Μερίδα του αστικού Τύπου την προηγούμενη βδομάδα έδινε την πληροφορία για πώληση στους ιδιώτες του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Μάλιστα, σε σχετική αρθρογραφία υπήρχε προτροπή προς την κυβέρνηση να προχωρήσει με πιο αποφασιστικά βήματα τις μεταρρυθμίσεις, βασικό στοιχείο της οποίας είναι και η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Το συγκεκριμένο γεγονός έρχεται να επιβεβαιώσει ότι το μεγάλο κεφάλαιο στηρίζει αναφανδόν το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης. Οτι παρεμβαίνει με κάθε τρόπο -και μέσω του αστικού Τύπου και όποιων άλλων μέσων διαθέτει - για να προωθηθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα αυτή η πολιτική. Την ίδια στιγμή οι δυνάμεις του κεφαλαίου ασκούν «κριτική» σε αυτή την πολιτική, για τους ρυθμούς, την αποφασιστικότητα και εντέλει την αποτελεσματικότητα που έχει η κυβέρνηση της ΝΔ, στο έργο που της έχουν αναθέσει. Γιατί ο πολιτικός τους διαχειριστής στην κυβέρνηση και κάτω από τη λαϊκή πίεση εμφανίζεται δισταχτικός στην άμεση κι ολοκληρωτική ικανοποίηση των επιθυμιών τους. Το μεγάλο κεφάλαιο απαιτεί όλα όσα θα το γιγαντώνουν. Γι' αυτό απαιτεί πιο τολμηρά βήματα, πιο αποφασιστικά χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα, πιο γοργή παράδοση στο ίδιο, σε ό,τι έχει απομείνει ως κρατική ιδιοκτησία, ακόμη και σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, για να ενισχύεται συνεχώς η ιδιωτική πρωτοβουλία και μάλιστα σε εκείνους τους τομείς που το κεφάλαιο μυρίζεται μεγάλη κερδοφορία.

Και δεν είναι τυχαίο ότι του ίδιου τύπου «κριτική» προς τη διακυβέρνηση της ΝΔ ασκεί και το ΠΑΣΟΚ, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για ατολμία και δυστοκία, για ασυνέπεια στο να προχωρήσουν γοργά οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, κατηγορεί την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ. Κάνει αντιπολίτευση όχι ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά για τον τρόπο που τη διαχειρίζεται. Την εγκαλεί γιατί δεν προωθεί «εδώ και τώρα» τις ιδιωτικοποιήσεις, την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, γιατί δήθεν εγκαταλείπει το έργο που το ίδιο άρχισε. Το γνωστό, δηλαδή, έργο με το οποίο χτυπήθηκαν και υπονομεύτηκαν εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Να γιατί η «κριτική» του όχι μόνο είναι άσφαιρη, αλλά είναι και επικίνδυνη για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού μας. Γιατί είναι κριτική από τη σκοπιά του κεφαλαίου και όχι από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει επικίνδυνο και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ήταν επικίνδυνο και από τη θέση της κυβέρνησης πριν το 2004.

Αλλωστε και οι θέσεις του για την Παιδεία επιβεβαιώνουν περίτρανα την παραπάνω εκτίμηση. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στηρίζει και μεθοδικά σπρώχνει την κυβέρνηση να ολοκληρώσει το αντιεκπαιδευτικό της έργο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση υπηρετούν τον ίδιο αφέντη, εξυπηρετούν τα ίδια ταξικά συμφέροντα. Και απ' αυτή την άποψη είναι επικίνδυνοι και οι δύο για τους εργαζόμενους. Και όσο οι εργαζόμενοι, τ' άλλα λαϊκά στρώματα μένουν εγκλωβισμένοι μεταξύ «σφύρας και άκμονος» δε θα δουν προκοπή. Μόνο η αποφασιστική πολιτική αποδυνάμωση του δίπολου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δηλαδή και των δύο μαζί, μπορεί να ανακόψει την αντιλαϊκή επίθεση. Σε αυτό το δρόμο καλεί σήμερα τους εργαζόμενους το ΚΚΕ, ως βασική προϋπόθεση για να υπάρξουν ουσιαστικές και ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας.