να σταλεί και ένα σμήνος αεροπλάνων.

Εκείνο όμως που προκαλεί οργή από τις δηλώσεις του Ι. Βαρβιτσιώτη ήταν ο χλευασμός του για τις μάνες των ναυτών που ήταν στη φρεγάτα. «Οταν αναχωρούσε η φρεγάτα από το Ναύσταθμο κάποιες μάνες λιποθυμούσαν. Αυτές δεν ήταν πραγματικές μάνες, ήταν βαλτές μάνες»(!) είπε με απύθμενο θράσος ο πρώην υπουργός.

Τι να πει κανείς, εκτός από το θέσει το ερώτημα: «Καλά αυτόν δεν τον γέννησε μάνα;»...

Κατά τα άλλα, ο Ι. Βαρβιτσιώτης είπε ότι ποτέ δε βρήκε απάντηση στο ερώτημα γιατί οι σύμμαχοι, οι ιμπεριαλιστές δηλαδή, δεν προήλασαν μέχρι τη Βαγδάτη για να ανατρέψουν τον Χουσεΐν...

Ωμοί εκβιασμοί, απειλές...

«Πιστεύω ότι θα γίνουν συζητήσεις κατά τη διάρκεια των επικείμενων Ολυμπιακών στην Αυστραλία για την κατάσταση ασφαλείας τους στην Ελλάδα. Γνωρίζω ότι προσπάθειες είναι καθ' οδόν προς αναζήτηση άλλων εναλλακτικών λύσεων, χωρών, δηλαδή, αναφορικά με τη διενέργεια των Ολυμπιακών, στην περίπτωση που προκύψει πρόβλημα με την Ελλάδα. Μ' άλλα λόγια, εξετάζουμε χώρες, που έχουν ήδη έτοιμη την υποδομή, διότι είναι σύντομο το χρονικό διάστημα. Αυτό δε σημαίνει πως κάποια χώρα είναι έτοιμη για να πάρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες από την Ελλάδα. Υπάρχει αρκετή ανησυχία γι' αυτό και υπάρχουν σχέδια σε εξέλιξη...

...Νομίζω ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά, αν δε διαβεβαιώσει γρήγορα, όχι μόνο τη Διεθνή Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και τις διάφορες ομάδες αθλητών, καθώς τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους συμμάχους και άλλους, σ' ολόκληρο τον κόσμο, για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, νομίζω ότι το διακινδυνεύει».

Ο άνθρωπος που τα λέει αυτά, σε συνέντευξη στο τελευταίο «Ποντίκι», είναι ο Νιλ Λίβιγκστον, στέλεχος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, στενός συνεργάτης του υποψήφιου Προέδρου Τζ. Μπους και, όπως λένε όλοι, σε περίπτωση εκλογής του τελευταίου, ο πιθανότερος για να πάρει τη θέση του αρχηγού της ΣΙΑ. Κι όπως διαβάσατε, οι ωμές απειλές και οι εκβιασμοί είναι σαφέστατα διατυπωμένοι. Το μόνο που δε λέει ο κ. Λίβιγκστον είναι τι ακριβώς θα θεωρούσε ως επαρκείς διαβεβαιώσεις. Μόνο την ανάληψη της ασφάλειας των Αγώνων από τις ΗΠΑ ή και άλλα πράγματα και ποια. Ενδιαφέρον θα είχε, πάντως, να μαθαίναμε και αυτό...

... και απαιτήσεις

Λέει και διάφορα άλλα, βέβαια, ο κ. Λίβιγκστον. Πάντα στην ίδια κατεύθυνση. Πάρτε μια μικρή γεύση.

