Οταν ο πρόεδρος των βιομηχάνων επιλέγει να τοποθετηθεί δημόσια και να ασκήσει κριτική στους πολιτικούς εκπροσώπους των αστικών κομμάτων καλώντας τους σε «συναγερμό ηθικής και πολιτικής ανανέωσης» η παρέμβασή του μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί... «Η μεταπολιτευτική δημοκρατία έχει στομώσει (...). Το πολιτικό σύστημα έχει απεμπολήσει τον καθοδηγητικό ρόλο του». Δυο φράσεις - «κλειδιά» από τον Δ. Δασκαλόπουλο, ο οποίος από το βήμα του ΣΕΒ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στους πολιτικούς εκπροσώπους της τάξης του, εγκαλώντας τους για την «ικανότητά» τους να χειραγωγούν το λαό στις αντιλαϊκές πολιτικές που επιζητά το μεγάλο κεφάλαιο χωρίς λαϊκές αντιστάσεις.

Η αστική τάξη βλέπει ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έβγαλαν τα άπλυτα των σκανδάλων τους στη φόρα, δηλαδή του τρόπου που το κεφάλαιο διαπλέκεται με τα κόμματά του για να κάνει τη δουλειά του, και η δυσωδία που αποπνέει δημιουργεί τάση αποστροφής στο πολιτικό σύστημα. Ο λαός βλέπει την κυβέρνηση του «σεμνά και ταπεινά» να κλείνει ξαφνικά, νύχτα, τη Βουλή, και ποιος ξέρει ίσως και με «υπόγεια» συναίνεση, για να παραγραφούν τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, της «Ζήμενς», του «Παυλίδη», των «δομημένων ομολόγων», του «Γερμανού». Ακούει τον Θ. Τσουκάτο να ομολογεί ότι πήρε χρήμα από τη «Ζήμενς» για το ΠΑΣΟΚ όντας κυβέρνηση. Βλέπει ότι εκεί που αρχίζουν τα μπλε σκάνδαλα, τελειώνουν τα πράσινα και μαθαίνει ότι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρ. Βερελής παραιτείται από βουλευτής με δικαιολογία το σκάνδαλο της «ΜΑΝ» και των τρόλεϊ.

Οι εταίροι του δικομματισμού έτσι κι αλλιώς από το 2007 και μετά δεν καταφέρνουν να καναλιζάρουν τη δυσαρέσκεια από τον ένα στον άλλο, έτσι που να λειτουργεί η δικομματική εναλλαγή, αφού ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, δυσαρεστημένα από την αντιλαϊκή πολιτική και αηδιασμένα από τις υποθέσεις των σκανδάλων, τους γυρίζουν την πλάτη. Αυτή η πραγματικότητα όμως προκαλεί σοβαρό πρόβλημα στην προώθηση των πολιτικών που απαιτεί η ντόπια πλουτοκρατία για να διασφαλίσει μέσα στην οικονομική κρίση τη διατήρηση και ενίσχυση της κερδοφορίας της. Αυτό είπε με ωμό τρόπο και ο πρόεδρος του ΣΕΒ: «Η πολιτική μας λειτουργία χρήζει εξυγίανσης, η οικονομία μας πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε ανταγωνιστική βάση»...

Τα μέτρα που επιζητά το μεγάλο κεφάλαιο για να διατηρήσει την «ανταγωνιστική» του θέση, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ τα έχουν ήδη έτοιμα. Μόλις την προηγούμενη Πέμπτη στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ οι ηγέτες των κρατών - μελών, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν 10 «ενέργειες» που υπηρετώντας τη στρατηγική της Λισαβόνας χτυπούν κάθε εργασιακό δικαίωμα και μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης. Στο ίδιο αντεργατικό πνεύμα κινούνται και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ, που προτείνει την «επιδοτούμενη εργασία» και την επιτάχυνση των στόχων της Λισαβόνας. Αυτό που τώρα επιζητούν είναι να υφαρπάσουν τη «λαϊκή συγκατάθεση» για να τα εφαρμόσουν αλλά δυσκολεύονται να χειραγωγήσουν στον επιθυμητό βαθμό.

Στο χέρι του λαού είναι να τους δυσκολέψει ακόμα περισσότερο. Να τους μειώσει τα εκλογικά ποσοστά, να τους τιμωρήσει και να τους καταδικάσει με την ψήφο του, ενισχύοντας ταυτόχρονα το ΚΚΕ. Η ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι ο μοναδικός τους εφιάλτης, γιατί μόνο τότε μπορεί να αμφισβητηθούν στην πράξη η πολιτική τους και το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν.