Η αυριανή 1η του Μάη είναι μέρα κόκκινη, βαμμένη με το αίμα χιλιάδων εργατών. Μέρα διεκδίκησης, αναμέτρησης με το κεφάλαιο και τους εκφραστές του. Η εργατική τάξη επιθεωρεί τις δυνάμεις της. Προετοιμάζεται για τους αυριανούς αγώνες. Με τη βεβαιότητα ότι η ριζοσπαστικοποίηση της πάλης της, το δυνάμωμα της σύγκρουσης με τον ανειρήνευτο εχθρό της, θα τη φέρει πιο κοντά στο να εκπληρώσει τον ιστορικό της ρόλο: Να κατακτήσει την εξουσία από τους δυνάστες της. Να πάρουν οι εργάτες στα χέρια τους τον πλούτο που αυτοί παράγουν με τα χέρια και το μυαλό τους.

Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της Πρωτομαγιάς. Αυτό είναι το αόρατο νήμα που συνδέει τους εξεγερμένους εργάτες του Σικάγου, τους καπνεργάτες του Μάη του '36, τους εκτελεσμένους κομμουνιστές και άλλους πατριώτες στην Καισαριανή το '44, κάθε μικρή και μεγάλη αναμέτρηση στο πεδίο της ταξικής πάλης. Αυτό το περιεχόμενο προσπάθησαν με λύσσα και χωρίς επιτυχία να αλλοιώσουν στο πέρασμα του χρόνου το κεφάλαιο και τα κόμματά του, οι συνδικαλιστικοί και άλλοι εκπρόσωποί του. Αυτό που τους τρομάζει είναι τα ιδανικά με τα οποία θωρακίζει τους εργάτες η Πρωτομαγιά. Είναι το μήνυμα της ρήξης και της ανατροπής που διαχρονικά φέρει μαζί της η κορυφαία εργατική επέτειος.

Αυτό το μήνυμα είναι σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Η επιθετικότητα του κεφαλαίου μεγαλώνει. Ο,τι κέρδισαν με αγώνες και αίμα οι εργάτες σήμερα παίρνεται πίσω. Η πλουτοκρατία ζητάει να κερδίσει νέο έδαφος στην πάλη που κάνει για να αγοράζει ακόμη πιο φτηνά την εργατική δύναμη, να βαθύνει την εκμετάλλευση. Το μαρτυράνε οι μετανάστες κολίγοι της Ηλείας. Οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η κατάργηση του οκτάωρου, της σταθερής και μόνιμης δουλειάς με πλήρη δικαιώματα. Οι μεροκαματιάρηδες των 500 και 600 ευρώ το μήνα, οι χιλιάδες ωρομίσθιοι και «μερικώς απασχολούμενοι». Το μαρτυράει ακόμα η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στα Βαλκάνια και αλλού. Η κατοχή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι απειλές των Αμερικανών και Ευρωπαίων μακελάρηδων σε βάρος της Κούβας και όποιου λαού διεκδικεί το αυτονόητο, να ορίζει δηλαδή ο ίδιος την τύχη του, να αποφασίζει για το μέλλον του.

Η Πρωτομαγιά θυμίζει πως οι εργάτες και οι εργάτριες έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με την Ιστορία. Πως δεν αρκεί να διεκδικούν τη βελτίωση της θέσης τους σ' ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πως δεν αρκεί να υπερασπίζονται κεκτημένα ή να χαράσσουν γραμμές άμυνας. Αλλά ότι έχουν καθήκον να αντεπιτεθούν. Να διεκδικήσουν τα πάντα γιατί τα πάντα τους ανήκουν. Σ' αυτόν τον αγώνα καλεί τους εργαζόμενους του ΠΑΜΕ. Αυτό το αναλλοίωτο μήνυμα φέρει μαζί του ο αυριανός ταξικός γιορτασμός στην Αθήνα και σε 69 ακόμα πόλεις σε όλη τη χώρα.