Φέρει το βαρύγδουπο τίτλο: «Το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους»... Τα «φιλικά» προς το ΠΑΣΟΚ συγκροτήματα του Τύπου έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν «πακέτο παροχών» για την αντιμετώπιση της «φτώχειας, της ανεργίας, των προβλημάτων στην υγεία». Ο Γ. Παπανδρέου έθεσε ως προτεραιότητα του ΠΑΣΟΚ τη «χρηματοδότηση των κοινωνικών πολιτικών» μπροστά στην οικονομική κρίση. Ολα αυτά ακούγονται εντυπωσιακά αλλά η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η...«κοινωνική πολιτική» του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη διαχείριση και αναπαραγωγή της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της ανέχειας.

Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, υπόσχεται «αξιοπρεπή διαβίωση για κάθε πολίτη» και «μείωση της φτώχειας» αλλά φροντίζει αυτές οι...«εγγυήσεις» του να αποσυνδεθούν από αυξήσεις στους μισθούς που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Ετσι προσφέρει ένα επίδομα «κοινωνικής αλληλεγγύης» που θα αντιστοιχεί σε 68 λεπτά του ευρώ τη μέρα για κάθε μέλος μιας τετραμελούς οικογένειας που έχει μηνιαίο εισόδημα μέχρι 750 ευρώ(!!). Μ' ένα επίδομα πτωχοκομείου το ΠΑΣΟΚ ήρθε να εξαγνίσει την υπογραφή των συνδικαλιστικών του στελεχών στη ΓΣΕΕ που υπέγραψαν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με το ΣΕΒ για «αύξηση» του ενός ευρώ τη μέρα στο μεροκάματο των εργαζόμενων, την οποία χαιρέτισε ο Γ. Παπανδρέου ως «υπόδειγμα κοινωνικής συμφωνίας»!!

Αφού με τα 68 λεπτά του ευρώ ξεμπέρδεψε με τη φτώχεια, το ΠΑΣΟΚ έβαλε πλώρη για να διασφαλίσει το «δικαίωμα κάθε πολίτη στην ποιοτική εργασία». Πώς; Με τη γνωστή μέθοδο που ακολουθούν τα κόμματα της αστικής τάξης, που στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, ενισχύουν τους κεφαλαιοκράτες, προσφέροντας φτηνό εργατικό δυναμικό. Το ΠΑΣΟΚ προτείνει «επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των νέων έως 30 χρονών για τέσσερα χρόνια», απαλλάσσοντας τους εργοδότες από την καταβολή ασφαλίστρου. Οι...«σοσιαλιστές» όμως δεν αρκούνται σ' αυτό και προσφέρουν «Stage στον ιδιωτικό τομέα» διάρκειας 9 μηνών... χορηγώντας ανασφάλιστους εργαζόμενους στα αφεντικά! Από κοντά έρχονται και οι προτάσεις για «κοινωνική εργασία» και «προγράμματα διά βίου μάθησης», που σε συνδυασμό με την ψήφο του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωκοινοβούλιο τον προηγούμενο Δεκέμβρη για την καθιέρωση εβδομαδιαίας εργασίας μέχρι και 70 ωρών, συμπληρώνουν την επίθεση για την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.

Στο ψευδεπίγραφο «σχέδιο αποκατάστασης του κοινωνικού κράτους», το ΠΑΣΟΚ δεν παρέλειψε να μοιράσει υποσχέσεις για «μείωση του κόστους υγείας στον οικογενειακό προϋπολογισμό» και την «παροχή ασφαλούς σύνταξης για κάθε Ελληνα πολίτη». Εμπαίζοντας τον ελληνικό λαό το ΠΑΣΟΚ, που έφερε το νόμο «Ρέππα» για σύνταξη στα 67 χρόνια(!) και μείωση των συντάξεων και στο πρόγραμμά του προτείνει την παραπέρα «παράταση του εργάσιμου βίου» και το πετσόκομμα των κατηγοριών των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, εμφανίζεται σαν υπερασπιστής των συνταξιούχων. Χωρίς καμιά αιδώ τάζει ένα «καλύτερο ΕΣΥ», όταν με την πολιτική του εμπορευματοποίησε το χώρο της Υγείας.

Αυτοί είναι οι πυλώνες του «κοινωνικού κράτους» και της...«ανθρώπινης κοινωνίας» που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ όταν γίνει κυβέρνηση. Μιας κοινωνίας που παραδίδει τους εργαζόμενους βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου. Το ΠΑΣΟΚ βαφτίζοντας το «κρέας-ψάρι» προσπαθεί να κρύψει ότι η πολιτική του είναι δομημένη στη διαιώνιση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και στην παραπέρα εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, με μοναδική επιδίωξη, ενόψει της κρίσης, να φορτώσει τα βάρη στο λαό, διασφαλίζοντας την κερδοφορία των πλουτοκρατών.