«Μίλησα με τον Γούλσεϊ (σ.σ. πρώην αρχηγός της ΣΙΑ, που είχε δηλώσει πρόσφατα, πως μέλη της ελληνικής κυβέρνησης γνωρίζουν μέλη της «17Ν») αμέσως μετά τη δήλωσή του αυτή. Είναι πολύ σωστός άνθρωπος και είμαι βέβαιος ότι έχει καλό λόγο να το πιστεύει αυτό. Δεν κάνει άσχετες δηλώσεις. Μετά βεβαιότητας πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση "κάνει τα στραβά μάτια" σε διάφορους ξένους τρομοκράτες, αλλά και σε τοπικούς (ντόπιους) που οργανώνουν επιχειρήσεις (δρουν) σε ελληνικό έδαφος. Νομίζω πως οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το πιστεύουν αυτό. Οι Μυστικές μας Υπηρεσίες και οι υπόλοιπες της Ασφαλείας το πιστεύουν αυτό. Ελπίζουμε ότι η παρούσα ελληνική κυβέρνηση θα δείξει ότι όλα αυτά αποτελούν ιστορία, αποτελούν παρελθόν και ότι δεν πρόκειται να δουλέψουν κατ' αυτόν τον τρόπο, αν και ανήκουμε στο ίδιο πολιτικό κόμμα, με την ίδια πολιτική φιλοσοφία...».

Πάρτε, τώρα, υπόψη σας, ότι «τρομοκρατία», για την όποια ηγεσία των ΗΠΑ, είναι οποιοσδήποτε και οτιδήποτε στρέφεται ενάντια και αντιστέκεται στην ιμπεριαλιστική πολιτική τους και βγάλτε συμπεράσματα, για όλα όσα απαιτούν οι Αμερικανοί από την Ελλάδα...

Ανεμομαζώματα...

ΑΜΑΝ πια με αυτά τα «μποφόρ» στο Αιγαίο. Να περιμένεις πώς και πώς να πάρεις την καλοκαιρινή σου άδεια τον Αύγουστο, να φύγεις επιτέλους από τη μεγαλούπολη και να τα βάζουν εναντίον σου ...θεοί και δαίμονες! Είναι όντως εκνευριστικό.

Ετσι κι έρθουν, πάντως, τόσο άσχημα τα πράγματα, όσο προβλέπει το Λιμεναρχείο του Πειραιά και εξαναγκαστεί να δώσει γενικό απαγορευτικό, διαβλέπονται ...κοινωνικές εξεγέρσεις βίαιου χαρακτήρα στο λιμάνι!

Εχει απαυδήσει ο κόσμος, από τα τόσα που τον βασανίζουν και με το παραμικρό ξεσπάει...

ΑΥΤΗ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ πολιτική που ακολουθεί ο Παπανδρέου είναι πραγματικά εκπληκτική. Εκεί που δεν το περιμέναμε, προέκυψε ξαφνικά για την Τουρκία θέμα ...προβλημάτων της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, δίπλα στο Αιγαίο, στο Κυπριακό και όσα άλλα υπήρχαν και προηγούμενα. Δηλώσεις έκανε ο Τζεμ σε ιταλική εφημερίδα και αντιδηλώσεις ο Μπεγλίτης από το ΥΠΕΞ.

Και τόσον καιρό, δηλαδή, που κουβεντιάζουν και ...προσεγγίζονται, τι έκαναν;

Μήπως αυτό το παιγνιδάκι των μικροεντάσεων που εναλλάσσονται με φιλικές συναντήσεις και ...προσεγγίσεις και άντε πάλι από την αρχή, πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή και να τα δούμε σοβαρά τα πράγματα;

ΕΙΧΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ, το έφερε πάλι στην επικαιρότητα το θέμα των ταυτοτήτων η Εκκλησία, που αποφάσισε ότι από πρώτη Σεπτέμβρη θα αρχίσει τη συλλογή υπογραφών για δημοψήφισμα. Για το θέμα θα συνεδριάσει και η Ιερά Σύνοδος στο τέλος του μήνα, έτσι για να ...κρατηθούμε σε φόρμα.

Πάντως, οι ...όποιοι πιστοί, για την ώρα, παραθερίζουν και μην τους λέτε κουβέντα, κύριοι ιεράρχες, διότι αρκετά τους ταλαιπωρήσατε τον τελευταίο καιρό.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ τι να κάνει, φαίνεται, εκεί στη Νέα Δημοκρατία ο Καραμανλής, καλοκαιράκι είναι και βαριέται... οπότε παίζει με την οργανωτική δομή του κόμματός του. Χτες δημιούργησε, λέει, 9 καινούριες Γραμματείες για την Προστασία του Πολίτη και τις Πολιτισμικές Πρωτοβουλίες!


