Τους απαντάμε: Αν είναι δογματισμός να μην αποδέχεσαι ως υπέρτατη αρχή το δίκαιο του κεφαλαίου, να μην σκύβεις δουλικά και να αντιπαλεύεις την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να μην δέχεσαι την καταπάτηση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, να μην συμβιβάζεσαι με τα κηρύγματα υποταγής, να παλεύεις με τη μεγαλύτερη συνέπεια για το θρίαμβο τέτοιων υψηλών ιδανικών, όπως ο σοσιαλισμός, τότε ναι, είμαστε τέτοιοι δογματικοί.

Οσον αφορά τα λάθη - πραγματικά ή φανταστικά - που επικαλούνται εχθροί και φίλοι για να χτυπήσουν το Κόμμα, να μηδενίσουν την προσφορά του ή να δικαιολογήσουν τη στάση τους, απαντάμε:

Εβδομήντα εφτά ολόκληρα χρόνια να προχωρείς και να μάχεσαι σε δρόμο πρωτοβάδιστο και από παντού να σε χτυπάνε, δεν είναι δυνατό να μην λαθέψεις ποτέ και πουθενά, να μην στραβοπατήσεις. Ομως, το ΚΚΕ πάντοτε έβγαινε και έλεγε αυτό ήταν λάθος μου και το διόρθωνε, αν διορθωνόταν και έψαχνε τις αιτίες, ώστε και από το λάθος να διδάσκεται. Αλήθεια, ξέρετε άλλο κόμμα, κανέναν πολιτικό ηγέτη ή παράγοντα να έκανε το ίδιο;

Ποτέ δεν έκανε το λάθος να τα διπλώσει, όταν θιγόταν η ανεξαρτησία της χώρας. Ποτέ δεν έκανε το λάθος να ταχθεί ενάντια στην εργατική τάξη, την αγροτιά και τη νεολαία, όταν διεκδικούσαν το δίκιο τους.

(Απόσπασμα από την ομιλία του σύντροφου Χαρίλαου Φλωράκη σε εκδήλωση της ΚΟΑ για τους νέους με αφορμή τα 77χρονα του Κόμματος, στην έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στον Περισσό, το Δεκέμβρη του 1995).