«Κοινωνική πολιτική» με παροχές πτωχοκομείου | ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ | ΕΚΛΟΓΕΣ 7 ΝΟΕΜΒΡΗ 2010

ΕΚΛΟΓΕΣ 7 ΝΟΕΜΒΡΗ 2010

«Κοινωνική πολιτική» με παροχές πτωχοκομείου

Ολοι οι υποψήφιοι σε περιφέρειες και δήμους κάνουν λόγο για την ανάγκη εφαρμογής κοινωνικής πολιτικής. Οι εκλεγμένοι μάλιστα, όπως ο δήμαρχος Αθήνας Ν. Κακλαμάνης, προβάλλουν το μεγάλο τάχα δικό τους έργο σ' αυτό τον τομέα.

Αλλά ποιες λύσεις μπορούν να δώσουν οι υποψήφιοι που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια;

Θα εξασφαλίσουν κρατικούς και δωρεάν παιδικούς σταθμούς για όλα τα παιδιά και με το αναγκαίο προσωπικό; Δημόσια, δωρεάν Υγεία, Παιδεία; Μόνιμη δουλειά για όλους; Οχι, γιατί το μνημόνιο, ο «Καλλικράτης», είναι τμήμα της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η «κοινωνική πολιτική» του Κακλαμάνη είναι τα συσσίτια σε άπορους, το ξενοδοχείο των φτωχών, το κοινωνικό παντοπωλείο, το «κοινωνικό φαρμακείο», η ελεημοσύνη κάποιων μεγαλοεπιχειρηματιών που ζουν σε βάρος των πολλών κερδίζοντας τεράστια κέρδη από το ξεζούμισμα των εργαζομένων.

Ο Κακλαμάνης αφού πρώτα συμβάλλει στην εξαθλίωση, μετά περηφανεύεται για ένα πιάτο φαΐ που τους δίνει!

Με τη στήριξη της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και στους τομείς κοινωνικής πολιτικής που απορρέει από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που επιβάλλει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (ο ίδιος είναι θιασώτης τους ως στέλεχος της ΝΔ και θιασώτης της ΕΕ) καταδίκασε τους εργαζόμενους να στερούνται στοιχειώδεις δημόσιες και δωρεάν παροχές στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία. Πρωτοστάτησε και μέσω της τοπικής διοίκησης, με τις «αρμοδιότητες» και τον «Καλλικράτη» που γενικεύουν και εμβαθύνουν την ιδιωτικοποίηση αυτών των λαϊκών αναγκών, με ψίχουλα πτωχοκομείου.

Ο Γ. Καμίνης, υποψήφιος δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα, δήλωσε πως «τα συσσίτια και τα "κοινωνικά παντοπωλεία" είναι το μόνο έργο του Κακλαμάνη που συμφωνεί» όπως δήλωσε δημόσια, συμπληρώνοντας ταυτόχρονα οτι το «Μνημόνιο είναι μια πραγματικότητα... να δώσουμε στους πολίτες λύσεις που να τους ανακουφίζουν». Ο ίδιος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΑΞΙΑ» μίλησε για «ανάπτυξη μέσα από την κοινωνική πολιτική αλλά και μέσα από τη συνεργασία με ιδιώτες». Δηλαδή, επιχειρηματίες και φιλανθρωπία.

Οι «λύσεις» που προβάλλουν και οι δύο, κινούνται στο αντιλαϊκό πλαίσιο της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΕΕ, γι' αυτό χειροκροτούν ο ένας τον άλλον.

Με την «κοινωνική πολιτική» Κακλαμάνη συμφωνεί και η Ε. Πορτάλιου, υποψήφια του ΣΥΝ στο Δήμο Αθήνας, («ΑΥΓΗ» 29/9/2010). «Ο δήμος θεσμικά έχει όργανα κοινωνικής πολιτικής για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, για τους αστέγους, για εκείνους που δεν μπορούν να βρουν τα χρήματα για την καθημερινή τους διατροφή. Ομως αυτή η πολιτική, που στην κατεύθυνσή της είναι σωστή, δεν υποστηρίζεται από τα αναγκαία οικονομικά μέσα, δε διατίθεται δηλαδή ο αναγκαίος προϋπολογισμός και δε στηρίζεται επίσης από τις αναγκαίες υποδομές. Οι ξενώνες αστέγων του δήμου καλύπτουν ένα ελάχιστο ποσοστό σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες που συνεχώς μεγαλώνουν στην πόλη». Ζητιανεύοντας δηλαδή ορισμένα επιπλέον ψίχουλα, νομίζει ότι ξεμπερδεύει.

Τόσο η ίδια όσο και το κόμμα της, στήριξαν την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών (π.χ. τροφεία στους παιδικούς σταθμούς) στηρίζοντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, δεν έχει θέση για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στους τομείς της Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας.

Ο λαός δεν έχει ανάγκη από ορισμένες ακόμα «φιλάνθρωπες» κυρίες και κύριους της αστικής τάξης, αλλά μαχητές, υπερασπιστές των συμφερόντων του.