Ουσία, όπως καταλαβαίνετε, δεν έχει αυτή η υπόθεση, αλλά, όσο να 'ναι, δημιουργούνται ορισμένες θεσούλες (άνευ περιεχομένου) να πάρουν κάποιοι βουλευτές, για να έχουν να λένε ότι κάτι κάνουν και κυρίως να μη διαμαρτύρονται.

Υπάρχει και η λαϊκή οργή

Η Ελλάδα της διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων, που κατάφεραν να δημιουργήσουν οι «γαλαζοπράσινες» πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - κυνηγώντας τη «σύγκλιση» και την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ - είναι γεγονός. Το βεβαιώνουν μια σειρά επίσημα στοιχεία, τα οποία είναι αποκαλυπτικά. Στοιχεία, που φωτογραφίζουν, από τη μια, τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού (εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, άνεργοι) και, από την άλλη, τα αυξανόμενα πλούτη και τη χλιδή, που απολαμβάνουν οι λίγοι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι κάθε είδους «υπηρέτες» τους. Ο λόγος για τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ελληνικής κυβέρνησης και ιδιωτικών επιχειρήσεων, που είδαν το φως της δημοσιότητας στο τριήμερο που πέρασε. Στοιχεία, τα οποία μας πληροφορούν ότι τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι κοινωνικές ανισότητες και οι ταξικές διαφορές γίνονται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο κραυγαλέες.

Πρώτον, η εταιρία ICAP μας πληροφόρησε - από την επεξεργασία των ισολογισμών - ότι το 1999 ήταν μια ακόμη «χρυσή χρονιά» για τους μεγαλοβιομήχανους, αφού τα κέρδη των περίπου 4.500 βιομηχανικών επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ) αυξήθηκαν, συγκριτικά με το 1998, κατά 48,7% ή κατά 241 δισ. δραχμές. Το ποσοστό αύξησης των καθαρών κερδών, που μοιράστηκαν μεταξύ τους οι βιομήχανοι, είναι ΥΠΕΡΔΕΚΑΠΛΑΣΙΟ, σε σχέση και με το ποσοστό αύξησης του πληθωρισμού και με το ποσοστό ονομαστικής αύξησης των μισθών - συντάξεων και με το ποσοστό αύξησης του εγχώριου πλούτου (ΑΕΠ).

Δεύτερον, η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (EUROSTAT) μας ενημερώνει ότι το 17% των Ελλήνων μισθωτών θεωρούνται φτωχοί, αφού το εισόδημά τους αντιπροσωπεύει μόλις το 60% του μέσου μηνιαίου μισθού στην Ελλάδα. Με δεδομένο ότι το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων (πλούσιων και φτωχών) αντιπροσωπεύει περίπου το 70% του μέσου όρου της ΕΕ, είναι φανερό πως το μηνιαίο εισόδημα αυτού του, επίσημα, 17% των Ελλήνων μισθωτών, είναι πολύ κάτω από το μισό (γύρω στο 40%) του μέσου μηνιάτικου μισθού των εργαζομένων στην ΕΕ. Το στοιχείο αυτό αποκαλύπτει τα χοντρά ψέματα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (που υποστήριζε ότι με τις εισοδηματικές πολιτικές δίνονται πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς) ότι, δήθεν, οι θυσίες που επιβάλλει ο «μονόδρομος» της «σύγκλισης» με τις άλλες πιο ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ και η ένταξη στην ΟΝΕ, επιμερίζονται «δίκαια» σε όλους τους Ελληνες, πλούσιους και φτωχούς.

