Μόνο τυχαία ή συμβολική δεν ήταν, όπως αποδείχτηκε, η παρουσία του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας στα εγκαίνια του ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου στα Ιψαλα της Τουρκίας την περασμένη Κυριακή. Παρεμβαίνοντας απροκάλυπτα ο Σ. Μπόντμαν αξίωσε από τους «Ευρωπαίους» να απεξαρτηθούν ενεργειακά από τη Ρωσία και, από την άλλη, να επιλέξουν τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Κασπίας, που ως γνωστόν ελέγχονται από τις αμερικανικές πολυεθνικές.

Ο Αμερικανός υπουργός δε δίστασε να ζητήσει από τους παραβρισκόμενους ηγέτες της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός ισχυρού συνασπισμού πρόθυμων συμμάχων για να γίνει η Κεντρική Ασία «βασικός προμηθευτής της Ευρώπης». Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των πηγών αλλά και των αγωγών μεταφοράς ενέργειας οξύνονται, απειλώντας να παρασύρουν σε περιπέτειες και τυχοδιωκτισμούς όσες χώρες εμπλέκονται σε αυτούς. Ηδη, η τεταμένη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα Βαλκάνια, η δημιουργία δύο νέων προτεκτοράτων (Κόσσοβο, ΠΓΔΜ), η «ασάφεια» των συνόρων, δεν είναι άσχετα με τους παραπάνω ανταγωνισμούς που διαρκώς αγριεύουν και το «παιχνίδι» για τη δημιουργία ζωνών επιρροής. Αρρηκτα συνδεδεμένη είναι η νέα κούρσα των εξοπλισμών που έχει ξεκινήσει, με αιχμή την εγκατάσταση της «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ στην Κεντρική Ευρώπη. Είναι ολοφάνερο ότι στον ελάχιστα συγκαλυπτόμενο ενδοϊμπεριαλιστικό πόλεμο για τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς ενέργειας, οι αγωγοί που κατασκευάζονται ή πρόκειται να κατασκευαστούν στο μέλλον δεν είναι αγωγοί ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, αλλά μοχλοί για την άσκηση πιέσεων και στοίχισης πίσω από τα συμφέροντα και τις βλέψεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Από αυτή την άποψη είναι ανυπόστατη η θριαμβολογία της κυβέρνησης για τη μετατροπή δήθεν της χώρας σε «διεθνή ενεργειακό δίαυλο», γεγονός που, όπως λένε, συμβάλλει στην «εδραίωση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή». Μπορεί να εδραιώνει και να αναβαθμίζει τη δράση του αστικού πολιτικού συστήματος στην ευρύτερη περιοχή (αυτό επιδιώκει η κυβέρνηση), ως μέσο ενίσχυσης της εξουσίας του κεφαλαίου και των κερδών του. Αλλά τα οφέλη για τον ελληνικό λαό και από το νέο ελληνοτουρκικό αγωγό φυσικού αερίου θα είναι από πενιχρά μέχρι ανύπαρκτα. Φτηνό φυσικό αέριο δεν πρόκειται να υπάρξει γιατί τις τιμές τις καθορίζουν «κατά το δοκούν» οι μεγάλοι επιχειρηματικοί κολοσσοί που ελέγχουν τον αγωγό και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Αντίθετα, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας, μεγαλώνουν οι κίνδυνοι να εμπλακεί η χώρα μας στον οξύτατο ανταγωνισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών, με απρόβλεπτα επικίνδυνες για το λαό μας συνέπειες.

Δεν επαληθεύεται, επίσης, ο ισχυρισμός των κυβερνώντων ότι οι αγωγοί «ενισχύουν τη διαπραγματευτική θέση» της χώρας για την αντιμετώπιση των ανοιχτών θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής. Πρόσφατη είναι εξάλλου η πρόκληση των ΗΠΑ, διά στόματος Ν. Μπερνς, που έσπευσε να βάλει βέτο στο βέτο που απειλεί να βάλει η κυβέρνηση για την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αντίθετα, επαληθεύεται διαρκώς ότι οι δρόμοι του πετρελαίου είναι γεμάτοι με αίμα...