Ετσι, αναφερόμενος στην ψυχή του νοήματος, στο «εκ βαθέων», έγραψα τους στίχους που ακολουθούν με την ελπίδα ότι οι συναγωνιστές μας τις ΠΕΑΕΑ θα προσθέσουν...

Γ.Κ.Τσ.

γοργότερη

η λευτεριά

και φως

μέσ' το σκοτάδι.

*

θάνατο,

φωτιά

και χαλασμό.

*

κόκκινο,

το θρούμπι

ματωμένο.

*

και τα ξέφωτα

κράτα γερά,

κοίτα ψηλά.

*

οι ουρανοί,

βάστα καρδιά,

ψυχή βαθιά.

*

η λευτεριά

φωνή λαού

και γδικιωμού.

*

σφιχτή γροθιά

συντρόφοι

του αγώνα.

*

ψυχή βαθιά

πάμε μαζί,

κράτα καλά.

* Για όσους έφυγαν, για όλους που αγωνίζονται.