Τρίτον, η κυβέρνηση γνωστοποίησε την απόφασή της να συνεχίσει την ίδια και χειρότερη αντιλαϊκή πολιτική το 2001 και τα επόμενα χρόνια. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα εκπλήρωσε τα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ και πήρε το εισιτήριο ένταξης στην ΟΝΕ - και όπως υποσχόταν η κυβέρνηση με την ένταξη στην ΟΝΕ και οι εργαζόμενοι θα αρχίσουν να απολαμβάνουν τους καρπούς των θυσιών τους - ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανακοίνωσε την απόφαση της κυβέρνησης να συνεχίσει την οικονομική πολιτική βίαιης μεταφοράς εισοδημάτων, από τις τσέπες των «μη εχόντων» στα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών και των «κατεχόντων» χρυσοκάνθαρων του πλούτου. Η πολιτική λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων και ενίσχυσης των κερδών και υπερκερδών θα επιδιωχτεί να εφαρμοστεί, με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2001, τα εξαγγελθέντα αντεργατικά μέτρα, τον μποναμά των 17,5 τρισ. δραχμών που προβλέπεται να δοθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις με το Γ` ΚΠΣ κλπ.

Θα επιτρέψουν, άραγε, οι εργαζόμενοι στην κυβέρνηση να συνεχίσει αυτή την έντονα ταξική, αντιλαϊκή πολιτική ή θα αντισταθούν, εκφράζοντας με κάθε τρόπο τη λαϊκή οργή τους;


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Η ... διαφάνεια του τζόγου

Γρηγοριάδης Κώστας

Τον είδατε, τις προάλλες, τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, να κατακεραυνώνει από την τηλεόραση όποιους πολιτικούς και κόμματα κάνουν παρεμβάσεις στο Χρηματιστήριο και το χρησιμοποιούν στις πολιτικές και κομματικές διαμάχες και «παιγνίδια»;

Ναι, βέβαια! Κατηγορηματικότατος ο κ. Παπαντωνίου και αυστηρότατος. Δε σήκωνε την παραμικρή αντίρρηση. Τόσο πολύ, που σ' έκανε να αναρωτιέσαι, αν θυμάσαι καλά πως ήταν το ΠΑΣΟΚ, που είχε κάνει μέχρι και αφίσα, στις ευρωεκλογές, την τότε θετική πορεία του χρηματιστηριακού δείκτη. `Η, μήπως, ξέχασε ο κ. υπουργός τι έλεγε πέρυσι το καλοκαίρι;

Δεν τ' αφήνουν αυτά και οι μεν και οι δε; λέμε εμείς. Αντί να απολογούνται στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, που τους έχουν εγκλωβίσει με τις πολιτικές τους και τα παραμύθια τους, περί λαϊκού καπιταλισμού, στη Σοφοκλέους, τσακώνονται σαν τα κοκόρια, για το ποιος και πώς θα εξασφαλίσει στο Χρηματιστήριο την ...πρέπουσα διαφάνεια και αξιοπρέπεια. Μα, πάνε μαζί αυτά, με τον τζόγο και τους νόμους της ζούγκλας, κύριοι του δικομματισμού;

Πάλι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Το βαρύ πρόστιμο, που επέβαλε πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην Ελλάδα, για τη χωματερή του Κουρουπητού Χανίων «τρέχει», ήδη, αλλ' απ' ό,τι φαίνεται μπορεί σύντομα να ζευγαρώσει. Και μπορεί, η προθεσμία, που είχε δώσει το ΥΠΕΧΩΔΕ στους δημάρχους και κοινοτάρχες της Αττικής, για το θέμα των χωματερών, να τέλειωσε, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε και νέα προσφυγή εναντίον του ελληνικού Δημοσίου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Λουξεμβούργου. Τούτη τη φορά, η προσφυγή αφορά στην παράνομη χωματερή του Επιταλίου στην Πελοπόννησο, για την οποία -όπως επισημαίνει η επιτροπή- συνεχίζει να λειτουργεί «χωρίς κατάλληλη άδεια» και «κατά τρόπο που επιβαρύνει το περιβάλλον» της περιοχής, παρά τις επανειλημμένες συστάσεις της προς την Αθήνα.

Και μη νομίζετε, πως θα τελειώσουμε εδώ. Οπως αποκαλύπτουν πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η τελευταία έχει υπόψη της γύρω στις 2.000 λειτουργούσες παράνομα χωματερές στην Ελλάδα, για τις οποίες ζητά από καιρό τη λήψη μέτρων, χωρίς όμως να γίνεται τίποτε. Ουσιαστικά, δηλαδή, μόνο την κορυφή του παγόβουνου έχουμε δει και, ίσως, ούτε κι αυτή ολόκληρη...

