Δεν υπάρχει πλέον ομιλία του Γ. Παπανδρέου που να μην καταλήγει στη φράση: «Εμείς οι σοσιαλιστές θέλουμε μια άλλη Ευρώπη». Μόλις την προηγούμενη Κυριακή από τη Βέροια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστήριξε ότι «οι ευρωεκλογές του Ιουνίου μπορούν να στείλουν ένα πολιτικό μήνυμα για την ανατροπή της συντηρητικής διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση (...) με ανατροπή των συσχετισμών υπέρ των προοδευτικών και σοσιαλιστικών δυνάμεων». Τα ίδια επανέλαβε και την Πέμπτη που βρέθηκε στις Βρυξέλλες ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, ως πρόεδρος της «σοσιαλιστικής διεθνούς».

Ποιες όμως είναι οι πολιτικές δυνάμεις που σήμερα ...ανακάλυψαν ότι η ΕΕ βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση; Είναι αυτοί, οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες, που στα μέσα της δεκαετίας του '90 όταν και κατείχαν την πλειοψηφία μέσα στην ΕΕ, σε πλήρη σύμπνοια με τους νεοφιλελεύθερους, που σήμερα ...κατηγορούν, προώθησαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που ζητούσε το μονοπωλιακό κεφάλαιο για να γιγαντώσει τα κέρδη του, υλοποιώντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία και εφαρμόζοντας μια άκρως επιθετική πολιτική σε βάρος των εργαζομένων. Η «Λευκή βίβλος» και η Στρατηγική της Λισαβόνας είναι δύο από τις στρατηγικές συμφωνίες του ευρωενωσιακού οικοδομήματος που προσυπέγραψαν οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της ΕΕ, βάσει των οποίων θεσμοθέτησαν τη μερική απασχόληση, κατάργησαν το οχτάωρο, εφάρμοσαν τα ελαστικά ωράρια, αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσαν τις συντάξιμες αποδοχές.

Είναι αυτοί λοιπόν που διαμόρφωσαν σε απόλυτη σύμπνοια με τους νεοφιλελεύθερους το θεσμικό πλαίσιο για να ενισχύσουν την «ανταγωνιστικότητα» των πολυεθνικών ομίλων. Σήμερα, μέσα στην κρίση, εμφανίζονται σαν «πρεσβευτές» μιας «προοδευτικής» ΕΕ, αλλά όπου κυβερνούν ...μεγαλουργούν. Στην Ισπανία του «σοσιαλιστή» Θαπατέρο περισσότεροι από 1,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους μέσα στο 2008! Στην Αγγλία του «προοδευτικού» Μπράουν ψηφίστηκε νόμος για τον περιορισμό της εβδομαδιαίας εργασίας σε τρεις ή τέσσερις μέρες! Στην Πορτογαλία του «σοσιαλιστή» Σόκρατες η ανεργία έφτασε στο 8,5%, που αποτελεί «ρεκόρ» των τελευταίων 15 χρόνων. Στη Γερμανία οι σοσιαλδημοκράτες που συγκυβερνούν με τους χριστιανοδημοκράτες δίνουν πακέτα οικονομικής στήριξης στους τραπεζίτες και τους αυτοκινητοβιομήχανους, στηρίζοντας ταυτόχρονα την πολιτική των επιχειρήσεων για μείωση των ωρών εργασίας και των μισθών.

Πρώτοι των πρώτων, οι σοσιαλδημοκράτες ζήτησαν την οικονομική στήριξη προς τις τράπεζες. Χέρι χέρι με τα «συντηρητικά» κόμματα δηλώνουν πίστη στην τήρηση της «δημοσιονομικής πειθαρχίας». Δικές τους είναι οι προτάσεις για παροχή «επιδοτούμενων» εργαζομένων στο μεγάλο κεφάλαιο με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας. Και τώρα «εφεύραν» το μοντέλο της «πράσινης ανάπτυξης» με κρατικές επενδύσεις. Δηλαδή, κρατικό χρήμα σε επιχειρήσεις για να ανακάμψει η οικονομία. Είναι και αυτή μια εκδοχή με ολίγη χαλάρωση των δημοσιονομικών εφόσον πρόκειται για ενίσχυση επιχειρήσεων. Οι εργαζόμενοι όμως θα είναι ξανά οι χαμένοι. Ο Γ. Παπανδρέου υπόσχεται ότι θα οδηγήσει στην «αναδιανομή του πλούτου», αλλά την ίδια στιγμή για το μόνο που δεσμεύεται είναι ότι η «πράσινη οικονομία» θα «φέρει κέρδη για τις επιχειρήσεις»!

Η ...«άλλη» ΕΕ που διατυμπανίζει ο Γ. Παπανδρέου, δε θα έρθει για να υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα, όσο «πράσινη» και αν είναι, γιατί δε συγκροτήθηκε με γνώμονα αυτά, αλλά για να προωθήσει τους στόχους των μονοπωλίων. Αυτή την ΕΕ και τα κόμματα που την υπηρετούν πρέπει να καταδικάσει στις ευρωεκλογές ο ελληνικός λαός.