Δεν περνάει μέρα χωρίς να συμβεί κάτι στην Υγεία, που επιβεβαιώνει την οριακή λειτουργία του δημόσιου συστήματος, ως τραγική συνέπεια της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις. Πολύωρες αναμονές, υποστελεχωμένες δομές, ελλείψεις σε ασθενοφόρα οδηγούν ακόμα και σε θανάτους ασθενών που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει την πραγματικότητα με το κεφάλι ανάποδα, ενώ κλιμακώνει την επικίνδυνη πολιτική της στην Υγεία, είναι εξοργιστική. Απάντηση δίνουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις εργαζομένων και ασθενών, που καταγγέλλουν την άθλια κατάσταση και διεκδικούν προσλήψεις και χρηματοδότηση, παλεύουν για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν σύγχρονη Υγεία για όλους.

Ομως η πολιτική της κυβέρνησης - της σημερινής και όλων των προηγούμενων - στην Υγεία δεν αποτυπώνεται μόνο στα σημερινά χάλια του δημόσιου συστήματος, στις μεγάλες ελλείψεις και καθυστερήσεις, στις επί πληρωμή εξετάσεις και επεμβάσεις, στις τεράστιες δαπάνες για τα φάρμακα, στα «εντέλλεσθε» των υγειονομικών για να μπαλώνονται οι τρύπες, ή στην τρελή κερδοφορία των ομίλων που κάνουν χρυσές δουλειές με την υγεία του λαού.

Αντανακλάται στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής για τη στήριξη του καπιταλιστικού κέρδους, που στον βωμό του θυσιάζεται η υγεία, ακόμα και η ζωή των εργαζομένων και του λαού. Αποτυπώνεται στους όρους δουλειάς και ζωής όπου καταδικάζουν τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία οι νόμοι όλων των κυβερνήσεων και οι κατευθύνσεις της ΕΕ για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Τι είναι για παράδειγμα ο νόμος για τις 13 ώρες δουλειά την ημέρα; Προκειμένου το κεφάλαιο να επεκτείνει κι άλλο τον απλήρωτο χρόνο εργασίας, μέσα από την παραπέρα διευθέτησή του, υπονομεύει ανοιχτά την υγεία των εργαζομένων, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους. Αυτό δείχνουν τα εργοδοτικά εγκλήματα που αυξάνονται δραματικά, οι επαγγελματικές ασθένειες που «θερίζουν». Από πίσω τους κρύβονται η εντατικοποίηση της δουλειάς, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τα ατελείωτα ωράρια, οι απανωτές αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Τι είναι τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων που προωθεί η κυβέρνηση για τη διαχείρισή τους και την παραγωγή Ενέργειας; Μονοπωλιακοί όμιλοι, με τη στήριξη της ΕΕ και των κυβερνήσεων, επενδύουν στο «χρυσάφι» των σκουπιδιών και βγάζουν ασύλληπτα κέρδη ακόμα και από την καύση τους, όπως γίνεται τώρα με τα εργοστάσια που προωθεί η κυβέρνηση πανελλαδικά, με «τυράκι» τη μείωση των χωματερών και την παραγωγή «πράσινης» ενέργειας.

Οι κίνδυνοι για την υγεία των εργαζομένων και του λαού απογειώνονται, μαζί με τις προοπτικές κερδοφορίας των επενδυτών. Και μόνο αν σκεφτεί κανείς ότι η καύση συγκαταλέγεται από την ΕΕ στις «πράσινες» εναλλακτικές για τη διαχείριση των απορριμμάτων, εύκολα καταλαβαίνει τι κρύβεται πίσω από την πολιτική της «πράσινης μετάβασης», που προωθούν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.

Η υγεία λοιπόν του λαού υπονομεύεται από παντού, πολύ πριν έρθει αντιμέτωπος με το εμπορευματοποιημένο και ιδιωτικοποιημένο σύστημα την ώρα της ανάγκης. Ο ένοχος είναι ίδιος: Το καπιταλιστικό κέρδος. Αυτό ευθύνεται για τη φθορά της υγείας και αντιμετωπίζει ως κόστος ακόμα και στοιχειώδη μέτρα πρόληψης και προστασίας στους χώρους δουλειάς, την καταγραφή και αντιμετώπιση των επαγγελματικών ασθενειών.

Οπως ευθύνεται για τις περικοπές στις κρατικές δαπάνες για την Υγεία, την αύξηση των πληρωμών από τους ασθενείς, την επέκταση των ιδιωτικών ομίλων, τη μετατροπή της πρόληψης και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ατομική ευθύνη. Το θύμα είναι παντού και πάντα ο λαός, που η ζωή του επιδεινώνεται, σε πλήρη αντίθεση με τις δυνατότητες που υπάρχουν για να ζει καλύτερα, με λιγότερη δουλειά, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, καλύτερη υγεία.

Γι' αυτό είναι αναγκαίο σήμερα η πάλη για μέτρα προστασίας του λαού ενάντια στην Υγεία - εμπόρευμα να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο: Την πολιτική στήριξης του καπιταλιστικού κέρδους, το κράτος που είναι εχθρικό στις λαϊκές ανάγκες. Δυναμώνοντας παντού τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και την αντεπίθεση για την ανατροπή του.