Αραγε, πόσες προσφυγές και πρόστιμα χρειάζεται η κυβέρνηση, ώστε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα..; Κι όταν λέμε μέτρα, δεν εννοούμε, βέβαια, να «πετάξει το μπαλάκι» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση...

Μπαταχτσής το δημόσιο

Με την αγωνία της τύχης και του μέλλοντος των ασφαλιστικών ταμείων κοιμούνται και ξυπνούν, υποτίθεται, οι κυβερνώντες. Και δε χάνουν ευκαιρία, που να μην αναφέρουν τα μεγάλα ελλείμματα των Ταμείων και την ανάγκη να παρθούν αποφασιστικά μέτρα. Αυτό, που μονίμως ...ξεχνούν να αναφέρουν, αλλά και να αντιμετωπίσουν, είναι τα τεράστια χρέη του δημοσίου προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Χρέη, που κάνουν το δημόσιο τον υπ' αριθμόν ένα οφειλέτη. Οπως σημειώνεται στην τελευταία έκδοση της ΠΟΠΟΚΠ, «Ο Ασφαλισμένος», το δημόσιο χρωστά στα ασφαλιστικά ταμεία το τεράστιο ποσό των 650 δισ. δραχμών. Και αυτό μόνο για την περίοδο 1993 - 1999. Ενώ, αν συνυπολογιστεί και η αξιοποίηση των ποσών αυτών, αν καταβάλλονταν έγκαιρα, με τον ίδιο έστω τρόπο, που γίνονταν και μέχρι σήμερα, το χρέος ξεπερνά το 1 τρισ. δραχμές.

Τι λένε, άραγε, γι' αυτά οι κ. κ. Γιαννίτσης, Παπαδόπουλος και λοιποί αρμόδιοι;

Αμετάκλητα καταδικασμένος

Associated Press

Αλλεπάλληλες ήταν τον τελευταίο καιρό στη Χιλή οι μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις του ΚΚ και της Κομμουνιστικής Νεολαίας στη χώρα - η φωτογραφία από μια τέτοια κινητοποίηση στα τέλη Ιούλη - που ζητούσαν την άρση της ασυλίας του δικτάτορα Πινοτσέτ και την προσαγωγή του σε δίκη, ως μια στοιχειώδη πράξη δικαιοσύνης και ελάχιστης μνήμης στους χιλιάδες δολοφονηθέντες και αγνοουμένους από το ματοβαμμένο δικτατορικό καθεστώς. Και φαίνεται πως και οι κινητοποιήσεις αυτές έπαιξαν το ρόλο τους, ώστε το 20μελές Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας να καταλήξει, με ψήφους 11 - 9, στην άρση της διά βίου ασυλίας του Πινοτσέτ, όπως λένε οι πληροφορίες από τη χώρα του Νερούντα. Ολοι τώρα περιμένουν την επίσημη ανακοίνωση της ετυμηγορίας των δικαστών, που θα αποτελέσει και την τυπική επιβεβαίωση της απόφασης.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, τόσο ο δικτάτορας και το καθεστώς του, όσο και οι ΗΠΑ, που οργάνωσαν και στήριξαν τη δικτατορία του, έχουν καταδικαστεί κατηγορηματικά και αμετάκλητα στη συνείδηση του χιλιανού λαού.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ξεπούλημα χωρίς όρια

