Απέναντι σε κάθε Χρυσαυγίτη που ασκεί εξουσία στον εξαθλιώμενο σκυλοπνιγμένο Ασιάτη πρέπει να στέκονται οι Κνίτες κι οι Κνίτισσες μ' έναν καθρέφτη που να τους πετάει κατάμουτρα τη δόξα της φυλής. Αυτήν που ήθελε ν' αποκαλούνται για δεκαετίες, τουρκόσποροι και παστρικιές οι διωγμένοι της Μικρασίας.

Απέναντι σε κάθε οικολόγο του συστήματος που βαδίζει με χορηγό τον ρυπαίνοντα, φτάνει να παίρνει προμήθεια από τα πρόστιμα, πρέπει να στέκεται ο εργάτης που σαπίζει το αίμα του στη μολυσμένη ατμόσφαιρα των κατεστραμμένων εργασιακών δικαιωμάτων.

Απέναντι σε κάθε αριστερίζοντα που θεωρεί την ιστορία κλίνη ψυχαναλυτή και απαιτεί επίδομα για να στηριχτεί ως «διαχειριστής με καρδιά» των καμωμάτων του καπιταλιστικού κτήνους, πρέπει να σταθεί ο συλλογικός μάχιμος και μαχητικός ιδεολογικός μηχανισμός. Η επικοινωνιακή θύελλα που φέρνει τρικυμία σε εκλογικά αριστερά ποτήρια ή δισκοπότηρα δε ρυτιδιάζει καν τα πέλαγα των εργαζομένων.

Απέναντι σε κάθε πλυμένο μυαλό αγχωμένου πολίτη που επιβιώνει, στέκεται ένας μέντορας, ένας θεατρίνος, ένας ιερέας του θεάματος που προτείνει την ντόπα της φυλής. Την απουσία, την αδράνεια, ως αλλαγή. Απέναντι σ' αυτόν πρέπει να σταθεί ο άνθρωπος εργάτης και ποιητής. Που ξέρει να χορεύει όταν πονάει, να τραγουδάει όταν κάμπτεται, που βλέπει πάντα τα βάσανα των άλλων μεγαλύτερα από τα δικά του.

Ο τωρινός αντικομμουνισμός έχει τη μορφή του φραστικού «μπούλινγκ». Ενα συνεχές προβοκατόρικο προγκάρισμα που ψάχνει χειροκροτητές της στιγμής, όπως στα φθηνά αμερικάνικα σίριαλ. Χορωδιακός κακόφωνος ο ήχος. Σε λίγο θα μοιάζει ο Γιωργάκης με τον Γιώργο, η πολυκατοικία με τη συνοικία των σίριαλ της καταποντισμένης σοσιαλδημοκρατίας. Στας Ευρώπας η ρίζα του ταξικού τρομοκράτη είναι βαθιά θρησκευάμενη, εντέχνως άθεη και αρκετά ψευδαισθησιακή! Ωστε να μπερδεύει της ΜΗ.ΚΥ.Ο με το κομματικό γκρουπούσκουλο, το οποίο ενσωματώνεται αυτόματα στο διαχειριστικό πλάνο του καπιταλιστή σε κρίση κερδών ή ρευστότητας.