Τα ρόπαλα αυταρχισμού και καταστολής | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Τα ρόπαλα αυταρχισμού και καταστολής

Η δουλιά μου δεν είναι και πολύ καθαρή, αλλά παίρνω πολλές παραγγελίες». Μ' αυτή την κυνική δήλωση βγήκε στην αμερικανική τηλεόραση ένας κατασκευαστής ροπάλων, (κλομπ), που προορίζονταν για τις πολυώνυμες δυνάμεις των ΕΥΡΩράμπο και των ΕΘΝΟ-ΜΑΤ της καταστολής, αυτές που εξαπολύονται κατά των λαϊκών αγωνιστικών δυνάμεων.

Ο «ροπαλοποιός», εξηγούσε για πολύ ώρα από ποιο ξύλο κατασκευάζονται τα... αποτελεσματικά ρόπαλα και μετά από ποια ειδική κατεργασία, ώστε να αντέχουν στη στρέψη, την κάμψη και την κρούση, επιφέροντας έτσι, αποφασιστικά και συντριπτικά χτυπήματα στον αντίπαλο... λαό.

Ιδιαίτερα εξηγούσε, πόση τέχνη χρειάζεται για τη λαβή του κλομπ, ώστε αυτός που το χειρίζεται να είναι όσο γίνεται πιο «καταστροφικός» σε ευθεία, κάθετη, ή «λοξή κατεύθυνση», κατά του ανθρώπινου στόχου του.

Ο ίδιος αισθανόταν υπερήφανος για την «τέχνη του», όσο περίπου και ο Στραντιβάριους για τα ξακουστά βιολιά του.

Δε φταίει βέβαια το άψυχο «εργαλείο» της καταστολής, που συνοδεύεται, άλλωστε, από ένα σατανικό συνδυασμό, πυροβόλων, αγχέμαχων και χημικών όπλων, δακρυγόνων, παραλυτικών και ασφυξιογόνων. Το ρόπαλο, ανάμεσά τους - με την έκταση και την ένταση της χρήσης του - θα μπορούσε να αποτελέσει μάλιστα το συμβολισμό της καπιταλιστικής νέας τάξης και των κανιβαλικών μεθόδων καταστολής που εφαρμόζει για την επιβολή των συμφερόντων της.

Θα μπορούσε, μάλιστα, για να βρίσκεται πιο κοντά στην ιμπεριαλιστική θηριωδία, να μετεξελιχθεί, από το δεξιοτέχνη «ροπαλοποιό», σε μεσαιωνικό κεφαλοθραύστη.

Δε φταίνε τα ξύλα, τα άψυχα ρόπαλα και οι κεφαλοθραύστες, αλλά εκείνοι που μαζί με τα άλλα σύνεργα τα προορίζουν για να λιανίζουν σώματα, να αλέθουν σάρκες, ν' ανοίγουν κρανία, για να «συνετίσουν» τους εξεγερμένους.

Φταίνε εκείνοι που μεταμορφώνουν φτωχοδιάβολους σε ανθρωποκυνηγούς και ανθρωποδιώκτες, από τη ακένωτη δεξαμενή των ανέργων και των απασχολήσιμων. Φταίνε εκείνοι που τους εκπαιδεύουν και τους οδηγούν εναντίον των λαϊκών εκείνων κοινωνικών δυνάμεων, από τις οποίες προέρχονται και στις οποίες έπρεπε να ανήκουν και να υπερασπίζονται.

Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