Ηλέξη σκάνδαλο έχει ακουστεί και γραφτεί πολλές φορές, σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις που υλοποιεί η κυβέρνηση και όχι άδικα. Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται, για να αντιμετωπίζει το κεφάλαιο δυσκολίες από τον ανταγωνισμό και την κρίση και να αυξάνονται τα κέρδη του. Και ξεπουλιέται φτηνά, αναντίστοιχα με το κόστος που χρειάστηκε να καταβληθεί για να δημιουργηθεί. Δίνονται όλα στους ιδιώτες, ή τα καλύτερα κομμάτια, με εξευτελιστικούς όρους και τιμήματα, με κάθε είδους επιπλέον διευκολύνσεις προς τους επίδοξους αγοραστές. Αν από τη μία η κυβέρνηση διαπράττει μέγιστο πολιτικό έγκλημα «αφοπλίζοντας» τη χώρα με την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας, από την άλλη προκαλεί ακόμη περισσότερο, όχι μόνο χαρίζοντας παραγωγικές μονάδες στους ιδιώτες, αλλά και πληρώνοντάς τους στην ουσία για να τις παραλάβουν! Δεν πρόκειται για υπερβολή. Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα είναι αυτό των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, που παίρνουν το δρόμο για το οριστικό ξεπούλημά τους, έχοντας πρώτα συνάψει συμφωνίες για παραγγελίες που ξεπερνούν το 1 τρισ. δραχμές. Η «προίκα» του Σκαραμαγκά είναι η σύμβαση που έχει υπογράψει με το Πολεμικό Ναυτικό για κατασκευή υποβρυχίων και κανονιοφόρων και μια ακόμη που είναι στα «σκαριά», η σύμβαση με τον ΟΣΕ, τον ΗΣΑΠ και άλλες. Ενα «μικρό» επιπλέον δώρο, αναμένεται να είναι η εκκαθάριση των χρεών των Ναυπηγείων, που ανέρχονται σε αρκετά δισ. δραχμές.

Αυτή η πραγματικότητα μιλάει μόνη της για τα έργα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και για την επιδίωξή της να υπηρετήσει το κεφάλαιο εξαντλώντας κάθε περιθώριο, έχοντας ομολογουμένως αποκτήσει μεγάλη εμπειρία, αποτέλεσμα πολλών προηγούμενων «δώρων» που έχει κάνει. Από την εποχή του Περατικού ακόμη, ο οποίος κυνικά και δημόσια δήλωνε ότι μιας ιδιωτικοποίησης πρέπει να προηγηθεί η απαξίωση της επιχείρησης, η κυβέρνηση είχε δώσει τις «εξετάσεις» της στο μεγάλο κεφάλαιο και όσον αφορά στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Αργότερα ξεπουλούσε με ζήλο και ανάλογη πρακτική, τις τελευταίες μονάδες της «Πειραϊκής Πατραϊκής» που δίνονταν με γελοίες προκαταβολές και με γεμάτες αποθήκες. Η ΣΟΦΤΕΞ, αποτελεί ένα ακόμη, από τα τόσα παραδείγματα, που και το τίμημα είναι αμφιλεγόμενο, αλλά και οι όποιες «δεσμεύσεις» του αγοραστή μετατρέπονται σε διακοσμητικό στοιχείο. Αλλά και πρόσφατα, με τις εξαγορές μεγάλων κρατικών τραπεζών, η κυβέρνηση «έλαμψε», σπεύδοντας να πουλήσει όσο - όσο.

Βεβαίως, σε αυτή τη διαδικασία, το κύριο είναι το ίδιο το ξεπούλημα που συντελείται και όχι οι όροι του. Οι όροι λειτουργούν περισσότερο σαν δείγμα για τις διαθέσεις της κυβέρνησης, σαν μέτρο για την αποφασιστικότητά της και την έλλειψη ενδοιασμών της πολιτικής της να βλάψει το συμφέρον της χώρας και του λαού. Ετσι, οι εργαζόμενοι και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν τις ιδιωτικοποιήσεις και να υψώσουν ισχυρά εμπόδια στη συνέχισή τους. Το έγκλημα πρέπει να σταματήσει και μόνο ο αγώνας μπορεί να σταθεί απέναντί του. Αγώνας κοινωνικοπολιτικός, για μια άλλη αντιμονοπωλιακή πολιτική. Οι δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας μπορούν να γίνουν μοχλός για την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας, όταν ο λαός γίνει αφέντης στον τόπο του. Οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουν δηλώσει με συνέπεια την αντίθεσή τους προς το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει αμέτρητες τεκμηριωμένες προτάσεις, για ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού, με «εργαλείο» τις επιχειρήσεις που ξεπουλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως προηγούμενα έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ. Υπάρχουν λοιπόν οι βάσεις, υπάρχει η προοπτική, ήρθε η ώρα του αγώνα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